ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΩΣΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!!!

Μ' άρεσε η αποψινή βροχή. Κι έτσι, όπως στον αποψινό μου περίπατο, είδα τους διαβάτες να περπατάνε βιαστικά, ο νους γύρισε στα περασμένα, στα χρόνια που ζούσαμε στην οδό Πύλου, στο Μεταξουργείο. Μου έχουν μείνει απείραχτες εκείνες οι εικόνες της νυχτερινής βροχής, που εμείς τα παιδιά τις απολαμβάναμε, ενώ η μάνα έβγαινε να μας φέρει μέσα για να μην κρυώσουμε... Για αρκετή ώρα ξεχάστηκα να χαζεύω τις παλιές φωτογραφίες μ' ένα σφίξιμο στην καρδιά.

Κι απόψε ένιωσα ακόμα πιο χαρούμενος γιατί δεν έχω καμιά διάθεση να σώσω τα ψάρια του Αιγαίου και πολύ περισσότερο να φέρω τους Έλληνες σπουδαστές από τις πρώην ανατολικές χώρες στα ελληνικά πανεπιστήμια ή να βάλω πιο πολλά λεωφορεία για να ενισχυθούν τα δρομολόγια στους αθηναϊκούς δρόμους...

ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΩΣΩ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ούτε τους Ελληνες. Να σωθούν μόνοι τους!!! Τι είμαι εγώ, ο σωτήρας;;; Και δεν θέλω να κουλαντρίζω κανένα κοπάδι ούτε να είμαι τσοπάνης για κανέναν. Η ελευθερία είναι δύσκολη και πολλές φορές δημιουργεί αδιέξοδα. Αλλα και ο δεσποτισμός εκείνων που θέλουν να σώσουν τους άλλους!!!!

Δεν αρνιέμαι ότι θέλω να είμαι προκλητικός κι αυτό γιατί δεν αντέχω την υποκρισία γύρω μου και τους λαθρεπιβάτες της ζωής. Θέλω να είμαι προκλητικός για εκείνους που παίζουν το παιχνίδι, με το βιολί τους, μελιστάλαχτα και ξελιγωμένα, για τον πελάτη, για την πελάτισσα που καλείται να ρεμβάσει επί παραγγελία, για το χέρι που θα γλιστρήσει μέσα στην τσέπη του αρχιβιολιστή ν' αφήσει το χαρτονόμισμα των δέκα ευρώ!!!!

Είναι αλήθεια ότι ο δικός μου αγώνας είναι... άγονος. Ίσως οι διαλογισμοί μου να είναι χιμαιρικοί κι εφήμεροι, ανίκανοι να κατευθύνουν εκείνους που ζητάνε ένα μικρό φωτάκι για να στραφούν σ' αυτό. Αυτό που έχω να πω είναι ότι η ψιχάλα βρέχει βουβά τους δρόμους της γειτονιάς μου, κι εγώ γράφω, ακούγοντας τραγούδια μιας εποχής όπου εγώ μισοντροπαλός, μισοζαλισμένος, έχανα και ξανάβρισκα τον κόσμο γύρω μου, αλλά δεν είχα αίσθηση των ορίων του ανθρώπου. Τώρα όμως έχω... Γι' αυτό παίζω και γράφω για τον εαυτό μου και για κάποιους φίλους.

Η ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ

Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί στη νεοελληνική κοινωνία που ήδη μαστίζεται από την οικονομική κρίση είναι ακριβώς η εισβολή στην πολιτική ζωή των ανεύθυνων και των ημιμαθών. Καταρχήν, θα έλεγα ότι η ελληνική δημοσιογραφία μαστίζεται από αυτού του είδους τα παράσιτα και είναι φυσικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο σ' έναν τόπο με περιορισμένη παιδεία και γενικώς με ανώριμο πολιτισμό αλλά και ειδικότερα με ερασιτεχνικό πολιτικό πολιτισμό. Αυτό το τελευταίο δυστυχώς επαληθεύεται καθημερινά και έχουν συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση και κάποιοι δημοσιογράφοι αλλά και κάποιοι πολιτικοί σε αγαστή συνεργασία. 

Άλλοτε, που δεν υπήρχε τηλεόραση, τις στήλες των εφημερίδων τις στήριζαν θηρία της δημοσιογραφίας που είχαν συνείδηση της ευθύνης για την πολιτιστική και πολιτική άνοδο του τόπου και υπήρχαν ανασχετικά φράγματα στην επιδρομή των νέων βαρβάρων. Στην εποχή μας πλέον μαζί με τις υπεύθυνες υπογραφές έλειψαν και τα φράγματα. Κι ό,τι κατεβάσει το ποτάμι! Και συχνά ξέρουμε ότι κατεβάζει σκύβαλα και λάσπη που κατακαλύπτει την πεδιάδα της δημοσιογραφίας και της πολιτικής ζωής. Τόπο στους νέους;;; Ναι, τόπο στους νέους, αλλά αν οι νέοι το αξίζουν, αν είναι ικανοί να παραλάβουν τη σκυτάλη και το χέρι τους να μην τρέμει και το μυαλό τους να στάζει σκέψη και ήθος κι όχι καλαμάκι για ακάθαρτες φυσαλίδες.

Η ημιμάθεια και η αυθάδεια έχουν θρονιαστεί με τον αλαλαγμό της θρασύτητας και της ασυδοσίας, εκεί όπου άλλοτε με σεμνή εγκράτεια κρατούσε τη θέση της η Ευθύνη. Θέλουμε δεν θέλουμε, παρακολουθούμε, είτε κρυφά είτε φανερά, την τηλεόραση, τα κανάλια και τα προγράμματά τους κι έχουμε διαπιστώσει ότι δεκάδες άνθρωποι που δουλεύουν εκεί κάνουν τους ειδήμονες, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να μιλάνε χωρίς να έχουν τίποτε να πουν, να αγραμματολογούν, να μωρολογούν, να μπεχλιβανίζουν - κι όλα τα παίρνει το ποτάμι!!!! Και το ποτάμι τι κάνει; Απλώς εκβάλλει στη μεγάλη, την αδιάφορη και θολή θάλασσα που τα δέχεται όλα, τα χωνεύει όλα, κι όταν παραγεμίσει από σκύβαλα, τ' αποθέτει στην αμμουδιά της και τα φιλεί!!!!

Βρισκόμαστε σε μια εποχή πρόδηλης ανόδου και του τεχνικού πολιτισμού, δηλαδή μεγαλύτερης τεχνικής ευχέρειας για την προβολή στα πλατιά στρώματα εικόνας διαφορετικής από αυτής που ισχύει στην πραγματικότητα. Ο τηλεοπτικός φακός ενώ είσαι χοντρός, μπορεί να σε παρουσιάσει αδύνατο, εάν έχεις ηλίθια ματιά μπορεί να σε παρουσιάσει με λάγνο πρόσωπο, αν είσαι καμπούρης μπορεί να βγάλει στο προσκήνιο με απίθανη κορμοστασιά και εάν λες κοινοτοπίες μπορεί να τις παρουσιάσει σαν μαργαριτάρια φιλοσοφικής και πολιτικής επίνοιας.

Το δράμα είναι ότι το κοινό σήμερα ανέχεται και την ημιμάθεια και την αυθάδεια και την έλλειψη πνευματικού ήθους. Επιπλέον, θαμπώνεται το κοινό από το λάιφ-στάιλ, από το γυαλιστερό και το εκκωφαντικό, από το μυστηριώδες και φυσικά απ' ό,τι γαργαλάει τ' απωθημένα του που βλέπει να εκδηλώνονται με οποιονδήποτε τρόπο κρίνεται επωφελώς από την διαφημιστική πρακτική.

Το κασκόλ, το πέτσινο μπουφάν και το ύφος α λα Κλούνεϊ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ Θ' ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ... και πολύ περισσότερο τη διακήρυξη του κόμματός του. Αυτό το κείμενο που ήδη κυκλοφορεί είναι μια απλή έκθεση ιδεών με κάποιες διαπιστώσεις που μπορεί να κάνει ο καθένας - και είναι προφανές ότι καθημερινά όλοι μας λέμε παρόμοια πράγματα για την εν γένει πολιτική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας.

