ΕΣΗΕΑ...

Δεν μπορώ να ξέρω αν η τελευταία διετία για την ΕΣΗΕΑ ήταν η καλύτερη ή η χειρότερη από τις προηγούμενες. Εκείνο που με απασχολούσε και με απασχολεί είναι η ισχυροποίηση του ταμείου των δημοσιογράφων ώστε να πάψει να είναι ευάλωτο σε κυβερνητικές "επιθέσεις" παντός τύπου.

Θέλω να κάνει αγώνα η ΕΣΗΕΑ ώστε να μην είναι δυο λέξεις κενές περιεχομένου ο Κώδικας Δεοντολογίας.

Θέλω να πάψει να είναι αυθαίρετη η δημόσια ραδιοτηλεόραση (ΕΡΤ), να σέβεται τους δημοσιογράφους, να μη σπαταλάει τα χρήματα του ελληνικού λαού σε εκπομπές τύπου "Δρούζα", να συμμαζευτεί και να σταματήσει να σκορπάει χρήμα για εκδηλώσεις τύπου "Eurovision", να αξιοποιεί όλο το δημοσιογραφικό δυναμικό της, να τερματίσει την ομηρία των συμβασιούχων, και να μπει ένα φρένο κάποτε στις τρελές εξωτερικές παραγωγές...

Θέλω η ΕΣΗΕΑ να κάνει αγώνα ώστε, επιτέλους, κάποτε να δημοσιοποιηθούν τα ονόματα εκείνων των δημοσιογράφων που περιλαμβάνονταν ή είναι ακόμη σε διάφορες πολύχρωμες λίστες. Κι ακόμη, δεν θα έπρεπε να ξέρουμε ποιοι δημοσιογράφοι δουλεύουν στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα;

Θέλω, επιτέλους, το Μορφωτικό Ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ ν' αρχίσει να λειτουργεί σοβαρά, ανταποκρινόμενο στην πνευματικότητα του σωματείου μας και όσοι θελήσουν ν' ασχοληθούν μ' αυτό να έχουν κέφι για δουλειά.

Θέλω να πάψουν να υπάρχουν δημοσιογράφοι - διαφημιστές. Ν' αποφασίσουν: ή το ένα ή το άλλο.

Θα πρέπει η ΕΣΗΕΑ να αγωνιστεί ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο στο χώρο της ενημέρωσης και να πάψουν να το ορίζουν και να το διαμορφώνουν οι διάφοροι τηλεοπτικοί "δημοσιογράφοι", οι οποίοι είναι έρμαια των μετρήσεων και του κάθε εργοδότη, και σε τελευταία ανάλυση αυτοί είναι που έχουν δημιουργήσει στα μάτια της κοινωνίας μια απεχθή εικόνα για το ρόλο των δημοσιογράφων.

Επίσης, κάποτε θα πρέπει η ΕΣΗΕΑ να πάρει θέση ώστε οι διάφορες ιδιωτικές σχολές να πάψουν να εκμεταλλεύονται την αναγνωρισιμότητα κάποιων τηλεοπικών αστέρων και να τους πλασάρουν ως "καθηγητές". Όταν έρχεται η περίοδος της νέας εκπαιδευτικής χρονιάς οι ολοσέλιδες διαφημιστικές καταχωρίσεις παρουσιάζουν, με τις φωτογραφίες τους, καθηγητές-δημοσιογράφους και κοροϊδεύουν τα νέα παιδιά που έχουν όνειρα και προσδοκίες.

...Και κάποτε να τιμωρηθούν όσοι έμπλεξαν σε περιπέτειες το ΤΣΠΕΑΘ.

ΥΓ. Όσο για την περίφημη "συναδελφική αλληλεγγύη", έχω να δηλώσω ότι δεν την ένιωσα ποτέ!