ΕΜΕΙΣ, οι ΕΛΛΗΝΕΣ, μπορούμε ν' αλλάξουμε;;;

Απ' όσα μου προσφέρθηκαν στα μεταπολιτευτικά χρόνια των ιδεολογικών και πολιτικών αναζητήσεών μου, δεν ξέρω τελικά τι πρέπει να συγκρατήσω και τι ν' απορρίψω! Ξέρω, ξέρω. Κάποιοι έχουν κιόλας έτοιμες τις απαντήσεις. Πλέον όμως εγώ δεν βιάζομαι. Απλώς σκέφτομαι αν θα πρέπει να διατηρήσω αυτή την ιστορική κληρονομιά σαν μουσειακό δείγμα μιας εποχής αμφιταλαντεύσεων και αμφιβολιών ή να κοιτάξω κι εγώ κι εσείς και όλοι μας ν' ανακαλύψουμε τους γόνιμους σπόρους που θα μας βοηθήσουν για μια νέα σπορά;; Δεν ξέρω. Ο καθένας αποφασίζει κατά το δοκούν. Ίσως θα πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά και να φυλαχτούμε να γυρίσουμε πίσω, μη τυχόν και πάθουμε αυτό που έπαθε η γυναίκα του Λωτ...

Θ' αλλάξουμε οι Έλληνες; Μπορούμε ν' αλλάξουμε; Βέβαια έχω καταλάβει πολύ καλά ότι όλοι μας ζητάμε καθήκοντα και υποχρεώσεις από τους... άλλους!!! Κάνουμε συνεχώς κριτική στους άλλους, κατηγορούμε τους άλλους... Κι εμείς οι ίδιοι είμαστε στο απυρόβλητο. Στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων;;

Άκουγα χτες έναν Έλληνα [;;;] πανεπιστημιακό που διαβιοί στη Βρετανία, να κατηγορεί για πολλοστή φορά τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα, το ευρώ και και τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες και φαινόταν ευχαριστημένος. Κανείς δεν αμφιβάλλει για τον παραλογισμό που εμφιλοχωρούσε στην ελληνική κοινωνία, αλλά θα πρέπει να παραδεχτεί κανείς, έστω και εκ των υστέρων ότι υπήρχε ένα μέτρο κρίσης, υπήρχαν μερικές αξίες κοινής αποδοχής που χρησίμευαν ως ένα είδος σήματος για τον προσανατολισμό των εκτιμήσεων. 

Οι αξίες υπήρχαν πάντοτε - κι αν τις έχουμε λησμονήσει, δεν έχουμε παρά να επιδοθούμε σε ανασκαφές στο ιστορικό χρονικό του λαού μας. Το δράμα του σημερινού κόσμου είναι ότι έχει λησμονήσει τις αξίες αυτές και εν τινι μέτρω βλέπει τη ματαιότητα της αναδρομής. Δεν αντέχω να παρακολουθώ κάποιες πολιτικές δυνάμεις να κάνουν αναδρομή καταστροφολογική και φυσικά δεν υπάρχει πλέον διαχωρισμός των αξιών: Η ηθική της αριστεράς και η ηθική της δεξιάς!!! Η ηθική είναι ΜΙΑ!!!

Ξέρετε κάτι, δεν μπορώ να νιώθω ότι είμαι από τα θύματα ενός πλέγματος ενοχής επειδή κάποιοι παλιάνθρωποι εκμεταλλεύτηκαν τους αγώνες μας κι εμείς δεν αντιδράσαμε! Για πολλούς λόγους δεν αντιδράσαμε, αλλά όχι όμως ότι ξέραμε και μέναμε άπραγοι. Μ' ενοχλεί το ότι κάποιοι εμφανίζονται ως η καινούργια ηθική της κοινωνίας, ενώ στην πραγματικότητα είναι κάποιοι που έζησαν το χθες μέχρι τα μπούνια, που λέμε. Ωστόσο, δεν μπορώ ν' ανεχτώ τους διαχωρισμούς στην ελληνική κοινωνία. Για να υπάρξει σύρροπη κοινωνική πορεία, δεν πρέπει να υπάρχει διχασμός, κάτι δηλαδή που κάποιοι επιχειρούν να επιβάλουν!!! Αυτή η στρατηγική της έντασης πρέπει να φύγει από τον πολιτικό ορίζοντα και να πάψουν οι Ελλαδοσώστες να προκαλούν τη σύγχυση.

ΕΜΕΙΣ, οι ΕΛΛΗΝΕΣ, μπορούμε ν' αλλάξουμε και να γίνουμε καλύτεροι! Αρκεί ν' απομονώσουμε εκείνους που διχάζουν την κοινωνία, και δυναμιτίζουν τη δημοκρατία, να διώξουμε τους βασανιστές μας κι εκείνους που μας κόβουν την ανάσα, τους υποκριτές, τους ψεύτες και τα παράσιτα της πολιτικής.