Ομως η εύκολη διαπίστωση είναι πως όλα τα βλέπει ο Σταύρος μέσω του τηλεοπτικού φακού και το τελικό αποτέλεσμα είναι πάντα μια πολύ καλά σκηνοθετημένη και μονταρισμένη εκπομπή. Δηλαδή, στο τελικό αποτέλεσμα έχει ύψιστη συμμετοχή ο σκηνοθέτης με τον οπερατέρ που έχει κάνει κυριολεκτικά διατριβή πάνω στον Σταύρο Θεοδωράκη και αυτό μπορεί κανείς να το διαπιστώσει με τις άπειρες φωτογραφίες του που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και δείχνουν ένα Θεοδωράκη να κυκλοφορεί ανάμεσα σε ερείπια, σε μοναχικούς δρόμους, σε νυχτερινά τοπία, να χάνεται στο βάθος του δρόμου ή να εμφανίζεται ξαφνικά σε μια ανηφόρα και πάντα με το σακίδιο περασμένο στους ώμους σαν παιδαρέλι που τρέχει να προλάβει την προπόνηση ή το πρόγραμμα στο γυμναστήριο... 

Υπάρχουν βεβαίως και οι στημένες φωτογραφίες που δείχνουν έναν βαθυστόχαστο άνθρωπο ή κάποιες που τον παρουσιάζουν σ' ένα παγκάκι μοναχό ν' αγναντεύει τη θάλασσα. Είναι φανερό από το άφθονο φωτογραφικό υλικό που έχει διοχετεύσει στο διαδίκτυο ότι η τηλεοπτική εκπομπή για τον Θεοδωράκη δεν ήταν τίποτε περισσότερο παρά μια πρόφαση για να προχωρήσει σε κάποιο εγχείρημα που θα είχε άμεση συνάφεια με τις μάζες. Διότι έχει μάθει πολύ καλά την τέχνη της επικοινωνίας. Πάντοτε κινήθηκε στο χώρο του λάιφ-στάιλ κι αυτό άλλωστε προβλήθηκε με τον πλέον ευκρινή τρόπο όταν εικονίζονταν στα περιοδικά που υπηρετούσαν το είδος. 

Το λάθος που έχουν ήδη κάνει πολλοί δημοσιογραφικοί αναλυτές - είτε σκοπίμως είτε ανοήτως - είναι να τοποθετούν την πολιτική κίνηση του Θεοδωράκη στο χώρο μεταξύ της Δεξιάς και του ΣΥΡΙΖΑ. Σας προλαβαίνω - καμιά σχέση! Οι άνθρωποι που θ' ακολουθήσουν την κίνηση αυτή είναι το κοινό που τροφοδοτεί τα πρωινάδικα, τις κουτσομπολίστικες τηλεοπτικές εκπομπές και γενικώς όλους εκείνους τους τύπους που πλέον το παίζουν... απολιτίκ!!!! Είδα ονόματα κι έχω πάθει το πρώτο τράνταγμα.

Θα έλεγα ότι είναι ένα κοινό που δεν ξέρει ιστορία, δεν έχει ιδέα από πολιτική, δεν νοιάζεται παρά μονάχα για το ωραίο ντύσιμο, το κασκόλ του Σταύρου, το πέτσινο μπουφάν του Σταύρου, το ύφος α λα Κλούνεϊ του Σταύρου, ένα κοινό που ενδεχομένως προδόθηκε από τη Νέα Δημοκρατία ή κάπου στράβωσε το κλίμα με τον Καμμένο και την παρέα του ή ακόμη μετά τις τόσες αποκαλύψεις για τη Χρυσή Αυγή είναι κομμάτι δύσκολο να στραφούν δεξιότερα!!! Αλλά θα υπάρχουν και κάποιοι που στήριξαν το ΠΑΣΟΚ και πίστευαν ότι ο Σταύρος κινείται σε αυτό τον χώρο. Ουδέποτε κινήθηκε σε αυτό το χώρο!!! Διακινήθηκε τ' όνομά του κάποτε όταν έψαχναν [ηλιθίως και ανοήτως] για κάποιον δημοσιογράφο εκπρόσωπο Τύπου κι αναφέρονταν ονόματα όπως του Θεοδωράκη, του Τσίμα κ.ά. επειδή τάχα ήσαν πρόσωπα αναγνωρίσιμα λόγω της τηλεοπτικής παρουσίας τους.

Το "ποτάμι" του Θεοδωράκη δεν μπορεί να είναι ένα ποτάμι, διαφορετικό από τ' άλλα, διότι από κάποιο βουνό θα ξεκινάει κι αυτό!!!! Αλλά, πολλές έρευνες έχουν καταδείξει ότι τα ποτάμια μας κατεβάζουν δυστυχώς ανεπεξέργαστα λύματα και απόβλητα, επιβαρύνοντας πολύ την ποιότητα των υδάτων, κάτι που αποτυπώνεται σε βιολογικούς παράγοντες, όπως είναι το φυτοπλαγκτόν, τα υδατικά μακρόφυτα, τα μακροασπόνδυλα κ.λπ.. 

Δεν πιστεύω ότι το "ποτάμι" του Σταύρου θα ξεφύγει από τον κανόνα, όσο κι αν κάποιοι καλοπροαίρετοι φίλοι θέλουν να το πιστεύουν. Διότι απλώς ο Σταύρος δεν έχει πολιτικό λόγο. Τα μακροσκελή πλάνα του ιδίου στις εκπομπές του δεν συνιστούν πολιτικό λόγο. Και οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι με τα συναισθηματικά κείμενά τους και τις δακρύβρεκτες αναφορές στο "ελπιδοφόρο εγχείρημα", θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένοι, διότι οι κάθε λογής Καμμένοι και Πέπε Γκρίλο καιροφυλακτούν. Κάποτε πρέπει η πολιτική ζωή του τόπου να μπει στη λογική της εξυπηρέτησης του λαού και του τόπου. Η πολιτική δεν είναι πασαρέλα για να ξεδιπλώνει ο καθένας τις όποιες φιλοδοξίες του που είναι ανάκατες με... ολίγον απ' όλα!!!!

Οι διαφημιστές του αλάθητου και οι αερολογίες τους!!!!!,

Η λεγόμενη "Αριστερά" δεν κάνει εξαίρεση από τον κανόνα της κάθε πολιτικής υποκρισίας και αντιμετωπίζει το ακροατήριό της σαν πολτό που πλάθεται. Ο ολοκληρωτισμός της έγκειται ακριβώς  στο ότι διακηρύσσει σαν ένα από τα βασικά της άρθρα πίστεως την έννοια "μάζα". Και τι κάνει;; Εκπέμπει συνθήματα στερεοποιημένα, ευκολοαφομοίωτα για κατανάλωση από την "μάζα"!!! 

Τη δικιά μας αγωνία για το μέλλον του τόπου δεν μπορούν να την στομώσουν οι διαφημιστές του αλάθητου και οι αερολογίες τους, αφού η δική τους αισιοδοξία δεν είναι παρά μια αβασάνιστη εμπιστοσύνη απλοϊκή σε ψευδαισθήσεις ή και κούφια αυταρέσκεια.

Υπάρχει η οικονομική κρίση και το σχετικό αδιέξοδο όπου μας έχει οδηγήσει ο οξύς ανταγωνισμός των μνηστήρων της παγκόσμιας ηγεμονίας. Υπάρχει έντονο το αίσθημα μιας νέα ματαιότητας των πάντων μπροστά στην επίγνωση ότι είμαστε μυρμήγκια. Δεν ξέρω φυσικά αν υπάρξει ένας έξαλλος πολιτικός ηγέτης ή ένας τρελός πολιτικός που θα μπορέσει όλα να σμπαραλιάσει. [Μην προτρέχετε, γιατί αυτός -μετά τις τόσες κωλοτούμπες του- δεν είναι ο Τσίπρας!]

Υπάρχει σε μεγάλο βαθμό επίσης το αίσθημα του αβοήθητου και του ανεξήγητου που μας κυριεύει μπροστά σ' ένα σύμπαν σταθμητό αλλά και ασυντόνιστο. Και μιλώ για ένα σύμπαν που έχει για νόμους του τη φυσική ανισότητα, την αδικία και την αδιαφορία στην ηθική.

ΓΙΑΤΙ... ΣΥΡΙΖΑ;;;

ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΙ ΟΥΤΕ ΕΣΕΙΣ!!! ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Πολλοί φίλοι κατά καιρούς έχουν θέση το ερώτημα αυτό και αποφαίνονται ότι εφόσον δεν είναι δεξιοί, η επιλογή που τους μένει είναι ξεκάθαρη: ΣΥΡΙΖΑ!!! Και φυσικά εκ προοιμίου θέλω να πω ότι οι Συριζαίοι βολεύονται με αυτό. Σου λέει ότι ένας δημοκρατικός πολίτης μεταξύ αυτών των δυο θα τους προτιμήσει. Όμως η ζωή δεν είναι άσπρο-μαύρο. Μου έλεγε τις προάλλες μια φίλη ότι αυτούς δεν τους έχουμε δοκιμάσει, άρα πρέπει να τους ψηφίσουμε. Λυπάμαι γιατί τέτοιες σκέψεις ανήκουν στο πεδίο δράσης και σκέψης των σοφιστών. Με αυτή τη λογική και τ' άλλα κόμματα δεν έχουν κυβερνήσει. Συνεπώς, η επιλογή δεν είναι μία αλλά πολλές. 

