Έως πότε, ω Έλληνες, να πλανώμεθα τόσον αστοχάστως;;;

Βρυζάκης Θεόδωρος-Δύο πολεμιστές ή Καραούλι, 1855

Προφανώς και δεν είναι δική μου η παραπάνω φράση στον τίτλο. Είναι του Ανωνύμου συγγραφέα της "Ελληνικής Νομαρχίας", γραμμένη το 1806!!! Θα έλεγα ότι είναι επίκαιρη σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. Πώς καταφέραμε μετά από τόσους αγώνες να λευτερώσουμε τον τόπο από τον τουρκικό ζυγό και σήμερα να τον έχουμε προσδέσει πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά σε άλλους ζυγούς, "ευρωπαϊκούς";;;
Άκουσα χτες έναν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι ο αρχηγός τους ταξιδεύει σε Ευρώπη και Αμερική, διότι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΞΕΝΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ!!!! Όπως το διαβάζετε - ακριβώς... Αυτό δηλοί ότι μπορεί να γίναμε ανεξάρτητοι ως πολιτεία, αλλά δεν πάψαμε να είμαστε εξαρτημένοι. Και οι συνεχείς διαβουλεύσεις του πρωθυπουργού με ξένους [τελικά χωρίς αποτέλεσμα, όπως έχει διαπιστωθεί], μπορεί να γίνονται υποτίθεται στο πλαίσιο των επαφών σχετικά με τις οικονομικές μας υποχρεώσεις, κατά βάθος υπογραμμίζουν τη στενή εξάρτηση. 

Σέβομαι και εκτιμώ τους εξαιρετικούς εκείνους Φιλέλληνες που έδωσαν και τη ζωή τους για την ελληνική υπόθεση, αλλά δεν σέβομαι τον δήθεν φιλελληνισμό των Μεγάλων ευρωπαϊκών Δυνάμεων, που σήμερα δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά μια φενάκη. Άντε να παραβγούν οι Έλληνες πολιτικοί στις υψηλές διπλωματικές πανουργίες των Γερμανών και των συμμάχων τους στο φαγοπότι!!!

Γι' αυτό και επικαλούμαι τη φράση που διατύπωσε ο Ανώνυμος: 

• Έως πότε, ω Έλληνες, να πλανώμεθα τόσον αστοχάστως;;;

Και αργότερα ο ποιητής μας, ο Ανδρέας Κάλβος, πιο πικρός, έδινε το μέτρο του ελληνικού δράματος:

Ωδή έκτη

ΑΙ ΕΥΧΑΙ

    Της θαλάσσης καλήτερα
φουσκωμένα τα κύματα
'να πνίξουν την πατρίδα μου
ωσάν απελπισμένην,
                έρημον βάρκαν·

    'Σ την στεριάν, 'ς τα νησία
καλήτερα μίαν φλόγα
'να ιδώ παντού χυμένην,
τρώγουσαν πόλεις, δάση,
                λαούς και ελπίδας·

    Καλήτερα, καλήτερα
διασκορπισμένοι οι Έλληνες
'να τρέχωσι τον κόσμον,
με εξαπλωμένην χείρα
                ψωμοζητούντες·

    Παρά προστάτας 'νάχωμεν.
Με ποτέ δεν εθάμβωσαν
πλούτη ή μεγάλα ονόματα,
με ποτέ δεν εθάμβωσαν
                σκήπτρων ακτίνες.