Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος, παρά μια... τυφλή εξέγερση!!!!

Είχα πάει στη Λαϊκή κι εκεί ήταν που συναντήθηκα με τον παλιό φίλο μου, τον Κώστα Μεσσάρη, έναν από τους πιο ταλαντούχους και στέρεους ηθοποιούς της γενιάς του. Μιλούσαμε, που λέτε, για την εν γένει πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Το συμπέρασμα;;; Τι άλλο, από απελπισία!!!! "Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για τον κόσμο, που πεινάει", μου λέει ο Κώστας. "Φτάσανε κοντά δυο εκατομμύρια οι άνεργοι... Τι θα κάνουν όλοι αυτοί;; Κάποια στιγμή θα υπάρξει μια τυφλή εξέγερση... κι άντε μετά να οργανώσεις αυτή τη χώρα...". Δεν έχει άδικο ο Κώστας.

Είναι αλήθεια ότι ζούμε σ' ένα κλίμα γενικού εκβιασμού, που όλο και απλώνεται, αυξάνεται, βελτιώνεται, τελειοποιείται, με αποτέλεσμα διάχυτο, καταρχήν, την ηθική τρομοκρατία. Και θ' αναρωτηθεί κανείς: ποιες διέξοδοι υπάρχουν;;; Υπάρχουν σαφώς ψυχολογικές διέξοδοι που είναι στο χέρι του καθενός. Μη ρωτάτε για πρακτικές διεξόδους διότι δεν είναι στο χέρι μας.

• Ή γίνεσαι κι εσύ ΕΝΑ με τη μάζα που ξεσηκώνεται και βγαίνει στους δρόμους, εντελώς χωρίς στόχο, έτσι αναρχικά...
• Ή προχωράς σε ανταρσία που είναι μια δονκιχωτική επιχείρηση αυτοκτονίας, διότι το κράτος θ' αμυνθεί με όλα τα μέσα που διαθέτει...
• Ή καταφεύγεις σ' έναν κόσμο απομονωμένο, μισάνθρωπο, περιχαρακωμένο σαν οχυρό, όπου συμβαίνει εκείνο που ξέρουμε από την ιστορία: η πολιορκημένη φρουρά αμύνεται και παρατείνει την αντίστασή της μέχρι το τέλος, δηλαδή να πεθάνει από την πείνα...

Ο φίλος αναγνώστης θα ρωτήσει ίσως τι να κάνει και ποια από τις τρεις εκδοχές ν' ακολουθήσει. Κι εγώ θα του απαντήσω ότι δεν συνιστώ καμιά!!!! Και τότε, τι κάνουμε;; Πού να ξέρω;;; Αν είχα τη λύση, θα πάλευα να την πλασάρω για να την αποδεχτούν οι αρμόδιοι. Αλλά, νιώθω πλέον κι εγώ έρμαιο της ηλίθιας κυβερνητικής πολιτικής, του εκβιασμού των αγορών και της αποθηριωμένης πλεονεξίας των τραπεζών. Το μόνο που μπορώ πια είναι ότι καταλαβαίνω τους πάντες. Όταν ασκείται από πάνω  η αυθαιρεσία, τι περιμένει κανείς από τους κάτω;;; Μηδενισμός των πάντων!!! Είμαστε μια κοινωνία παραζαλισμένη και, δυστυχώς ακόμη, μια χώρα κυριολεκτικά ανοργάνωτη...