Θα δεχόμουν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ εάν είχε ξεκάθαρες θέσεις για όλα!! Δυστυχώς, δεν έχει. Ακόμα δεν έχω καταλάβει και είμαι βέβαιος ότι κανείς - ούτε και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ - δεν ξέρει ποια είναι η θέση για την ΕυρωπαΪκή Ένωση, για τα μνημόνια, για την  παιδεία, για την υγεία... Όταν λέει ότι θ' ακυρώσει τα μνημόνια, τι εννοεί;;; Αν οψέποτε αναλάβει τη διακυβέρνηση, το σημερινό μνημόνιο θα έχει τελειώσει και δεν θα ισχύει - άρα τι θ' ακυρώσει;;; Απλώς τώρα ο λαϊκισμός το επιβάλει να το ανεμίζουν το σύνθημα της ακύρωσης [ή όπως αλλιώς το λένε κατά καιρούς] για λόγους ψηφοθηρικούς. 

Θα επαναφέρει τα κατώτερα και τα μεσαία εισοδήματα, καθώς και την Υγεία και την Παιδεία στα προ μνημονίων επίπεδα;;;; Εδώ πραγματικά είναι για γέλια. Διότι ουδέποτε ο ΣΥΡΙΖΑ [και παλαιότερα Συνασπισμός] στήριξε τις κυβερνητικές επιλογές είτε της ΝΔ είτε του ΠΑΣΟΚ, σε όλα τους τομείς της δημόσιας ζωής. Πολέμησε τα πάντα. Συνεπώς, δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι υπήρξε κάποιο άλλο καλύτερο σύστημα. Στην υγεία τι θα κάνει - θα προσλάβει δεκάδες γιατρούς και νοσοκόμους;;;; Πού θα βρει το χρήμα για να πληρώνει;;;

Υπάρχει και ο κοινός νους που... κλοτσάει και λέει ότι κάτι τέτοιο δεν γίνεται κι ας έχει μπάρμπα τον Θεό. Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα εφαρμόσει ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, που θα συμβάλει στην ανακατανομή του πλούτου υπέρ των μικρομεσαίων εισοδηματικών τάξεων. Όλοι το λένε αυτό και χρόνια ολόκληρα παιδεύονται και δεν βρίσκουν άκρη και θα το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να μας λέει με ποιον τρόπο;;; 

Θα φορολογήσει τον... πλούτο!!!! Υπάρχει πιο αοριστολόγα επαγγελία;;; Ποιον πλούτο;;; 

Θα φορολογήσει τους Βαρδινογιάννηδες, τον Κόκκαλη, τον Νιάρχο, τον Λάτση... ποιους;;;  

Ας πει καθαρά και ξάστερα και τότε μπαίνω στις γραμμές του να πολεμήσω...

Λέει ακόμη ότι θα απαλλάξει τα νοικοκυριά και τις κατοικίες τους από τα χαράτσια και τους δεκάδες άλλους επαχθείς φόρους που τα φόρτωσε η κυβέρνηση Σαμαρά. Πώς θα τα κάνει όλα αυτά όταν δεν θα έχει λεφτά στα ταμεία;;;; Με πορδές δεν βάφονται αβγά. 

Οι επαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ είναι... αερολογίες.

Και φυσικά είναι τοις πάσι γνωστό ότι στην [ατυχή] περίπτωση που σχηματίσει κυβέρνηση, το πρώτο που θα πει θα είναι ότι βρήκε καμένη γη!!!!! Εδώ γελάνε, διότι έτσι θα θελήσει να κερδίσει χρόνο, κάνοντας πειράματα στις πλάτες μας.  Και δουλειά δεν θα κάνει.

Και με ποιους θα κυβερνήσει;;; Με τους σουλατσαδόρους πρώην Πασόκους, με τους αιώνιους συνδικαλιστές που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους και που αυτοί ήσαν τα προηγούμενα χρόνια που πίεζαν ασφυκτικά τις κυβερνήσεις για παροχές, επιδόματα κ.λπ.;;;; 

Με τους πανεπιστημιακούς, οι περισσότεροι των οποίων ανήκουν στο δικό τους χώρο που λυμαίνονταν για πολλά χρόνια τα ευρωπαϊκά προγράμματα και δεν άφηναν ούτε κοκαλάκι για άλλους;;; Και όχι μονάχα αυτό, αλλά όποιος νέος άνθρωπος ήθελε ν' ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα έπρεπε να τους προσκυνήσει.

Πόσοι δημοσιογράφοι μπήκαν με ρουσφέτι στην ΕΡΤ και μετά έγιναν υπερασπιστές της "νομιμότητας";;; Μήπως μπήκε κανείς με εξετάσεις;;; Στην τύχη λέω κάποια ονόματα: Ο κύριος Αρβανίτης που σήμερα είναι διευθυντής του συριζαίικου ραδιόφωνου πώς άρχισε να δουλεύει στην ΕΡΤ;;; Να μας εξηγήσει. Η κυρία Κατσίμη που σήμερα είναι γραμματέας στην ΕΣΗΕΑ, πώς προσελήφθη στην ΕΡΤ, να μας εξηγήσει. Η κυρία Αγλαΐα Κυρίτση που σήμερα είναι υποψήφια περιφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ για το Βόρειο Αιγαίο, πώς προσελήφθη στην ΕΡΤ, να μας εξηγήσει. Εάν μπήκαν με εξετάσεις και προκρίθηκαν ως οι καλύτεροι, τότε θα ζητήσω ταπεινά συγγνώμη. Αλλά πρέπει να ξέρουμε για να μην  έχουμε λανθασμένη ενημέρωση. Με αυτό θέλω να πω ότι καλό είναι να σταματήσουν να κάνουν τους αγίους κι ότι δεν υπήρξε κράτος του ΠΑΣΟΚ, αλλά της παρέας, των φίλων, των συγγενών... κι έτσι βολεύονταν και οι κάθε λογής συνασπιστές που σήμερα εμφανίζονται λαύροι κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Πόσοι από τον καλλιτεχνικό χώρο που ήσαν πάντοτε ενταγμένοι στο ΚΚΕ εσωτ. [ΕΑΡ, Ελληνική Αριστερά, Συνασπισμός, ΣΥΡΙΖΑ και άλλες ονομασίες που τώρα δεν θυμάμαι] τρώγανε με σαράντα μασέλες από τις κρατικές επιχορηγήσεις;;; 

Έχω όλους τους καταλόγους με τα ονόματα. Σπανίως έβρισκες κάποιον που ανήκε στο ΠΑΣΟΚ ή στη ΝΔ. ή κάπου αλλού. 

Μήπως να δούμε και τα ονόματα των ανθρώπων που έμπαιναν στις διάφορες επιτροπές του υπουργείου Πολιτισμού για τα βιβλία, τις επιχορηγήσεις, τα βραβεία κ.λπ.;;;;

ΑΥΤΑ και άλλα πολλά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Έχουμε καιρό μπροστά μας...

Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, παράσιτα και η κοινωνία της βίας!!!!!

Είναι φανερό πως όταν λείπει ο έλεγχος και η αντίδραση του κοινού, τα παράσιτα έχουν στην κοινωνία μας ευρύ πεδίο δράσης. Και τα τελευταία χρόνια έχουν πληθύνει τα ενοχλητικά αυτά ζωύφια που βρομίζουν την κοινωνία. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν γίνει ο βραχνάς, όπως κι εκείνοι εκ των πολιτικών που παρουσιάζονται ως σωτήρες της χώρας και του λαού. Όμως, το χειρότερο όλων είναι αυτή η κυβέρνηση κι αυτός που σήμερα υποδύεται τον πρωθυπουργό, δηλαδή ο Αντώνης Σαμαράς. Ουδέποτε άλλοτε αυτή η χώρα ήταν τόσο άτυχη. Δηλαδή να την κυβερνούν κάποιοι καραγκιόζηδες και κάποιοι τυχοδιώκτες να συζητούν για το μέλλον της. Και το θέμα είναι ότι καθημερινά ασκείται βία στον λαό και από τους πολιτικούς και από τα μέσα ενημέρωσης, ιδιαίτερα τα τηλεοπτικά κανάλια.

Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η βία ενυπάρχει στον άνθρωπο και δεν το λέω εγώ φυσικά. Θυμηθείτε μονάχα το γνωστό  λατινικό homo homini lupus. Ο Πλαύτος το είχε γράψει Lupus est homo homini. Αλλά και ο Thomas Hobbes μ' έναν αφορισμό του είχε πει κάτι παρόμοιο στο De Cive (1651): "That Man to Man is a kind of God; and that Man to Man is an errant Wolfe...". Κι επειδή ο κάθε άνθρωπος είναι ένα είδος Θεού, έχει την εντύπωση ότι μπορεί να κάνει τα πάντα στον άλλο άνθρωπο. Δεν θα φιλοσοφήσω περισσότερο για την ΒΙΑ, αφού ξέρουμε πολύ καλά ότι εφόσον ενυπάρχει στην ανθρώπινη φύση, βρίσκεται και στο επίκεντρο της θεολογίας και της φιλοσοφίας. Τώρα όμως, μετά την απροκάλυπτη βία που ασκείται από τα μέσα ενημέρωσης, τους πολιτικούς και το κράτος, πρέπει οπωσδήποτε ν' ασχοληθούν κι άλλοι κλάδοι της ανθρώπινης σκέψης και επιστήμης. Διότι δεν είναι μονάχα η οικογενειακή βία ούτε η πολεμική κ.λπ.

Τώρα πια η Βία δεν υπάρχει μονάχα στις κινηματογραφικές οθόνες ή εν πάση περιπτώσει αυτού του είδους η Βία ωχριά μπροστά σ' εκείνη που υφίσταται ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια. Η ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ «Κουρδιστό πορτοκάλι» είναι πια ένα παραμύθι σε σχέση με τη ΒΙΑ που οι αγορές, οι τράπεζες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, οι Βρυξέλλες και η Γερμανία ασκούν στην Ελλάδα, καθοδηγώντας μια κυβέρνηση αχυρανθρώπων.

Είναι αυτονόητο ότι αυτή η Βία ασκείται ποικιλοτρόπως και την υφιστάμεθα οι πάντες. Άλλοι έχασαν τη δουλειά τους, άλλοι έκλεισαν την επιχείρησή τους, οι συντάξεις μειώθηκαν δραματικά, οι φόροι πολλαπλασιάστηκαν, τα χαράτσια είναι στην ημερήσια διάταξη, κάποιοι χάνουν τα σπίτια τους και τα καρπώνονται οι τράπεζες, πολλοί ξεπουλάνε τα πατρογονικά σπίτια και τα χωράφια τους, άλλοι δεν έχουν να φάνε κι άλλοι είναι άστεγοι... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ!!!!

Είναι μια μορφή βίας που δεν την ξέραμε, αλλά πλέον την έχουμε μάθει όλοι πολύ καλά. Και σε αυτή την διελκυστίνδα έχουν συμμετοχή τα μέσα ενημέρωσης, οι τηλεδημοσιογράφοι των οποίων καθημερινά εμφανίζονται ως οι τιμητές όλων!!! Σας λέω ένα απλό παράδειγμα. Πριν λίγο καιρό διάβασα σε μια εφημερίδα ότι ένας δημοσιογράφος του Mega, είχε πάρει δάνειο ύψους περίπου 400.000 ευρώ, χωρίς καμία απολύτως υποθήκη από την τράπεζα FBB – όταν αυτή ανήκε στον εφοπλιστή Βίκτωρα Ρέστη. Τις σχετικές πληροφορίες είχε δημοσιεύσει το περιοδικό HOT DOC, σύμφωνα με το οποίο ο Β. Ρέστης προκειμένου να αποφυλακιστεί από τον Κορυδαλλό, αναγκάστηκε να καταβάλει στον εκκαθαριστή που τοποθετήθηκε στην FBB το συνολικό ποσό των 22.625.333, 89 ευρώ και 1.179.000 δολαρίων ΗΠΑ, προς εξόφληση των επισφαλών δανείων που είχε χορηγήσει επί των ημερών του η τράπεζα. Ανάμεσα στα χρήματα αυτά σύμφωνα με το έγγραφο της ανακρίτριας Κυριακής Κατσιβέλη, περιλαμβάνεται και το ποσό των 393.249,32 ευρώ που ήταν προς εξόφληση του δανείου που είχε λάβει ο γνωστός δημοσιογράφος που κάθε πρωί δείχνει να ενδιαφέρεται για τον "κοσμάκη" και κουνάει το δάχτυλο στους πολιτικούς που δεν γουστάρει... Και το αναφέρω αυτό το στοιχείο για να γίνει σαφέστερη η σχέση μεγαλοδημοσιογράφων και επιχειρηματιών.

Αλλά θα πω και το άλλο: σχεδόν όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και οι μεγαλοεκδότες που κουμαντάρουν και τα κανάλια έχουν φάει από τον κρατικό κορβανά δισεκατομμύρια και χρωστάνε αμέτρητα... Μονάχα αυτά εάν εισέπραττε το κράτος, δεν θα χρειαζόταν να μας χαρατσώνει!!!!
Αλλά θα συνεχίσω άλλη φορά.

Αντιφρονών και άτιμος!!!! [Με αφορμή έναν κυνηγημένο πολιτικό]

Το έχω ξαναγράψει ότι πολλοί θεωρούν πως είναι κάτοχοι της μιας και μοναδικής αλήθειας!!! Έχουν την πεποίθηση ότι η δική τους αλήθεια είναι προνομιακή, έχει ανώτερο ηθικό κύρος και φυσικά όποιος δεν την ασπάζεται είναι και αντιφρονών αλλά και... άτιμος και κόβεται και η καλημέρα!! Δηλαδή, αν εγώ έχω αντίθετες ιδέες ή παρεκκλίνω έστω και κατ' ελάχιστον από την "ορθοδοξία", κατευθείαν κηρύσσομαι άτιμος. Και όχι μονάχα αυτό, αλλά αν δεν μπω κι εγώ στη χορεία των κατηγόρων, αν δεν φωνάζω αρκετά, αν δεν συγχωνευτώ στην επαναστατική "μπάλα" της εποχής, την έχω βάψει.

Εγώ, λοιπόν, δεν έχω καμιά αδιάθεση να είμαι υποκριτής και μισαλλόδοξος. Χρειάζομαι το καθαρό μυαλό και μάλιστα σήμερα που η σύγχυση έχει απλωθεί παντού και είναι καταλυτική. Εκείνοι που έχουν αποφασίσει ότι είναι οι μοναδικοί φορείς της ορθοδοξίας και φοβερίζουν με κεραυνούς του αναθέματος, με τον διασυρμό, με τον στιγματισμό, με την δημόσια περιφρόνηση, με την κατασυκοφάντηση, εκείνον που δεν ενεργεί σύμφωνα με τα κελεύσματά τους, ένα μονάχα κατορθώνουν να πετύχουν - μια νοθεία: ένα κράμα φιλελευθερισμού και ολοκληρωτισμού. Είναι πάντως αρκετοί από δαύτους που έχουν αυτές τις 'απόψεις' που ζητούν να στείλουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου εκείνον τον πολιτικό που δεν ευθυγραμμίστηκε με τα κέφια τους κι αν ακόμη δεν το έχουν καταφέρει, ήδη έχουν προκαλέσει κυρώσεις, οι οποίες είναι πιο δραστήριες και από τις ποινικές - κυρώσεις κοινωνικές. Και αγωνίζονται με νύχια και με δόντια, αντί για υπόδικο να τον κάνουν στιγματισμένο!!!!! 

Επιπλέον, θα έλεγα ότι δημιουργούν έτσι ένα κλίμα ψυχολογικού καταναγκασμού που είναι η συνεισφορά τους στο ιεροεξεταστικό πνεύμα. Και βέβαια χρησιμοποιήθηκε η ψυχολογία του συρμού, ο μιμητισμός της μόδας, για να παραλύσουν οι ενδεχόμενες αντιστάσεις. Είναι σατανικό αυτό που σκέφτηκαν: να τον φέρουν σε αντίθεση με την πλειοψηφία και να τον αφανίσουν, να τον φοβερίσουν μ' εξορία μέσα στο σύνολο, να τον κάνουν απόβλητο, αποσυνάγωγο, να δολοφονήσουν το ψυχικό του σθένος.

