Δεν έχει νόημα πλέον να βρίσω τον έναν ή τον άλλον θλιβερό ανίδεο, του οποίου η κραυγαλέα ημιμάθεια συναγωνίζεται την αυθάδεια της προβολής.
Δυστυχώς ο τόπος μας έχει πλημμυρίσει από αυτάρεσκους κονδυλοφόρους, μαγείρους, πολιτικούς, αστρολόγους, κοκότες και 'ξέκωλα', δημοσιογράφους [μόλις προχτές διάβασα για έναν τηλεοπτικό δημοσιογράφο ότι είχε πάρει ένα 'δάνειο' εκατοντάδων χιλιάδων που αποπληρώθηκε από έναν εφοπλιστή που είναι τώρα στη φυλακή - κι αυτός συνεχίζει να κάνει τον τιμητή των πάντων χωρίς να κοκκινίζει], αναλυτές, οικονομολόγους και φυσικά πανεπιστημιακούς που ηδονίζονται με την κοπριά.
Ένας χείμαρρος αθλιότητας και ευτέλεια σκέψης σκορπίζεται καθημερινά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Δεν υπάρχει ίχνος ντροπής για τα όσα ιδοτελή, ασύδοτα κακοποιά βρομίζουν τον αέρα μας, την καθημερινότητά μας.
Μερικές φορές σκέφτομαι ότι όλοι αυτοί δοκιμάζουν μια αξιοπερίεργη μαζοχιστική ηδονή από τον [αυτο]εξευτελισμό.
Κι όσο νιώθω γύρω μου την απάθεια, τόσο πιστεύω ότι ακριβώς σ' αυτήν πατάνε όλοι τους για να δεσπόσουν στην κοινωνία μας και στο προσκήνιο, ενώ η θέση τους θα ήταν στον πυθμένα του περιθωρίου.
Και όλοι αυτοί -προσέξτε- ιεραρχούν τις αξίες της ελληνικής κοινωνίας!!!!
Θεέ μου, πού πάμε;
No comments:
Post a Comment