Η λεγόμενη "Αριστερά" δεν κάνει εξαίρεση από τον κανόνα της κάθε πολιτικής υποκρισίας και αντιμετωπίζει το ακροατήριό της σαν πολτό που πλάθεται. Ο ολοκληρωτισμός της έγκειται ακριβώς στο ότι διακηρύσσει σαν ένα από τα βασικά της άρθρα πίστεως την έννοια "μάζα". Και τι κάνει;; Εκπέμπει συνθήματα στερεοποιημένα, ευκολοαφομοίωτα για κατανάλωση από την "μάζα"!!!
Τη δικιά μας αγωνία για το μέλλον του τόπου δεν μπορούν να την στομώσουν οι διαφημιστές του αλάθητου και οι αερολογίες τους, αφού η δική τους αισιοδοξία δεν είναι παρά μια αβασάνιστη εμπιστοσύνη απλοϊκή σε ψευδαισθήσεις ή και κούφια αυταρέσκεια.
Υπάρχει η οικονομική κρίση και το σχετικό αδιέξοδο όπου μας έχει οδηγήσει ο οξύς ανταγωνισμός των μνηστήρων της παγκόσμιας ηγεμονίας. Υπάρχει έντονο το αίσθημα μιας νέα ματαιότητας των πάντων μπροστά στην επίγνωση ότι είμαστε μυρμήγκια. Δεν ξέρω φυσικά αν υπάρξει ένας έξαλλος πολιτικός ηγέτης ή ένας τρελός πολιτικός που θα μπορέσει όλα να σμπαραλιάσει. [Μην προτρέχετε, γιατί αυτός -μετά τις τόσες κωλοτούμπες του- δεν είναι ο Τσίπρας!]
Υπάρχει σε μεγάλο βαθμό επίσης το αίσθημα του αβοήθητου και του ανεξήγητου που μας κυριεύει μπροστά σ' ένα σύμπαν σταθμητό αλλά και ασυντόνιστο. Και μιλώ για ένα σύμπαν που έχει για νόμους του τη φυσική ανισότητα, την αδικία και την αδιαφορία στην ηθική.
No comments:
Post a Comment