ΜΕΡΑ ΕΚΛΟΓΩΝ: Στις ατραπούς της ουτοπίας!!!!!

ΚΑΠΟΤΕ νόμιζα ότι μονάχα στα μονοκομματικά καθεστώτα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης φορούσαν λιβρέα, αλλά έπρεπε να περάσει πολύς χρόνος για να καταλάβω ότι και στα σημερινά [ας τα πω καταχρηστικά...] καθεστώτα τα ΜΜΕ έχουν μεταβληθεί σε όργανα πλύσης εγκεφάλων. Εάν δεν υπήρχαν αυτά ποιος θα γνώριζε λόγου χάρη το ΠΟΤΑΜΙ;;;;

Για πρώτη φορά ίσως τόσο ωμά και ξεδιάντροπα καθιερώθηκε ένα νέο "πολιτικό" κόμμα, που φιλοδοξεί ο αρχηγός του να σώσει τη χώρα και τον λαό από το "παλιό κομματικό κατεστημένο"!!!! Χωρίς ιδεολογικό εξοπλισμό, χωρίς πολιτικές αρχές, χωρίς πρόγραμμα, παρά μονάχα μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη του, κατηγορεί τους πάντες και εκτοξεύει έναν λόγο ασύντακτο, ακατανόητο, αλλά συνθηματολογικό που ανταποκρίνεται στη δυσαρέσκεια των πολλών από ανικανοποίητους πόθους και επιδιώξεις.

Η δημοκρατική ιδέα, ανεπανόρθωτα συκοφαντημένη χάρη στους από καταβολής καπήλους της, παρουσιασμένη ως αίτιο βλοσυρής μισαλλοδοξίας και αμοιβαίας επιβουλής, με το ηθικό του κόσμου καταρρακωμένο από τα ατελείωτα επακόλουθα μιας κομματικής διαμάχης και μιας άνευ ορίων και όρων αντιπαράθεσης που δεν συνέτισε κανέναν, με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να καθορίζουν ακόμα και το φαγητό που θα φάμε, και πού θα δώσουμε την ψήφο μας!!!

Μπορεί εύκολα κανείς να διαπιστώσει ότι έχει προκληθεί τέτοια σύγχυση κι έχουν δημιουργηθεί τέτοιες επικίνδυνες αυταπάτες, ώστε έχει εκτραπεί η δραστηριότητα μεγάλων μαζών στις ατραπούς της ουτοπίας. Και είναι λυπηρό σήμερα να παρατηρούμε τους ανθρώπους που έχουν την ψευδαίσθηση ότι γίνονται «ζώα πολιτικά» για ν’ αλλάξουν τη ροή των πολιτικών εξελίξεων, ενώ είναι απλώς άβουλα ζωντανά.

Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι  όλα αυτά που ακούστηκαν και ακούγονται και γράφονται σχετικά με την ανανέωση του πολιτικού κόσμου και την εξυγίανση και κάθαρση της πολιτικής ζωής ως δημόσιας λειτουργίας, μπορεί να εκφράζουν μια δεδομένη στιγμή και το διάχυτο αίσθημα που κυριαρχεί στις ώρες του κομματικού παροξυσμού, αλλά στην πραγματικότητα είναι αέρας κοπανιστός!!! Τα πράγματα είναι τόσο απλά όσο όταν διψασμένος στο κατακαλόκαιρο πίνεις αχόρταγα ένα ποτήρι κρύο νερό.

Είναι αποδεδειγμένο ότι ουδέποτε οι πολιτικοί υπήρξαν ηθοπλάστες, αφού η τέχνη τους, το επάγγελμά τους, στηρίζεται στην εκμετάλλευση των ελπίδων ή της λαϊκής ευπιστίας. Ακούω μερικές φορές ορισμένους να λένε ότι δεν είναι «επαγγελματίες πολιτικοί» και χαμογελώ με συγκατάβαση. Από τη στιγμή που μπαίνει κανείς στο στίβο της πολιτικής αντιπαράθεσης και διεκδικεί κυβερνητική εξουσία, είναι πολιτικός. Κι εκείνοι που επιτίθενται λαύροι κατά των «παλιών», σε χρόνο ρεκόρ, αποδεικνύονται χειρότεροι από τους παλιούς.