ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ;

Η ελληνική κοινωνία τραντάζεται και βρίσκεται σε μια κατάσταση πανικού. Δεν είναι μόνον τα σκάνδαλα (ποιος τα θυμάται;), δεν είναι μόνον η ακρίβεια, δεν είναι μόνον η καθήλωση των μισθών και των ημερομισθίων, αλλά είναι το δράμα που ζούμε ΟΛΟΙ καθημερινά με τις απεργίες, τα σκουπίδια, τον εκνευρισμό των πάντων, τους τσακωμούς στα μαγαζιά, στους δρόμους, στις γειτονιές, όλα μας φταίνε και κανείς δεν μπορεί πλέον να ελέγξει τα νεύρα του. Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που η θλιβερή και τρισάθλια αυτή κυβέρνηση το λέει "ασφαλιστική μεταρρύθμιση", είναι η δαμόκλειος σπάθη που την κρατά στα χέρια της κι ετοιμάζεται αδιακρίτως να κόψει κεφάλια!

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, τα τηλεοπτικά κανάλια ασχολούνται με τους σκουπιδιάρηδες, τις χωματερές κι όλο γύρω -γύρω φέρνουν το θέμα και ποτέ δεν ασχολούνται με την καρφιά του προβλήματος που είναι η ίδια η κυβέρνηση που είναι ο ίδιος ο ΑΦΑΝΤΟΣ και ΒΟΥΒΟΣ πρωθυπουργός! Οι πολίτες έχουν την αίσθηση ότι ζουν σε μια χώρα που κινείται με τον αυτόματο πιλότο. Τα ζητήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης υπάγονται στην αρμοδιότητα του Προκόπη Παυλόπουλου. Είδατε ή ακούσατε ποτέ να τον πιάσουν οι δημοσιογράφοι και να τον ξετινάξουν; Ή για όλα, τέλος πάντων, την τελική ευθύνη την έχει ο Καραμανλής. Είδατε ή ακούσατε ποτέ να τον στοχοποιούν οι δημοσιογράφοι; Συνεχώς ο Καραμανλής είναι απέξω! Δεν βλέπει, δεν ξέρει, δεν ακούει, δεν μιλάει, ΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ...

Έχουμε πλέον χάσει το λογαριασμό με τα χιλιάδες αιτήματα των διαφόρων κοινωνικών ομάδων, οι απεργίες μάς έχουν αποδιοργανώσει, οι πόλεις βρομάνε, οι δουλειές μας πάνε πίσω, δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε τη ζωή μας, τα παιδιά μας χάνουν χρόνο από τις σπουδές τους, το άγχος έχει γραπώσει τον κόσμο και τα προβλήματα που φορτώνεται στην πλάτη του δεν πρόκειται να λυθούν. Η αδιαλλαξία δεν επιτρέπει στους πολίτες να κάνουν διαφορετικά. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι διαπιστώνουν ότι η χαμηλή σύνταξη στην οποία προσβλέπουν μεταβάλλεται ουσιαστικά σε απλό φιλοδώρημα, δεν έχουν άλλη λύση πέρα απ αυτή την οποία η ανάγκη τους επιβάλλει: τη συνέχιση του αγώνα τους.

Σύμφωνα με τους αναλυτές, ο Καραμανλής τρεφόταν με την ψευδαίσθηση ότι η ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου από τη Βουλή θα σφράγιζε τη λήξη των κοινωνικών εντάσεων και των απεργιακών κινητοποιήσεων. Όμως είναι γελασμένος. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, διότι οι πάντες έχουν καταλάβει ότι ένα νομοσχέδιο που δεν περικόπτει μόνο κεκτημένα δικαιώματα δεκαετιών που αποκτήθηκαν με αγώνες και αίμα, αλλά διαμορφώνει κι ένα πλαίσιο νέων, απρόβλεπτων και ανεξέλεγκτων κυβερνητικών πρωτοβουλιών σε βάρος των ασφαλισμένων, δεν έχει και πολλές πιθανότητες ν' αποτελέσει τον καταστατικό χάρτη του ασφαλιστικού συστήματος.

Ο Καραμανλής να βγει από το καταφύγιό του και να εξηγήσει στον ελληνικό λαό πού πάει τη χώρα. Δεν είναι δυνατό η εξουσία να αποτελεί άλλοθι για κανέναν. Δεν δικαιολογώ κανέναν πολιτικό. Σ' αυτή τη χρονική συγκυρία διακυβεύεται το μέλλον των παιδιών μας, η ζωή μας η ίδια. Η λαϊκή οργή κάποιες φορές γίνεται ορμητικό ποτάμι και παρασέρνει ό,τι βρει μπροστά του.

• ΥΓ. Κι εγώ νόμιζα ότι κάποτε μετά από τόσα χρόνια δουλειάς, αγώνων κ.λπ., θα ησύχαζα. Την πάτησα! Ούτε έναν καφέ με την ησυχία μας δεν μπορούμε να πιούμε πλέον...