Δεν έχουν καταλάβει όμως ότι η Ιστορία καιροφυλακτεί να πει τον δικό της λόγο, που θα είναι αντικειμενικός και οριστικός. 

Κι εγώ έχω ένα χαρακτηριστικό: να λέω και να γράφω αυτό που σκέφτομαι... αδιαφορώντας για τους ιεροεξεταστές!!!!

Ο κεραυνός του Μνημονίου τους σκόρπισε όλους!!!!

Όλη αυτή η ιστορία με το ΠΑΣΟΚ, τον Γιώργο Παπανδρέου και την δραματική αποπομπή του από την κυβερνητική εξουσία με παραπέμπει κατά ένα παράξενο τρόπο στον Ιησού Χριστό, όταν οι κεραυνοί του Γολγοθά σκόρπισαν τους άλλοτε συνοδοιπόρους του στους πέντε ανέμους, που ξαφνικά βρέθηκαν αναστατωμένοι και χαμένοι για τα όσα είχαν συμβεί μέσα σε ελάχιστο χρόνο και για τα οποία ουδέποτε είχαν προετοιμαστεί, αφού δεν μπορούσαν ποτέ να τα φανταστούν. Βέβαια εκείνος που θ' αρπάξει την ευκαιρία του γεγονότος της Σταύρωσης ήταν ο Παύλος, ο αυτοχειροτόνητος και παθιασμένος αγγελιαφόρος του Χριστού, το κήρυγμα του οποίου βρήκε πρόσφορο έδαφος σε φτωχούς, τεχνίτες, λιμενεργάτες, σκλάβους, γυναίκες...

Παρότι ο Παύλος κυνηγήθηκε, και κατηγορήθηκε για χίλια δυο, εντούτοις με τις Επιστολές του, που ήσαν πνοές από ανάσα πυρωμένη, πάλεψε με πάθος, λες και το μυαλό του είχε αστροπελέκια, έκανε τρομερό αγώνα για να διαδώσει και να οργανώσει τη νέα θρησκεία. Εμείς σήμερα δεν ψάχνουμε για κανέναν Παύλο κι ούτε φυσικά αναζητούμε κάποια νέα θρησκεία.

Ανέφερα τον Γιώργο Παπανδρέου του οποίου δεν μπορώ να ξεχωρίσω τον ρόλο. Θα μπορούσε να είναι ο Ιησούς ή ακόμη και ο Παύλος. Αν ας πούμε ήταν ο Ιησούς, οι συνεργάτες και καταχρηστικά για ένα διάστημα, όσο δηλαδή κράτησε η αναρρίχηση στην κυβερνητική εξουσία. συνοδοιπόροι του, έχω ακόμα την απορία για σκόρπισαν σε όλα τα σημεία του ορίζοντα!! Υπάρχουν πολλές απαντήσεις, αλλά αυτό δεν έχει και μεγάλη σημασία γιατί πιστεύω ότι υπάρχει κάτι βαθύτερο από μια εύκολη απάντηση. Αυτό που μπορώ με βεβαιότητα να πω είναι πως οι συνεργάτες του που ο ίδιος τους επέλεξε ήσαν μακριά από το δικό του όραμα. Άρα έκανε ένα τραγικό λάθος, που στη συνέχεια το πλήρωσε και ο ίδιος αλλά κι εκείνοι που πίστεψαν στον ίδιο και στην ομάδα του. Τώρα όλοι αυτοί που τον πλαισίωσαν, βρίσκονται σκορπισμένοι, δημιουργώντας σχίσματα και προκαλώντας σύγχυση.

Είμαστε σε μια εποχή με χαμένο προσανατολισμό, χωρίς κατεύθυνση και φυσικά δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι θα επιπλεύσουν οι μάγοι, οι αγύρτες, ούτε ότι ο όχλος θα παραδέρνει αναρχούμενος και πολύ περισσότερο ότι θα μεγαλώνει η δίψα για το παράδοξο. Είναι ολοφάνερο ότι είμαστε μια κοινωνία ανερμάτιστη, χωρισμένη βάναυσα σε πλούτο αυθάδη και φτώχεια εξουθενωτική, ουσιαστικά μια μάζα ηττημένη από την διχόνοια, την έχθρα, την υποκρισία και τον φανατισμό, συνωστισμένη σε μια υδροκέφαλη Αθήνα και σε άλλα αστικά κέντρα στην υπόλοιπη Ελλάδα που συναγωνίζονται σε δυσοσμία αυτή την ίδια την πρωτεύουσα.

Βλέπω και όλους τους σημερινούς πολιτικάντηδες, τα θρασίμια που με αυθάδεια περισσή ταλαιπωρούν την κοινωνία κι έχουν για σημαία τους  την ευτέλεια και την χυδαιότητα και νιώθω ότι βουλιάζουμε συνεχώς.

Ξέρει κανείς, μέσα σε τέτοιον ορυμαγδό, ποια φωνή μπορεί να υψωθεί και να υπερισχύσει; Εγώ θα πιστέψω εκείνον για τον οποίο θα νιώσω ότι μέσα του σφυρίζει ακριβώς η θύελλα της εποχής, που είναι μια από τις πλέον φοβερές που γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες.

Από την άλλη πλευρά, αν ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ο Παύλος, που έχει κατηγορηθεί ως προδότης, δειλός, άχρηστος και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου, έχει ξανά την ευκαιρία να τους αντιμετωπίσει όλους για να σώσει το κύρος των οραμάτων του. Είναι αλήθεια ότι χτυπήθηκε και ακόμα χτυπιέται από φίλους και εχθρούς, λιθοβολήθηκε, ραβδίσθηκε [εννοώ δια λόγων], στήθηκε άπειρες φορές στο εκτελεστικό απόσπασμα, αλλά νομίζω ότι ποτέ δεν είπε ψέματα. Έτσι φαντάζομαι γιατί ο ίδιος δεν εδέησε ποτέ να μ' ενημερώσει για την εν γένει στάση του. Πάντως δεν τον αποδοκιμάζω. Ίσως μέσα του να έχει φυτρώσει το πικρό χορτάρι της απογοήτευσης, αλλά αν έχει δυνατή ψυχή μπορεί να κάνει το απονενοημένο βήμα, να σπάσει την πρόληψη, ν' αρπάξει ξανά όσα κάποτε θέρμαιναν τον  κόσμο και να τα κάνει σημαία, την πτωση να την μετατρέψει σε θρίαμβο. Δεν μπορεί οι αξίες για τις οποίες μιλούσε να πάνε στράφι. Ο κόσμος θέλει ν' αρπαχτεί από κάπου, να μη νιώθει ναυαγισμένος. Κι ο Γιώργος Παπανδρέου πρέπει να κάνει τη φωνή του ευδιάκριτη και να φτάσει σ' αυτόν τον ναυαγισμένο κόσμο γνώριμη κι αισιόδοξη, αδιαφορώντας για τα σκουπίδια των μέσων μαζικής ενημέρωσης και για τις φωνές εκείνων που σπέρνουν την απαισιοδοξία, το μίσος και τον φανατισμό.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι υπάρχουν σημαίες που δεν μπορεί να τις προδώσει κανένας για τον πολύ απλό λόγο πως η απομάκρυνση από αυτές σημαίνει αυτοκτονία!

Ή είστε προσωπικότητες ή ένα κοπάδι που περιμένετε να σας κουλαντρίσει κάποιος τσοπάνης!!!

Πήγα να ιδρύσω κι εγώ ένα κόμμα και το πήρατε στην πλάκα. Άλλαξα σχέδια και σκέφτηκα μετά να ιδρύσω μια λέσχη. Πάει κι αυτή, την γράψατε στα παλαιότερα των υποδημάτων σας. Φάτε τώρα τον Βενιζέλο με τους "58", για να πάθετε ψυχολογικό τραμπάκουλο όταν έρθει η ώρα να αποφασίσετε ποιον θα ψηφίσετε!!! Προσπαθώ να σας "δικτυώσω", αλλά εσείς είστε κολλημένοι με τους παλιούς εκατόνταρχους. Κάνω για άλλη μια φορά έκκληση να δείξετε αλληλεγγύη και να με πλαισιώσετε για να πάψετε να τους βρίζετε χωρίς λόγο πλέον. Δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια καθημερινά. Η ερμηνεία των πολιτικών εξελίξεων είναι πολύπλοκο πρόβλημα.

