Προσπαθώ με νύχια και με δόντια να περιφρουρήσω, άγρυπνος και πάνοπλος, την αναντικατάστατη παροδικότητά μου! Δεν ξέρω αν κι εγώ αναμασάω καθιερωμένες ιδέες, ξεγελασμένος δήθεν ότι προσθέτω την προσωπική μου θερμοκρασία. Αυτό που ξέρω είναι ότι βάζω τα δυνατά μου ώστε το "προϊόν" που πλασάρω να μην είναι στερημένο από κάθε άχνα ζωής. Από την άλλη, σκέφτομαι ότι στο χρονικό του κόσμου μας, ίσως κι εγώ να μην μπορώ να συνεισφέρω τίποτε παραπάνω από τις αυταπάτες μου.
Την εποχή μας επιχειρώ να αποκρυπτογραφήσω και μερικές φορές σκέφτομαι αν έχει πάρει στραβό δρόμο ή εγώ είμαι εκείνος που στραβοπατάει!! Δεν μιλάω εντυπωσιακά ούτε σκανδαλιστικά ούτε γαργαλιστικά... Απλώς θέλω να μιλάω αυθεντικά και να μιλάω για τις αξίες με τις οποίες γαλουχήθηκα εγώ και γενιές ολόκληρες συν-Ελλήνων. Δεν κομίζω νέες αξίες. Και πολύ περισσότερο δεν θέλω ν' ανατρέψω εκείνες που μας κληροδότησαν οι παλιότεροι.
Αναρωτιέμαι απλώς μήπως πρέπει ν' ανανεώσουμε την όρασή μας και να σημασιολογήσουμε διαφορετικά τον κόσμο μας. Κι αν κάποιοι θεωρούν ότι διαφθείραμε τις αξίες, η απάντηση είναι ότι αυτό έγινε διότι πάντοτε υπάρχει η τάση να τις προσγειώνουμε στο πρακτικό επίπεδο κι έτσι δημιουργούνται τα προβλήματα. Και τούτο διότι οι άνθρωποι δεν είμαστε φτιαγμένοι για ν' αγαπάμε τα δυσάρεστα. Και είναι βέβαιο ότι πάντοτε όλοι είναι πρόθυμοι να αισθηματολογήσουν με το παρόν. Αλλά τότε είναι που στο χώρο της αισθηματολογίας εμφιλοχωρούν μελοδραματικοί λαρυγγισμοί, λαϊκίστικες συμπεριφορές, άνετη και ανέξοδη υμνολογία, στόμφος, δημαγωγία, δημοκοπία, φραστικά κυβιστήματα, ψέμματα, υποκρισία, και τελικά... κιβδηλία! Έτσι οι άνθρωποι, μέσα στην τόση σύγχυση, αδυνατούν να βρουν τον προσανατολισμό τους.
Πάντως, μην περιμένει κανείς σας να δώσω εγώ λύσεις ή να κάνω προτάσεις για να βγούμε από το αδιέξοδο. Δεν είμαι... θεός! Διαπιστώσεις κάνω. Και δυστυχώς θα ζούμε για πολύ ακόμη -άγνωστο για πόσο- μέσα σ' ένα κλίμα διαμελισμού αξιών και συνειδήσεων. Όμως νιώθω την ανάσα εκείνων που αποζητούν την ελπίδα. Και στο κάτω της γραφής όταν είναι κανείς αρνητικός στις διαπιστώσεις του, κινδυνεύει ν' αποξενωθεί από τους διπλανούς του. Εδώ ίσως θα έπρεπε να παραθέσω μια ωραία κουβέντα ενός σημαντικού μαρξιστή διανοούμενου, του Βάλτερ Μπένγιαμιν: "Μόνο για χάρη αυτονών που είναι στερημένοι από κάθε ελπίδα, μας έχει δοθεί η ελπίδα"!!
No comments:
Post a Comment