Όταν διαβάζεις Τολστόι, ζεις εντατικά, αποκτάς στο ελάχιστο του χρόνου, την πείρα που θα χρειαζόταν δέκα χρόνια ανθρώπινες επαφές και ταξίδια και χαμένος καιρός για να την αποκτήσεις.
Και λέω για τον Τολστόι που έγραψε αριστουργήματα ("Ανάσταση", "Πόλεμος και Ειρήνη", "Άννα Καρένινα" κ.ά.).
Κι οπως καταλαβαίνετε, όσες ζωές και να έχουμε, δεν προλαβαίνουμε να διαβάσουμε βιβλία που ίσως τα έχουμε σημαδέψει και καρτερικά περιμένουν στη βιβλιοθήκη μας να τα πάρουμε για να τα διαβάσουμε.
Ξέρουμε ότι ο χρόνος κυλάει και δυστυχώς αφηνόμαστε σε μια άθλια καθημερινότητα όπου πρυτανεύει η μικροκομματική λογική, τα άθλια κουτσομπολιά, τα τηλεοπτικά σκουπίδια και η βλακεία μας που επιτρέπει στο μυαλό μας να καταγίνεται με ανόητες ασχολίες...
Δεν υψιπετώ.
Ξέρω ότι ο κόσμος μας έχει αρρώστια, πείνα, ανεργία, φόβο, εξαθλίωση... Δηλαδή, καταστάσεις που προξενούν έναν αθέληυο αποτροπιασμό, γιατί απλώς κατεβάζουν την κοινωνία μας στον εφιάλτη και κάνουν τη ζωή κακοφορμισμένη, μολυσμένη, θανάσιμη.
Προσπαθώ να δω τις καλές πλευρές αυτής της ζωής. Φυσικά δεν έχουμε όλοι τις ίδιες εμπειρίες, αλλά ας ρίξουμε το γάντι στα μούτρα του καιρού μας, αποδοκιμάζοντας τις κακές πλευρές του.
No comments:
Post a Comment