Το δικαίωμα στη ζωή δεν είναι τίποτ' άλλο παρά μια διεκδίκηση ατομικής αυτοτέλειας. Μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να αγωνίζονται για να διατρανώσουν την προσωπικότητά τους, να την προβάλουν, να την κατασκευάσουν στην ανάγκη, συχνά με τα πιο αυθαίρετα  ή επιπόλαια μέσα. Αλλά κανείς, απ' όσο παρακολουθώ, δεν έχει καταλάβει ότι οι εξελίξεις μας ισοπεδώνουν. Μονάχα μέσα στην ομάδα θα μπορέσουμε να κάνουμε κάτι. Τώρα, έτσι σκόρπιοι, πάμε σαν τους τυφλούς του Μπρέγκελ στον γκρεμό.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΥΠΟΜΕΙΝΩ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑ και μάλιστα την αναγκαστική, επειδή κάποιοι βάζουν τις δικές τους προϋποθέσεις και τους δικούς τους όρους για να συμμετέχουν οι πολίτες στην πολιτική ζωή. Λοιπόν, φτάνουν τα αστειάκια, δείτε πιο σοβαρά την κατάσταση και αποφασίστε τι θα κάνετε. Γιατί είναι κάπως ηττοπαθές να περιμένετε για άλλη μια φορά ν' αποφασίζουν άλλοι για σας... Ή είστε προσωπικότητες ή ένα κοπάδι που περιμένετε να σας κουλαντρίσει κάποιος τσοπάνης!!! 

Για να ηρεμήσει κάπως και η ατμόσφαιρα όποιοι θέλουν ας πλασαριστούν σε κάποιους να τελειώνουμε ή ας καλέσετε τον Μεσσία να γυρίσει γρήγορα στη μάχη αλλιώς να του πείτε ότι η ζωή δεν περιμένει γιατί είναι ποτάμι ορμητικό και παρασέρνει ό,τι βρει μπροστά του. Στην αντίθετη περίπτωση, ασχοληθείτε με τα λουλούδια, τα ποιήματα και ό,τι άλλο έκαναν τα νεαρά κορίτσια με τα ημερολόγιά τους που τα στόλιζαν με λουλουδάκια, στιχάκια, φιλιά και καρδούλες και τις νύχτες παρακαλούσαν την Παναγία να εισακούσει τις προσευχές τους ο καλός τους...

Δεν βλέπετε ότι κολλήσαμε στα "like" και τους χαιρετισμούς, ανοίγοντας τις κάνουλες του συναισθηματισμού, κολλήσαμε εκεί και πάψαμε να είμαστε ενεργός δύναμη. Ρευστοποιήσαμε τη δύναμή μας σε μια άγονη καθημερινότητα και ενώ οι νέες γενιές βιώνουν τη σύγχυση, εμείς παίζουμε, προσπαθώντας να εντυπωσιάσουμε ο ένας τον άλλον. Μας βλέπω σαν τους παλιούς κομμουνιστές, που αναπολούν ημέρες δράσης και δόξας. Μήπως δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε;; Έχω την εντύπωση ότι αυτή ακριβώς η αδυναμία μας έχει δημιουργήσει το αίσθημα της απομόνωσης και την συνεπόμενη αδιαφορία  για την αποκατάσταση των "θεσμών" της επαφής - εξού και η αγέρωχη ερμητικότητα και η κλειστή συνομιλία με τους εαυτούς μας.

Κάποια στιγμή προτίμησα τον πολιτικό αναχωρητισμό, αλλά στην πορεία είδα ότι ο χώρος της πολιτικής έχει καταληφθεί από καιροσκόπους και απατεώνες, από αγύρτες και ψευδοσωτήρες, από κόμματα που διακηρύσσουν ότι αυτά μονάχα υπηρετούν τα συμφέροντα του λαού, ενώ κάποιοι άλλοι είναι εγκάθετοι του κεφαλαίου!!!

ΥΓ. Σας έχω μπερδέψει λίγο και σας έχω εκνευρίσει, αλλά βάλτε το μυαλό να δουλέψει [κι αφήστε τον κύριο... Βαλεντίνο]

Τι μπορεί να ζεστάνει την ψυχούλα του Έλληνα;;;

ΠΟΛΥΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΜΑΣ που πολλοί την θέλουν!!!!
[αλλά η ζεστασιά πού υπάρχει;;;;]

Κι ο καθένας έχει να πει τα δικά του. Όλοι συμφωνούμε και όλοι διαφωνούμε. Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω υπέρ ή κατά. Δεν έχει νόημα. Απλώς με αφορμή ένα άρθρο του Ν. Κωνσταντάρα στην 'Καθημερινή' και με τίτλο Η Ευρώπη είναι προσωπική υπόθεση', είπα να γράψω την απλή σκέψη μου. Γράφει ο Κωνσταντάρας:
"[Η Ευρώπη...] Είναι η εγγύηση του κοινωνικού κράτους. Στις λίγες δεκαετίες ύπαρξής της, η υπό ενοποίηση Ευρώπη πέτυχε να καλύψει την ανάγκη για ασφάλεια όχι μόνο για τους πολίτες των χωρών-μελών της, αλλά να γίνει φάρος ανθρωπιστικών αξιών και πόθος για αμέτρητους κατοίκους άλλων περιοχών..."
Θα μπορούσε να είναι κι έτσι όπως το λέει ο αρθρογράφος, αλλά φοβάμαι πως δεν είναι. Θα  θέλαμε να είναι έτσι. Το γεγονός ότι κάποιοι Ουκρανοί βρίσκονται στους δρόμους ζητώντας την ένταξη της χώρας τους στην ΕΕ, δεν σημαίνει αυτομάτως ότι όλοι το θέλουν!!!
Όσο κι αν συμβαίνουν κοσμογονικές αλλαγές, όσο κι αν δημιουργούνται ωκεάνιες πολιτικές και οικονομικές συνθέσεις, η ζεστασιά δεν βρίσκεται παρά μονάχα στο πατρογονικό λιμάνι. Ο τόπος μας, η γη μας, ο αέρας μας, η θάλασσά μας, τα νησιά μας, τα βουνά μας, οι ιεροί τόποι μας, οι πέτρες των προγόνων μας... είναι όλα όσα μπορούν να ζεστάνουν την ψυχούλα του Έλληνα!!!!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το σκίτσο το πήρα από την ιστοσελίδα: http://www.alexiptoto.com

Αιλουροειδή ράτσας, η γιγάντωση του καιροσκοπισμού και η αθλιότης της πολιτικής

Η αθλιότης της πολιτικής σήμερα ιχνογραφείται -δυστυχώς- και από τα πεπραγμένα αυτών των ανθρώπων που μόλις αντιλήφθηκαν ότι το πλοίο βουλιάζει, πήδησαν σε σκάφος [κατά τη γνώμη τους] ασφαλέστερο, εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ: 

• Τσουκαλάς, ένας δια βίου συνδικαλιστής, τοκιστής και σουλατσαδόρος
• Μητρόπουλος που εκμεταλλεύτηκε τον πόνο δεκάδων απολυμένων για να εισπράττει, 
• Κουρουμπλής για τον οποίο οι Αιτωλοακαρνάνες [τουλάχιστον όσους εγώ γνωρίζω και τυχαίνει να γνωρίζω πολλούς] δεν έχουν να πουν καλή κουβέντα [ακόμα απορώ πότε πρόλαβε και διάβασε τα μνημόνια!],
• Σακοράφα χαρακτηρίζει το ΠΑΣΟΚ, «κόμμα της μίζας» ενώ και η ίδια ήταν στέλεχός του, 
• Κοτσακάς που ήταν υπουργός [Εκτελεστικό Γραφείο κ.λπ.], 
• Δούρου που ήταν σύμβουλος του Τσοχατζόπουλου στο υπουργείο Εθν. Άμυνας και κάνει πως δεν καταλαβαίνει, 
• Μιχελογιαννάκης που αλλάζει τα κόμματα σαν τα πουκάμισα, και άλλοι ων ουκ έστιν αριθμός...

Αυτοί προφανώς θα έχουν προσθέσει ψήφους στον ΣΥΡΙΖΑ, παρασύροντας ψηφοφόρους σε μια αδιέξοδη επιλογή και εκλογή ενός κόμματος που πίστεψαν ότι θα τους προσφέρει ευκαιρίες κυρίως προσωπικές. Πόσες προσπάθειες έγιναν στο παρελθόν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ για θεμελιώδη ζητήματα της κοινωνίας και του κράτους, και στις οποίες οι σημερινοί επίδοξοι σωτήρες στάθηκαν πεισματικά αρνητές;;; 

Θέλω να πω ότι οι αντιφάσεις βρίσκονται μέσα στην πολιτική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ και στην τακτική που ακολουθεί για να αποκτήσει την πολυπόθητη για τα στελέχη του «αυτοδυναμία», για την οποία έχουν στο παρελθόν χύσει ποταμούς μελάνης και λόγων. Την αυτοδυναμία την θεωρούσαν εχθρά, ασθένεια της πολιτικής ζωής, όπως και το εκλογικό σύστημα για το οποίο τώρα δεν λένε κουβέντα. Πάει η καημένη η απλή αναλογική – θάφτηκε στο βωμό της επιδιωκόμενης αυτοδυναμίας. 

