ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ;;;

Το ζήτημα είναι ότι πολλοί από μας στεκόμαστε στην επιφάνεια των πραγμάτων.

Και τις περισσότερες φορές εκείνο που νιώθω είναι ότι σαν ξερά φύλλα και ανήμποροι στροβιλιζόμαστε στον αέρα.

Άλλοτε σα να είμαστε καθηλωμένοι σε αναπηρικές καρέκλες και παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα γύρω  μας ή σαν στήλες άλατος και δεν καταλαβαίνουμε τίποτε!!!

Παρότι πολλοί διαφωνείτε με αυτά που γράφω, έχω να σας πω ότι κοροϊδεύετε τον εαυτό σας.

Μπορεί να είστε υπέροχοι άνθρωποι, όλοι σας, όμως μάλλον είναι κάπως άσχημο ν’ ανακαλύπτετε κάποια στιγμή ότι δεν μπορείτε να κάνετε τα όνειρά σας αληθινά!!!

Έχω την εντύπωση ότι μια μεγάλη επιδημία σαρώνει την κοινωνία μας, την οποία όμως δεν μπορώ να προσδιορίσω και ονοματίσω.

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ

Οι μέρες, στο νησί που γεννήθηκες και μεγάλωσες, περνούσαν χωρίς να το καταλαβαίνεις. Καμία σχέση με τη ζωή σου στη μεγάλη πόλη, όπου οι μέρες κυλούν αργά και, ορισμένες φορές, βασανιστικά.

Με αφετηρία το πατρικό σπίτι σου εξορμούσες κάθε πρωί με την οικογένειά σου σε κοντινές παραλίες και απολάμβανες τη θάλασσα. Το απόγευμα, προσπαθούσες να τιθασέψεις την αγριάδα, άγκρουστο στην κρητική διάλεκτο, που απειλούσε τα δέντρα και τα λουλούδια της αυλής. Παρότι τα χέρια σου είχαν ξεμάθει, επέμενες να δώσεις λύση. Ήξερες όμως πως θα ήταν προσωρινή. Ύστερα από λίγες εβδομάδες να επανεμφανιζόταν το πρόβλημα.

ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΛΙΜΕΝΕΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1586

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ

Για όσους θέλουν να αποφύγουν τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, συνηθισμένο φαινόμενο τους καλοκαιρινούς μήνες στις νότιες ακτές της Κρήτης, οι Καλοί Λιμένες αποτελούν ιδανικό προορισμό. Οι δυσκολίες προσέγγισής τους, καθώς χρειάζεται μέσα από στενούς δρόμους να διασχίσεις απόκρημνα βουνά, γρήγορα ξεχνιούνται. Βυθίζεσαι στο κρύο νερό και αναζωογονείσαι. Μέσα σε ένα ιδανικό περιβάλλον, που κινδυνεύει ωστόσο να καταστραφεί από τις αστοχίες ορισμένων ντόπιων, οι οποίοι συνηθίζουν να εγκαθιστούν πρόχειρες σκηνές πάνω σχεδόν στην αμμουδιά, απολαμβάνεις όλα τα θέλγητρα της θάλασσας. Όταν πια δύει ο ήλιος, αποχωρείς από την περιοχή με δυσθυμία.

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ... ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!

Αυτό που με τρομάζει, είναι πως το κοινοβουλευτικό μας σύστημα, που για να ικανοποιήσω και κάποιους οργισμένους είναι το κατά πολύ λιγότερο κακό απ’ όσα υπάρχουν στον κόσμο, κινδυνεύει να μην επιζήσει μέσα στην δική μας κοινωνία που είναι ελεγχόμενη από τους επηρμένους ανθρώπους της ερμαφρόδιτης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Η λογική αυτών των δυο κομματικών φορέων οδηγεί τη χώρα και τους Έλληνες σε πράγματα τερατώδη – ακόμη πιο τερατώδη απ’ όσα έχουμε δει και υποστεί. Και φυσικά δεν είμαι ο μόνος που ανησυχεί για τον «θρίαμβο» του Τσίπρα που μαζί με το επιτελείο του νυχθημερόν σκαρφίζονται προεκλογικά και μετεκλογικά κόλπα.

ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΑΠΟΛΕΙΦΑΔΙΑ ΜΙΑΣ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ!!!!

Δεν ησυχάζω, παρά το γεγονός ότι αύριο αναχωρώ για την επαρχία να ηρεμήσει λίγο το μυαλό, αφού εφημερίδες και γενικώς ΜΜΕ δεν θα παρακολουθώ. Αν κηρυχτεί πόλεμος, θα μαθευτεί. Όσο για τ’ άλλα, αδυνατώ να παρακολουθήσω τις εμμονές της λεγόμενης «αριστεράς», που ολοένα και περισσότερο με παραπέμπει στον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Όμως γιατί να ησυχάσω;;; Αυτό περιμένουν οι Συριζαίοι που δουλεύουν πυρετωδώς προετοιμάζοντας καινούργιες καταστροφές για τη χώρα. Περιμένουν να ησυχάσουμε όλοι κι έτσι καθώς είμαστε μπαϊλντισμένοι από τα κάθε λογής βασανιστήρια που μας έχουν υποβάλει και όσα θα επακολουθήσουν μετά το οριστικό κλείσιμο της συμφωνίας, να κάνουν τις εκλογές και να μας δέσουν για την επόμενη τετραετία χειροπόδαρα.

Ο ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ

Η ραστώνη του Αυγούστου σου δίνει τη δυνατότητα για αναγνώσεις βιβλίων που κυκλοφόρησαν πρόσφατα. Τα αγόρασες με αδημονία ελπίζοντας πως θα ανακαλύψεις τις νέες τάσεις της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.

Γρήγορα, ωστόσο, απογοητεύεσαι. Ύστερα από την ανάγνωση των πρώτων σελίδων τους, τα κλείνεις απογοητευμένος. Οι ίδιες κοινοτυπίες....

Σκέφτεσαι τις διθυραμβικές βιβλιοκριτικές που είχες διαβάσει για αυτά σε εφημερίδες και περιοδικά και εκνευρίζεσαι. Όλες έγραφαν πως αποτελούσαν σημαντικές συμβολές στη λογοτεχνία.

ΤΟ ΠΕΝΘΙΜΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

• [Με αφορμή κάτι που έγραψε ο φίλος Μ.Ξ.]

Είναι βέβαιο ότι η λεγόμενη ΑΡΙΣΤΕΡΑ του κυβερνώντος κόμματος περνάει κρίση ή πιο σωστά θα έλεγα ότι βρίσκεται σ' ένα λυκόφως πένθιμο, δραματικό!!! Μια ΑΡΙΣΤΕΡΑ που διχάζει δεν έχει μέλλον. Οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζουν έναν εσωτερικό κλονισμό, κάτι σαν τρόμο ανεπίγνωστο για την κατάρρευση του κόσμου που είχαν ονειρευτεί ή δημιουργήσει στη φαντασία τους. Υπάρχει έλλειψη σημείων προσανατολισμού και οι οπαδοί του Τσίπρα δεν θ' αργήσουν ν' απομείνουν ορφανοί δίχως ερείσματα, αφού ο ίδιος τους οδήγησε σε μια ζωή δίχως αντίκρισμα, δίχως κύρος. Οι περισσότεροι από αυτούς; είναι αλήθεια ότι χρόνια τώρα περιφέρονται εδώ κι εκεί, ψάχνοντας[;;;] παραζαλισμένοι για κάποια πίστη. Έπεσαν στην αγκαλιά του Τσίπρα που κουβαλάει δοξασίες εξωτικές,, παράδοξες, μυστικισμούς αδιακρίβωτους κι ακαταστάλαχτους, που έχει το ψέμα στην κωλότσεπη και είναι ανεξάντλητος σε γλωσσικές κουταμάρες.

