ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΣ ΤΗΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ

Πλάκα-πλάκα, και η εκπομπή της Αννίτας Πάνια λειτουργούσε σαν ψυχοθεραπευτήριο για ορισμένους συνανθρώπους μας που έβρισκαν ένα χώρο για να ξεδώσουν. Δηλαδή, κάπου κρίναμε ότι η εκπομπή ήταν μια μορφή δραματοθεραπείας. Κάποιοι από αυτούς άδειαζαν (και αδειάζουν) τα εσώψυχά τους στις δημόσιες εξομολογήσεις, κάποιοι άλλοι πίστεψαν ότι θα τους σώσει η τραγουδιστική ενασχόληση. Μέχρις ενός σημείου, ας πούμε καλώς... Μέχρι που εμφανίστηκε ο πολυμήχανος-βιομήχανος μουσικός Νίκος Καρβέλας και έγινε ο εργολάβος της δυστυχίας. Γράφει "τραγουδάκια" για τους ανθρώπους, τους βγάζουν cd και τώρα τους πάει σε μαγαζί για να φτιάξουν πρόγραμμα, όπου θα τραγουδάνε όλα αυτά τα πλάσματα που αναζητούν τρόπους επικοινωνίας με τον κόσμο μας που σε άλλη περίπτωση τους έχει ως αποδιοπομπαίους. Ωστόσο, θα έλεγα ότι υπάρχουν όρια στην εκμετάλλευση. Όταν κάποια στιγμή σταματήσουν τα τραγούδια και οι πίστες και τα φώτα, όταν δηλαδή πέσει η αυλαία γι' αυτούς τους ανθρώπους, ποιος θα αναλάβει την ψυχοθεραπεία τους - η κυρία Πάνια ή ο κύριος Καρβέλας;