Από ποιους;;; Από την «αριστερά» που καυχιέται για τις αξίες και το ήθος της. Και φυσικά δεν δίνει δεκάρα για το ποιόν των ανθρώπων που πλέον στελεχώνουν αυτό το κόμμα και που προέρχονται κυρίως από το ΠΑΣΟΚ. Άνθρωποι δηλαδή, που θεώρησαν ότι θα μπορέσουν να συνεχίσουν την πολιτική τους σταδιοδρομία για προσωπικό τους όφελος. Η αγάπη προς την πατρίδα και τον λαό είναι μια ψευδαίσθηση. Αλλά δεν είναι μονάχα οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ. Είναι κι εκείνοι που δεν ξέρουν σε ποιον θεό πιστεύουν. 

Το τελευταίο περιστατικό με τον Καρυπίδη που τον επέλεξαν ως υποψήφιο περιφερειάρχη είναι ένα παράδειγμα, όπως κι αυτό με τον Βουδούρη. Δεν είναι όμως τα μοναδικά. Κατά καιρούς έχουμε ακούσει και διαβάσει τερατώδεις απόψεις και η απάντηση του επίσημου ΣΥΡΙΖΑ είναι το γνωστό ότι πρόκειται για «δημοκρατικό κόμμα»! Λες κι έχουν τη μύγα και μυγιάζονται… Ή δεν καταλαβαίνουν ή κοροϊδεύουν τον κόσμο. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες που σχετίζονται με τις διάφορες ανόητες συνιστώσες. Δεν μ’ ενδιαφέρει πλέον. 

Αυτό που σήμερα λέγεται ΣΥΡΙΖΑ είναι προϊόν συναλλαγής και παζαριού. Τι συνδέει όλους αυτούς που συνωθούνται μέσα στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχει ένας κώδικας τιμής, ηθικής, πολιτικής; Το έχουν μάθει το τροπάριο και κρύβονται πίσω από τη «δημοκρατία» – αλλά ποια δημοκρατία επικαλούνται οι Συριζαίοι; Δεν έχουν υπεύθυνο λόγο που δεσμεύει και υποχρεώνει. Όπως έλεγε προσφάτως ο υποψήφιος περιφερειάρχης του ΚΚΕ για την Αττική, Θανάσης Παφίλης, «ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει τόσες κωλοτούμπες που ζαλιζόμαστε»! 

Αυτό που με νοιάζει είναι ότι η κοινωνία μας είναι χριστιανικότατα ανεκτική και δεν φαίνεται να είναι ικανή ν’ αντιδράσει στον ηθικό εκτραχηλισμό της πολιτικής ζωής του τόπου. Έχει εγκατασταθεί στη ζωή μας μια επικίνδυνη σύγχυση κριτηρίων με ανυπολόγιστες συνέπειες για την εθνική ζωή. Και για να κλείσω με τους αυτομολήσαντες Πασόκους, θέλω να πω ότι ανήκουν στην κατηγορία των συμφεροντολόγων και καιροσκόπων. Όπου φυσάει ο άνεμος!!! Μεταπηδούν από τον ένα πολιτικό χώρο στον άλλον με τόση ευκολία που εμείς οι παρατηρητές τα χάνουμε. Γιατί, όπως και να έχουν τα πράγματα, διαφορές υπάρχουν, οι οποίες ενδεχομένως να έχουν αμβλυνθεί μετά την επικράτηση της οικονομικής κρίσης που μας σμπαράλιασε όλους. Ωστόσο, οι περισσότεροι πολιτικοί αποδεικνύονται ότι είναι αιλουροειδή ράτσας και ο καιροσκοπισμός έχει γιγαντωθεί.  

ΥΓ. Μιλάω πάντα για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και τα κεντρικά στελέχη του που υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια αυτή την αλλοπρόσαλλη πολιτική τακτική αλλά και στηρίζουν την στρατηγική της έντασης, της σύγχυσης και του σαματά.

Οι εξουσίες ευνοούν τους χοντρόπετσους!!!!

Αμέσως ο περίεργος αναγνώστης θα προβάλει την ένστασή του: και ποιοι είναι οι χοντρόπετσοι;;; Κοιτάξτε. Υπάρχουν δυο κατηγορίες συνανθρώπων: οι χοντρόπετσοι και... οι άλλοι! Εκείνο που θέλω να παρατηρήσω είναι πως ο κόσμος δυστυχώς ανήκει στους χοντρόπετσους. Κι αυτοί είναι άξεστοι, μονοκόμματοι, συνασπισμένοι σε ομάδες πίεσης, που με διαφόρους τρόπους εξαναγκάζουν την οποιαδήποτε εξουσία να υποκύπτει στις ορέξεις τους, να ικανοποιεί προνομιακά τις οποιεσδήποτε αξιώσεις τους. Είναι αυτοί που δίνουν καρπαζιές, που σε σκουντάνε για να περάσουν πρώτοι στην ουρά - αν περιμένουν και δεν βρίσκουν άλλους τρόπους να κάνουν τη δουλειά τους. Ουσιαστικά είναι τα όπλα τους για να κερδίσουν αυτά που λείπουν από εμάς τους "άλλους", που περιμένουμε υπομονετικά να έρθει η σειρά μας, που σεβόμαστε τους κανονισμούς, που τηρούμε το γράμμα των νόμων.

Θα σας πω ότι σήμερα λείπει από την κοινωνία μας εκείνο που κινητοποίησε τους μαραθωνομάχους, οι οποίοι πίστευαν ότι η ζωή δεν είναι κάτι κοντόπνοο που το ξοδεύεις έτσι για πλάκα, αλλά πίστευαν σε ηθικές αξίες, στο μέλλον της αρετής και στην πίστη ότι πρέπει να οικοδομείς κάτι για τους επερχόμενους. Αυτοί λοιπόν οι χοντρόπετσοι, σήμερα, επιζητούν να τους προσέξουμε. Και τι να προσέξουμε όταν διαχέουν γύρω τους ασυναρτησία, ακατανοησία, γκρεμίσματα, μηδενισμούς και απορρίπτουν όλους τους άλλους;

Πώς τους αντιμετωπίζουμε τους χοντρόπετσους; Υπάρχει τρόπος; Εμείς οι 'άλλοι' έχουμε τη δύναμη να τους παλέψουμε; Ναι, μπορούμε. Απλώς δεν θα γίνουμε σαν αυτούς, δεν θα γίνουμε κι εμείς χοντρόπετσοι. Εμείς πρέπει να πιστεύουμε στη συνδιαλλαγή και να πολεμάμε τον φανατισμό και τον τραμπουκισμό. Δεν πιστεύουμε στα ξεχαρβαλωμένα ήθη, ούτε στους θαυματοποιούς, αλλά στον συνεχή αγώνα, με αρχές και επιμονή σ' αυτές. Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη καμπή της ιστορικής πορείας μας και γι' αυτό θα πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί. Κανείς δεν έκλεισε τον κύκλο του. Δεν πρέπει ν' ακούμε τους κεκράκτες του ρατσισμού που θέλουν να μας αποστρατεύσουν και να μας βάλουν στο περιθώριο. Η ζωή συνεχίζεται, ο αγώνας συνεχίζεται.

Άξεστοι μπασιμπουζούκοι... οι οδηγοί του λαού!!!!

Δεν έχει νόημα πλέον να βρίσω τον έναν ή τον άλλον θλιβερό ανίδεο, του οποίου η κραυγαλέα ημιμάθεια συναγωνίζεται την αυθάδεια της προβολής.

Δυστυχώς ο τόπος μας έχει πλημμυρίσει από αυτάρεσκους κονδυλοφόρους, μαγείρους, πολιτικούς, αστρολόγους, κοκότες και 'ξέκωλα', δημοσιογράφους [μόλις προχτές διάβασα για έναν τηλεοπτικό δημοσιογράφο ότι είχε πάρει ένα 'δάνειο' εκατοντάδων χιλιάδων που αποπληρώθηκε από έναν εφοπλιστή που είναι τώρα στη φυλακή - κι αυτός συνεχίζει να κάνει τον τιμητή των πάντων χωρίς να κοκκινίζει], αναλυτές, οικονομολόγους και φυσικά πανεπιστημιακούς που ηδονίζονται με την κοπριά.

