La mer, la mer toujours recommencée!!!

Αυτό ακριβώς θα ήθελα να ήμουν. Θάλασσα, πέλαγος που ολοένα ξετυλίγεται, βάζει στη σειρά τα κύματά του και τα στέλνει να χτυπηθούν με τη στεριά, και να σβήσουν στις ακρογιαλιές, αλλά εκείνο δεν φθείρεται ποτέ και συνεχώς ανανεώνεται!!!! Δεν είμαι πέλαγος. Είμαι ανθρώπινο πλάσμα που συντίθεται από σκοτεινές και φωτεινές αμοιβάδες, χωρίς σταθερά χαρακτηριστικά, και κάποια στιγμή θα καταλάβω ότι βολοδέρνω σαν ένα ναυάγιο στα αφρισμένα κύματα που με κουβαλάνε όπου αυτά θέλουν. Όσο κι αν φωνάξω βοήθεια, κανείς δεν ακούει και κανείς δεν φαίνεται να έρχεται… Ωστόσο, αν το καλοσκεφτούμε, ως ανθρώπινα πλάσματα που είμαστε, χαμένοι στο πέλαγος, κανείς μα κανείς δεν μας έχει πει κι ούτε πρόκειται να μας πει γιατί «ταξιδεύουμε», αν κουβαλάμε κάποια μηνύματα, ή ποιος είναι ο προορισμός μας.

Είναι πρωί ακόμα κι εγώ περιχαρακωμένος στο χώρο του συναισθήματος, που ταυτίζεται με το φευγαλέο και το ανυπόστατο, νιώθω να με τραυματίζει το αίσθημα του εφήμερου. Το άγχος της εποχής μας!!!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Το Sète: είναι μια κοινότητα στην περιοχή Languedoc-Roussillon, στη νότια Γαλλία. Γνωστή ως η Βενετία του Languedoc και του νησιού [λόγια του Βαλερί], είναι ένα λιμάνι και ένα παραθαλάσσιο θέρετρο στη Μεσόγειο με τη δική του πολύ ισχυρή πολιτιστική ταυτότητα, τις παραδόσεις, την κουζίνα και την διάλεκτό της. Είναι επίσης η πατρίδα του Paul Valéry, του Jean Vilar, του Georges Brassens, του Manitas de Plata κ.ά. Στο μικρό φάρο που βρίσκεται στην είσοδο του λιμανιού είναι χαραγμένη μια φράση του Paul Valéry: La mer, la mer toujours recommencée … [=Η θάλασσα, η θάλασσα συνεχώς ανανεώνεται].