ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ

Μιας και δεν "εκμεταλλεύθηκα" το διήμερο, τριήμερο, τετραήμερο κ.λπ., είπα να το ρίξω στο διάβασμα -και συνεχίζω με τον Παπαντωνίου με αφορμή και τη σημερινή μέρα που είναι αφιερωμένη στο ΝΕΡΟ! Παγκόσμια Ημέρα του Νερού... Να σκεφτούμε ότι εκατομμύρια άνθρωποι σε διάφορα μέρη του κόσμου δεν έχουν Νερό! Και όπως προβλέπουν οι επιστήμονες κάποια στιγμή η λειψυδρία θα μας χτυπήσει την πόρτα... Σώστε λοιπόν ό,τι απόμεινε από τα δάση γιατί χανόμαστε. Άμα δεν έχουμε δάση, δεν έχουμε και νερό! Ξεφυλλίζουμε το βιβλίο του Παπαντωνίου και πέφτουμε στο κεφάλαιο με τίτλο " Από πού έρχεται το νερό". Απολαύστε το! Και κάντε μια προσπάθεια να ξεφύγετε από τον εναγκαλισμό της πολιτικής:

Του Ζαχαρία Παπαντωνίου
[Τα Ψηλά Βουνά]

ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ σε μια βρυσούλα, που μόλις ακουόταν το λίγο και κρύο νερό της.
Ήξεραν πως τόσο κρύο νερό δεν πρέπει να το πίνομε όταν είμαστε ζεστοί από δρόμο κι έβρεξαν μόνο τα χέρια τους.
Ήταν ταπεινή βρυσούλα, ήσυχη, που σπάνια έβλεπε διαβάτες εκεί ψηλά.
«Από πού να έρχεται τούτο το νεράκι;» ρώτησε ο Πάνος.
- «Από το βουνό!» είπαν τ' άλλα παιδιά.
- «Ναι, μα πώς βρέθηκε μέσα στο βουνό;» ρώτησε ο δασάρχης.
Κανένας δεν ήξερε ν' απαντήσει.
«Από τις βροχές και τα χιόνια», είπε ο δασάρχης, «το νερό σταλάζει σιγά μέσα στο χώμα, και πηγαίνει σε μεγάλες δεξαμενές από πέτρα που έχει μέσα της η γη.
»Από κει βγαίνει με τις βρύσες και τα ποτάμια.
»Από τις βρύσες και τα ποτάμια το παίρνουν τα ζώα, οι άνθρωποι, τα σπαρτά, οι μύλοι.
»Για να σταλάζει όμως το νερό και να μπει στη γη, πρέπει να είναι ο τόπος φυτεμένος.
»Αν δεν υπάρχουν χλωρά και ξερά φύλλα να το κρατήσουν, τότε το νερό πηγαίνει στα ξεροπόταμα και χάνεται στη θάλασσα και στον αέρα.
»Λοιπόν και τις βρύσες ακόμη το ευλογημένο το δάσος μας τις δίνει.
»Αν αφήναμε τους ανθρώπους να κόψουν το δάσος, αυτή η βρυσούλα εδώ θα στέρευε. Θα στέρευαν όλες οι βρύσες που απαντήσαμε από την πόλη ώς εδώ και μαζί μ' αυτές και το ποτάμι».