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΩΡΑ;;;;

Το θέμα είναι τώρα τι λες
Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ
Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας

Το θέμα είναι τώρα τι λες.          

[Μανόλης Αναγνωστάκης]

               

Τι γίνεται τώρα;;; Το ερώτημα αυτό επανέρχεται διαρκώς. Και προσπαθούμε να βρούμε απαντήσεις και απαντήσεις δεν βρίσκουμε. Έχω την  αίσθηση ότι καμιά άλλη εποχή  δεν στάθηκε τόσο ανόητα φουσκωμένη από τον εαυτό της, τόσο στενοκέφαλα «αυτάρκης»,, καμιά δεν σνομπάρισε τόσο πολύ τις προηγούμενες, όσο η δική μας. Η εμφάνιση στο προσκήνιο μιας ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ αλαζονικής, υπέρμετρα εγωπαθούς, νεοπλουτικής, επηρμένης, ναρκισσευόμενης, ξύπνησε εμφυλιακές μνήμες, κι έσπειρε ένα λόγο διχαστικό και είδαμε ότι η κουφότητά της, και η στενοκεφαλιά της προξένησαν ζημιά στην ελληνική κοινωνία. Φυσικά δεν το παραδέχεται και δεν υπάρχει περίπτωση να το παραδεχτεί, αλλά θα συνεχίσει να επαίρεται για τις «αξίες» της [όπως άκουσα και χθες να λέει ο πρωθυπουργός].

ΚΟΛΥΜΠΩΝΤΑΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ

Είναι ακόμα πρωί όταν καταφθάνεις με την οικογένειά σου στη γνωστή παραλία της νότιας Κρήτης. Η θάλασσα, κατά περίεργο τρόπο, είναι σήμερα γαλήνια. Σπάνια συμβαίνει κάτι τέτοιο τις μέρες του Αυγούστου. Τεράστια κύματα έρχονται συνήθως από μακριά και πέφτουν με δύναμη στην ακτή, ανακατεύοντας τα φύκια.

Η ατμόσφαιρα είναι διάφανη. Στο βάθος του ορίζοντα ξεχωρίζουν με ευκρίνεια τα Παξιμάδια. Ιδανικές συνθήκες για ένα απολαυστικό μπάνιο.

Μετά την τακτοποίηση των πραγμάτων στη σκιά κάποιου αρμυρικιού, βγάζεις γρήγορα τα ρούχα σου. Σου περνά κάποια από το μυαλό ότι πρέπει να βάλεις αντηλιακό αλλά είναι νωρίς ακόμη. Τρέχεις γρήγορα προς τη θάλασσα. Ξέρεις μια συγκεκριμένη δίοδο, από την οποία αποφεύγεις τη βραχώδη ακτή, και βουτάς στη θάλασσα.

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ...

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ

Κάθε καλοκαίρι, όταν προγραμματίζω την πρώτη έξοδό μου στο Αιγαίο, το μυαλό μου αμέσως στρέφεται στον Ζήσιμο Λορεντζάτο. Ορισμένα κείμενά του, που τα πρωτοδιάβασα στα γυμνασιακά μου χρόνια, με έχουν σημαδέψει.

Ξεχωριστή θέση, ανάμεσά τους, κατέχει το βιβλίο του «Στου τιμονιού το αυλάκι».

Είναι από το ωραιότερα ταξιδιωτικά κείμενα που έχω διαβάσει. Όλος ο κόσμος του Αιγαίου, τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, μέσα από τη ματιά ενός μεγάλου τεχνίτη της γραφής. Η ανάγνωσή του συνιστά ανεξάντλητη πηγή συγκινήσεων. Συνεχώς ανακαλύπτω καινούργια πράγματα. Κάποιες λεπτομέρειες, στις οποίες, άλλοτε, δεν είχα δώσει σημασία.