Η εποχή μας δεν είναι παρά η αποστομωτική απεικόνιση του ναυάγιου της λογικής!!!!

ΥΠΑΡΧΕΙ μια κούραση, τουλάχιστον από την πλευρά μου, στην καθημερινή κριτική θεώρηση της κοινωνίας και των κυρίαρχων θεσμών της. Όλοι έχουμε διαπιστώσει ότι τα άτομα που διαχειρίζονται τις τύχες μας έχουν βασικό τους κίνητρο τον ψυχρό λογισμό και δεν μπορώ να ξέρω αν είναι εντελώς απαλλαγμένα από συναισθηματικό φορτίο. Οι πράξεις πάντως δείχνουν ξεκάθαρα ότι αυτό απουσιάζει εντελώς. Κυρίως αναφέρομαι σε πολιτικούς και δημοσιογράφους που έχουν πιστέψει ότι αυτοί μονάχα έχουν το δικαίωμα και την υποχρέωση να κουλαντρίζουν τις τύχες μας. Προσοχή όμως γιατί δεν αναφέρομαι στο σύνολο της δημοσιογραφίας και των δημοσιογράφων. Απλώς δείχνω την μερίδα εκείνων που κρατούν πόστα στα ισχυρά μέσα ενημέρωσης και είναι βέβαιο ότι αποτελούν το μακρύ χέρι των οργανωμένων συμφερόντων. Ξέρουμε πλέον ότι τα οργανωμένα συμφέροντα πορεύονται με την ακαμψία ρομπότ που πατάει και ισοπεδώνει. 

Εδώ δεν έχει νόημα πλέον να παραθέσω για άλλη μια φορά ονόματα. Όποιος διαβάζει τον φίλο μου τον Χάρη Κοντ. θα καταλάβει καλά. Ο Χάρης ευτυχώς έχει κεραίες και αποτελεί τον ληξίαρχο που δίνει το σήμα κινδύνου. Υπάρχουν προβεβλημένοι δημοσιογράφοι που μονοπωλούν το προσκήνιο για τους οποίους εύκολα μπορούμε να διαπιστώσουμε ατομικά τραύματα της πρώτης νεανικής ηλικίας, απόκρυφες μνησικακίες, παρασιωπημένα πάθη, απροσδόκητες στη σύνθεσή τους κληρονομικότητες, επιδράσεις αισθητές ή αδιάγνωστες του περίγυρου, που έχουν συγχωνευτεί σε γραμμές πορείας, θεωρίες με λογικά άρτια διάρθρωση.

Αυτοί, λοιπόν, αποτελούν τους ανθρώπους, τους έμπιστους ανθρώπους, των οργανωμένων συμφερόντων, που έχουν το πάθος της πλεονεξίας και του εξουσιασμού, και που τα κατευθύνει ο ψυχρός λογισμός που ανέφερα παραπάνω. Και ψυχρός λογισμός σημαίνει αδιαφορία προς τον πλησίον, αναλγησία, άκαρδος υπολογισμός. Αν καθίσει κανείς και αναλύσει και καταλάβει τα παιχνίδια που παίζονται καθημερινά στις πλάτες του λαού, θα πελαγώσει. Κι όταν η καρδιά μας πελαγώνει, τότε καταριόμαστε το λογικό που το βλέπουμε να προδίνει την καρδιά μας.

Εμείς, από τη μικρή αυτή γωνίτσα, πολύ λίγη έως ελάχιστη επίδραση μπορεί να έχουμε ή να επηρεάσουμε. Ο έλεγχος δεν ανήκει πλέον στους φύσει και θέσει τιμητές, που θα έχουν την αυθεντικότητα της ευθύνης γιατί και η αυθεντικότητα της προσωπικότητάς τους θα είναι κυρωμένη από την κοινή συνείδηση και η αρμοδιότητα της κρίσης τους είναι αδιαφιλονίκητη. Ο έλεγχος σήμερα έχει περάσει στους ξυλοσχίστες και σημαίνει εμπαθή και κατά κανόνα ιδιοτελή πολεμική που τη συνθέτει συνονθύλευμα κουτσομπολιού, συκοφαντίας και κακοπιστίας και που ασκείται από σεσημασμένους αμαθείς δημοσιογράφους και δημοσιολόγους και απευθύνεται προς αμαθείς, προθυμότατους πάντοτε αποδέκτες της οποιασδήποτε μωρίας. Άλλωστε είναι γνωστό και παγιωμένο ότι η τόλμη της αυθάδειας δεν γνωρίζει όρια.