Τελικά, η υπόθεση του ΤΣΠΕΑΘ τέλειωσε έτσι, χωρίς εισαγγελείς και πειθαρχικά; Μπράβο ρε μάγκες! Ο κ. Καπράνος που ήταν πάντα κήνσορας των πάντων (διάβαζα τα κείμενά του στην Καθημερινή), παραμένει αλώβητος. Ο χρόνος, λένε, γιατρεύει! Όμως, όλοι όσοι μπλέχτηκαν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στην ιστορία των αμαρτωλών ομολόγων, πιστεύουν ότι θα τη σκαπουλάρουν. Βέβαια, μπορεί να γλιτώσουν. Η ιστορία έχει ένα σωρό παραδείγματα. Μετά τον πόλεμο και την κατοχή, πόσοι κατσαπλιάδες, εθνοπροδότες, μαυραγορίτες, ταγματασφαλίτες, και διάφοροι άλλοι αλήτες, ΔΕΝ πλήρωσαν, αλλά βγήκαν και ωφελημένοι. Κι εμείς τι κάνουμε; Βλέπουμε τα τρένα να περνούν κι ούτε να σφυρίξουμε δεν μπορούμε, αφού το σφύριγμα του τρένου είναι διαπεραστικό και σκεπάζει το δικό μας...
1 comment:
monaxikoslikos said...
Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.
Ποιός περίμενε ότι το "κάθαρμα του 1965", ο Μητσοτάκης, θα γινόταν πρωθυπουργός 25 χρόνια αργότερα και ότι μετά από άλλα 20 κινδυνεύουμε να έχουμε πρωθυπουργό την κόρη του.
Τσάμπα το ξύλο που φάγαμε.
Monaxikelike, κατά λάθος έσβησα το ποστ και φυσικά σβήστηκε και το σχόλιό σου. Το είχα αντιγράψει όμως και γι' αυτό το παραθέτω έτσι...
Ακολουθεί δικό μου σχόλιο:
Και με μόνη αυτή τη σκέψη, ανατριχιάζω! Το "κάθαρμα του 1965" όχι μόνο έγινε πρωθυπουργός, αλλά εξακολουθεί ως βρικόλακας να μιλάει και να δίνει συμβουλές. Κι από την άλλη να καθοδηγεί την κατ' εικόνα και ομοίωσή του υπουργό Εξωτερικών (έλεος!)... Αγαπητέ monaxikelike, επαναλαμβάνω: "Τσάμπα το ξύλο που φάγαμε"! Κι εγώ κάθομαι και γράφω για εισαγγελείς και πειθαρχικά και σεβασμό και διάφορες άλλες ηθικολογίες...
Post a Comment