Ένας χείμαρρος αθλιότητας και ευτέλεια σκέψης σκορπίζεται καθημερινά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Δεν υπάρχει ίχνος ντροπής για τα όσα ιδοτελή, ασύδοτα κακοποιά βρομίζουν τον αέρα μας, την καθημερινότητά μας.

Μερικές φορές σκέφτομαι ότι όλοι αυτοί δοκιμάζουν μια αξιοπερίεργη μαζοχιστική ηδονή από τον [αυτο]εξευτελισμό.

Κι όσο νιώθω γύρω μου την απάθεια, τόσο πιστεύω ότι ακριβώς σ' αυτήν πατάνε όλοι τους για να δεσπόσουν στην κοινωνία μας και στο προσκήνιο, ενώ η θέση τους θα ήταν στον πυθμένα του περιθωρίου.

Και όλοι αυτοί -προσέξτε- ιεραρχούν τις αξίες της ελληνικής κοινωνίας!!!!

Θεέ μου, πού πάμε;

Αν δεν δείξουμε ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, χαθήκαμε!!!

Ποιος δεν νιώθει την ανάγκη μιας ελάχιστης ασφάλειας;;; Και να πει... όχι, θα λέει ψέματα γιατί απλούστατα είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση. Ο άνθρωπος πάντοτε πρόσβλεπε στην ύπαρξη του μεγαλύτερου αδελφού που θα απαντούσε σε κάθε πρόσκλησή του. Εδώ ακριβώς πάτησαν οι θρησκείες κι έφτιαξαν η καθεμιά το οικοδόμημά της. Λέω "έφτιαξαν", κι αυτό είναι σχήμα λόγου. Απλώς, οι άνθρωποι πάντα αποζητούσαν την ύπαρξη μιας ανώτερης, υπερβατικής τάξης, και θεωρούσαν ότι η ιδέα της θεότητας αποτελεί, στο επίπεδο της θεωρίας φυσικά, την υψηλότερη σύλληψη. Από την άλλη όμως έκαναν κάτι που μάλλον φαίνεται αντιφατικό. Δηλαδή, την προσωπογράφησαν με ευτελείς ιδιότητες. Έχει πει ο Βολτέρος ότι πλάσαμε τον Θεό κατ' εικόνα  και ομοίωσή μας, και τον θέλαμε ένα είδος υπηρέτη μας με υπερφυσικές δυνάμεις για να ικανοποιεί τις απαιτήσεις και τα χατίρια μας. Κι αυτά δεν τα λέω για να κατηγορήσω τον ΑΝΘΡΩΠΟ. Όχι, βέβαια. Διότι δεν μπορεί κανείς μας να ερμηνεύσει την επίγεια παρουσία μας. Ξέρουμε απλώς ότι κάποιος μας πέταξε εδώ στη γη, δίχως να μας σπλαχνιστεί! Κι όταν συμβαίνουν γεγονότα όπως αυτό της Κεφαλονιάς, όπου οι άνθρωποι βρέθηκαν έρμαια της φύσης, ένα βαθύ παράπονο μας κατατρώγει. Όμορφος είναι ο κόσμος μας, αλλά να πάρει ο διάολος αυτός ο κόσμος τελικά υπακούει σε μια λογική ξένη προς τη δική μας. Γι' αυτό πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι δεν έχουμε πολλές επιλογές. Μονάχα η αλληλεγγύη είναι το χρέος μας αλλά και υπέρτατος νόμος.

ΕΜΕΙΣ, οι ΕΛΛΗΝΕΣ, μπορούμε ν' αλλάξουμε;;;

Απ' όσα μου προσφέρθηκαν στα μεταπολιτευτικά χρόνια των ιδεολογικών και πολιτικών αναζητήσεών μου, δεν ξέρω τελικά τι πρέπει να συγκρατήσω και τι ν' απορρίψω! Ξέρω, ξέρω. Κάποιοι έχουν κιόλας έτοιμες τις απαντήσεις. Πλέον όμως εγώ δεν βιάζομαι. Απλώς σκέφτομαι αν θα πρέπει να διατηρήσω αυτή την ιστορική κληρονομιά σαν μουσειακό δείγμα μιας εποχής αμφιταλαντεύσεων και αμφιβολιών ή να κοιτάξω κι εγώ κι εσείς και όλοι μας ν' ανακαλύψουμε τους γόνιμους σπόρους που θα μας βοηθήσουν για μια νέα σπορά;; Δεν ξέρω. Ο καθένας αποφασίζει κατά το δοκούν. Ίσως θα πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά και να φυλαχτούμε να γυρίσουμε πίσω, μη τυχόν και πάθουμε αυτό που έπαθε η γυναίκα του Λωτ...

Θ' αλλάξουμε οι Έλληνες; Μπορούμε ν' αλλάξουμε; Βέβαια έχω καταλάβει πολύ καλά ότι όλοι μας ζητάμε καθήκοντα και υποχρεώσεις από τους... άλλους!!! Κάνουμε συνεχώς κριτική στους άλλους, κατηγορούμε τους άλλους... Κι εμείς οι ίδιοι είμαστε στο απυρόβλητο. Στεκόμαστε στο ύψος των περιστάσεων;;

Άκουγα χτες έναν Έλληνα [;;;] πανεπιστημιακό που διαβιοί στη Βρετανία, να κατηγορεί για πολλοστή φορά τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα, το ευρώ και και τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες και φαινόταν ευχαριστημένος. Κανείς δεν αμφιβάλλει για τον παραλογισμό που εμφιλοχωρούσε στην ελληνική κοινωνία, αλλά θα πρέπει να παραδεχτεί κανείς, έστω και εκ των υστέρων ότι υπήρχε ένα μέτρο κρίσης, υπήρχαν μερικές αξίες κοινής αποδοχής που χρησίμευαν ως ένα είδος σήματος για τον προσανατολισμό των εκτιμήσεων. 

Οι αξίες υπήρχαν πάντοτε - κι αν τις έχουμε λησμονήσει, δεν έχουμε παρά να επιδοθούμε σε ανασκαφές στο ιστορικό χρονικό του λαού μας. Το δράμα του σημερινού κόσμου είναι ότι έχει λησμονήσει τις αξίες αυτές και εν τινι μέτρω βλέπει τη ματαιότητα της αναδρομής. Δεν αντέχω να παρακολουθώ κάποιες πολιτικές δυνάμεις να κάνουν αναδρομή καταστροφολογική και φυσικά δεν υπάρχει πλέον διαχωρισμός των αξιών: Η ηθική της αριστεράς και η ηθική της δεξιάς!!! Η ηθική είναι ΜΙΑ!!!

Ξέρετε κάτι, δεν μπορώ να νιώθω ότι είμαι από τα θύματα ενός πλέγματος ενοχής επειδή κάποιοι παλιάνθρωποι εκμεταλλεύτηκαν τους αγώνες μας κι εμείς δεν αντιδράσαμε! Για πολλούς λόγους δεν αντιδράσαμε, αλλά όχι όμως ότι ξέραμε και μέναμε άπραγοι. Μ' ενοχλεί το ότι κάποιοι εμφανίζονται ως η καινούργια ηθική της κοινωνίας, ενώ στην πραγματικότητα είναι κάποιοι που έζησαν το χθες μέχρι τα μπούνια, που λέμε. Ωστόσο, δεν μπορώ ν' ανεχτώ τους διαχωρισμούς στην ελληνική κοινωνία. Για να υπάρξει σύρροπη κοινωνική πορεία, δεν πρέπει να υπάρχει διχασμός, κάτι δηλαδή που κάποιοι επιχειρούν να επιβάλουν!!! Αυτή η στρατηγική της έντασης πρέπει να φύγει από τον πολιτικό ορίζοντα και να πάψουν οι Ελλαδοσώστες να προκαλούν τη σύγχυση.

ΕΜΕΙΣ, οι ΕΛΛΗΝΕΣ, μπορούμε ν' αλλάξουμε και να γίνουμε καλύτεροι! Αρκεί ν' απομονώσουμε εκείνους που διχάζουν την κοινωνία, και δυναμιτίζουν τη δημοκρατία, να διώξουμε τους βασανιστές μας κι εκείνους που μας κόβουν την ανάσα, τους υποκριτές, τους ψεύτες και τα παράσιτα της πολιτικής.