ΑΥΤΟΣ ο αέρας δεν λέει να σταματήσει. Ολη τη νύχτα και ακόμα... περνοδιαβαίνει πάνω από την πόλη και την μαστιγώνει, ξεσηκώνοντας θορύβους που μπλέκονται και με τη βροχή που, για τα καλά, μας έχει μουλιάσει. Λένε πως θα 'ρθουν και τα χιόνια... Με το καλό!!! Αλλά είναι και οι κακές ειδήσεις με τους θανάτους... Κάποτε οι θάνατοι από τα μαγκάλια ήταν στην ημερήσια διάταξη. Πέρασαν τόσα χρόνια, ήρθε η ευημερία, η πρόοδος, η ενημέρωση, η αλλαγή του τρόπου ζωής και ξαναγυρίσαμε... στα μαγκάλια!!! Τι θλιβερούς κύκλους κάνει η ζωή.... Βέβαια, κανείς και ποτέ δεν μας υποσχέθηκε ότι θα ζούμε σε συνεχή μακαριότητα. Αγώνες, βάσανα, υπεράνθρωπες δυσκολίες.... και πάλι από την αρχή!!! Ούτε την αναπνοή μας δεν μπορούμε να κρατήσουμε μέχρι να περάσει ο κίνδυνος γιατί απλώς αυτός έχει στρογγυλοκαθίσει στη ζωή μας κι έχει αλλάξει τα δεδομένα. Είναι στιγμές που νιώθω ότι παρακολουθώ την προβολή μιας ταινίας σε κινηματογραφική αίθουσα και όπου να 'ναι θα τελειώσει και θ' ανάψουν τα φώτα, για να βγω από το τεχνητό σύμπαν της οθόνης και να αποκατασταθεί η ισορροπία του κόσμου.
No comments:
Post a Comment