Friday, January 3, 2014

Περιστατικά μιας κάλπικης ζωής!!!!!

ΤΕΛΙΚΑ, μήπως είχαμε γίνει τοξικομανείς της ευμάρειας, που είναι κάτι απύθμενο ή πιο σωστά ένα παραισθησιογόνο που προκαλεί εθισμό και όπως είναι φυσικό απαιτεί όλο και μεγαλύτερες δόσεις;;; Είναι αλήθεια και δεν πρέπει να το αρνηθούμε ότι από τότε που οι ανάγκες πολλαπλασιάστηκαν, αφήνιασαν θα έλεγα καλύτερα, μπήκαμε σ' ένα κύκλωμα εξανδραποδιστικό. Γιατί ο πολλαπλασιασμός των αναγκών δεν είναι μια σταθερή κατάσταση, αλλά μια πρόοδος γεωμετρική...

Αυτά σκεφτόμουν όταν τις παραμονές των Χριστουγέννων είδα μια κυρία να ζητιανεύει απέναντι από τον Μαρινόπουλο στους Αμπελοκήπους. Έως εδώ, θα μου πείτε, πού βλέπεις το παράξενο;;; Ότι δηλαδή, εδώ που μας έχουν φέρει τα Μνημόνια επόμενο είναι μια γυναίκα να ζητιανεύει κ.λπ. Το θέμα είναι ότι είχε απλωμένο το δεξί χέρι και στο άλλο κρατούσε κοντά στο αυτί της ένα... κινητό τηλέφωνο και μιλούσε!!!!

Έβγαλα το δικό μου κινητό κι άρχισα να την φωτογραφίζω. Περιττό να σας πω ότι με διαολόστειλε και βγάζει το ένα παπούτσι της και μου το πετάει κι ενώ σκύβει να το ξαναπάρει άρχισε να με κυνηγάει. Ο κόσμος κοίταζε παράξενα χωρίς να έχει καταλάβει την αιτία του κυνηγητού...

Έξω από τον Α/Β [το σούπερ-μάρκετ] στο Κ.Χαλάνδρι βρισκόταν για πολύ καιρό μια κυρία που έκανε την κακομοίρα και ζητούσε αφενός το καρότσι να το βάλει στη θέση για να πάρει το 1 ευρώ ή ζητιάνευε. Κάποια μέρα την βλέπω εδώ στους Αμπελοκήπους, στην αντικρινή πολυκατοικία, να μπαίνει καλοντυμένη στην... τρίχα. Την ξαναείδα και δεύτερη και τρίτη φορά.. Ομολογώ όταν την είχα πρωτοδεί έξω από τον Α/Β είχα συγκινηθεί και μάλιστα της έδωσα το καρότσι όπου είχα βάλει ένα ευρώ, αλλά στην πορεία σταμάτησα...

Αυτά απλώς είναι δυο περιστατικά. Όπως πολλά περιστατικά μπορεί ο καθένας να αναφέρει με πραγματικά πεινασμένους, άνεργους κ.λπ. Μη προτρέξετε να μου πείτε ότι... δεν ξέρω, δεν βλέπω, δεν έχω καταλάβει και άλλα ηχηρά παρόμοια.

Το άλλο περιστατικό είναι ότι προχτές πάλι μιλούσα μ' ένα ζευγάρι φίλων [παλιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ] που έχουν στην ιδιοκτησία τους μια πολυκατοικία, μένουν στο ρετιρέ, νοικιάζουν τους άλλους ορόφους και είναι καθωσπρέπει επαγγελματίες [που δεν έχουν δουλειές τώρα]. Όμως τα έχουν με το ΠΑΣΟΚ και με την παρούσα κυβέρνηση και με τον Παπανδρέου που είχε πει ότι λεφτά υπάρχουν και γιατί τούτο ή εκείνο και ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Ελληνες του Καμμένου!!!

Μια άλλη περίπτωση, επίσης παλιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που στα χρόνια των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ έφτιαξαν τρία μαγαζιά [οπτικά] και δούλευαν πολύ καλά και τα παιδιά σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία κ.λπ. Τώρα που μας έχει ανακατώσει η οικονομική κρίση, και τα μαγαζιά δεν πάνε καλά, τα έχουν όχι μόνο με τον Γιώργο αλλά και με τον Ανδρέα Παπανδρέου γιατί -μου έλεγαν- μας φόρτωσε δάνεια και διάφορες άλλες βλακείες!!!!

Θέλω να πω ότι είναι και αυτά και δεν πρέπει να τα αγνοούμε. Περιστατικά που για μένα τουλάχιστον δείχνουν μια κάλπικη εικόνα, μιας κοινωνίας, που τελικά είναι εντελώς αψυχολόγητη. Είναι συναρπαστικές ενδείξεις ότι εύκολο είναι ν' ακολουθήσει κανείς το ρεύμα που πλασάρουν για λόγους τηλεθέασης τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης που θέλουν επιπλέον να δείχνουν ότι είναι ευαίσθητα στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Τα ΜΜΕ όμως δεν μας είπαν ποτέ πόσα χρωστάνε στο κράτος!!!!

Είναι αλήθεια ότι έχουν έρθει τα πάνω... κάτω στην ελληνική κοινωνία, αλλά θα πρέπει να δούμε την κατάσταση στην πραγματική τους διάσταση. Ζούμε σε μια κοινωνία απόλυτα σχετική!!!!

No comments: