Thursday, May 31, 2012

Η δακτυλογράφος του νοσ. "Σωτηρία" έγινε υπάλληλος της Βουλής!!!

Θα διαβάσατε την κατάπτυστη επιστολή του νεοφώτιστου πολιτικάντη Θάνου Τζήμερου προς την "εξοχοτάτη" Ανγκελα Μέρκελ!!!  Ομως μέσα στη βλακεία του ο άνθρωπος γράφει και κάτι που με ξένισε. Διαβάστε:

Με την 3987/2708/22-3-2010 κοινή απόφαση της κ. Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου και του προέδρου της Βουλής κ. Φίλιππου Πετσάλνικου, διορίστηκε στη Βουλή χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένο αντικείμενο και χωρίς προκήρυξη διαγωνισμού, η δακτυλογράφος στο Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος «Σωτηρία», κ. Σοφία Ανδριτσοπούλου, ως μόνιμη πλέον υπάλληλος της Βουλής, με Α΄ βαθμό. Σας θυμίζω ότι την περίοδο της πρόσληψης η κοινή γνώμη συγκλονιζόταν από τις αποκαλύψεις για το όργιο προσλήψεων στη Βουλή και για τα προκλητικά προνόμια των χιλιάδων υπαλλήλων της – όλοι τους συγγενείς βουλευτών, τους οποίους, σε πλήρη αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα, υπερασπίζονται οι πολιτικοί συγγενείς τους. Η κ. Σ. Ανδριτσοπούλου είναι η σύζυγος του βουλευτή Λακωνίας του ΠΑΣΟΚ κ. Λεωνίδα Γρηγοράκου.

  • ....................

Ωστε έτσι κύριε Γρηγοράκο;;; Εσείς που θέλατε την εξυγίανση του ΠΑΣΟΚ και παλέψατε για την ανατροπή του Γιώργου Παπανδρέου;;;; Είναι αλήθεια, λοιπόν, ότι βολέψατε τη γυναίκα σας κύριε Γρηγοράκο;;; Μαύροοοοοοο!!! Δεν ξεχνάμε ότι ο κύριος Γρηγοράκος έλεγε την περίοδο της συνομωσίας κατά του Γιώργου Παπανδρέου πως θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να μην γίνει δημοψήφισμα, λέγοντας ότι «το ερώτημα ευρώ ή δραχμή έχει απαντηθεί». Ώστε έχει απαντηθεί κύριε Γρηγοράκο;;; Και μάλιστα τότε έλεγε πως θα ζητήσει την σύγκληση της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ και «θα επιδιωχθεί συνάντηση με τον Αντώνη Σαμαρά και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Βρε τι μπουμπούκια έχει το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου!!!
[Κρίμα και τον λένε και... Λεωνίδα!!!]

"Τις Πταίει", μια θεατρική παράσταση που πρέπει να δείτε!

Το θεατρικό σχήμα «ΟμάΔα» παρουσιάζει μια σύγχρονη πολιτική κωμωδία του παρελθόντος. Ένας περιπλανώμενος θίασος σε κάποια πλατεία της Ελλάδας παίζει με τις «παιδικές αρρώστιες» του ελληνικού κράτους που καλά κρατούν ακόμα, μέσα από κείμενα (δοκίμια, θεατρικά, ποιήματα) που έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες «Μη Χάνεσαι», «Ο Ρωμιός» , «Άστυ» , «Μέλισσα των Αθηνών» , « Η Εφημερίς των Κυριών» , στα τέλη του 19ου αιώνα, καθώς και μέσα από ποιήματα του Γεωργίου Σουρρή. Ο άνεργος, ο βουλευτής , ο υπουργός, ο κομματάρχης, ο τραμπούκος, ο κλέφτης, ο δημόσιος υπάλληλος εμφανίζονται μέσα σ’ αυτά τα κείμενα ως φιγούρες μιας ελληνικής commedia de l’ arte. Σχολιάζουν το κράτος και τους εαυτούς τους, χλευάζουν και χλευάζονται και με το σκωπτικό ύφος των σατυρικών εφημερίδων της εποχής, θέτουν το θέμα που έθεσε και ο Χαρίλαος Τρικούπης το 1874 όταν η χώρα διερχόταν μια ακόμα πολιτική και οικονομική κρίση.Τις Πταίει;

Η Μάχη της Αθήνας στο Γκάζι με τους Vodka Juniors

Αυτό το συγκρότημα είναι διαφορετικό από άλλα! Δεν επιζητεί και δεν επιδιώκει τη δημοσιότητα. Ομως έχει εκατοντάδες θαυμαστές. Μια φορά βρέθηκα σε μια συναυλία τους στο "Γκαγκάριν" κι έπαθα την πλάκα μου. Όσοι ήσαν μέσα στην αχανή αίθουσα, άλλοι τόσοι βρίσκονταν και απέξω. Δεν χωρούσαν... Κι όπως μαθαίνω, όπου πάει αυτό συγκρότημα γίνεται χαλασμός. Οχι μόνον εντός Ελλάδος, αλλά και εκτός Ελλάδος. Κι απ' ό,τι ξέρω έχουν αλωνίσει κυριολεκτικά την Ευρώπη. Κι έχουν φανατικούς θαυμαστές. Τώρα, έχουν καιρό που κάνουν πρόβες για τη μεγάλη μάχη στην Τεχνόπολη. Και θα είναι μια μάχη αλλιώτικη. Εχουν πολλά καινούργια στοιχεία και είναι επόμενο να θέλουν να ευχαριστήσουν τους φίλους τους. Εδώ θα βάλω όλα τα σχετικά στοιχεία που θα σας βοηθήσουν να βρείτε άκρη. Ελπίζω ότι θα κάνετε μια εξαίρεση στις μουσικές προτιμήσεις σας και θα σπεύσετε να προμηθευτείτε ένα εισιτήριο. Η τιμή είναι λίγο τσουχτερή... Μόνον οκτώ ευρώ!!!! Αυτό είναι το λάθος τους. Τουλάχιστον δέκα (10) στρογγυλά ευρώ θα ήταν προτιμότερο. Τέλος πάντων ούτε μια συνέντευξη δεν έχουν δώσει γιατί απλώς δεν γουστάρουν. Αλλο και τούτο! Σήμερα που όλοι κάνουν πώς και πώς για να μιλήσουν στα ΜΜΕ, αυτά τα παιδιά που αποτελούν τους Vodka Juniors, αποφεύγουν τη δημοσιότητα σαν το διάβολο με το λιβάνι. Βλέπω κάτι άχρηστα συγκροτήματα να βγαίνουν στην τηλεόραση και γελάω... Λοιπόν, πάρτε το απόφαση. Ενας περίπατος μέχρι το Γκάζι θα ήταν η καλύτερη επιλογή. 

Ημερομηνία: Σάββατο 9 Ιουνίου 2012 

Τοποθεσία: Τεχνόπολις, Γκάζι, Πειραιώς 100 

Ώρα: Οι πόρτες ανοίγουν στις 19:00 και το live ξεκινάει στις 19:50 
Είσοδος: Προπώληση 8 ευρώ, (πόρτα 10 ευρώ) 

Date: Saturday, June 9th, 2012 

Location: Texnopolis, Gazi, Peiraios 100 
Time: Doors open at 19:00 and show starts at 19:50 
Ticket: Presale 8 euro, (door 10 euro) 

Τρόλεϊ/Trolley: Νο 21 (από Ομόνοια), Στάση «Παλαιά Αγορά»

Λεωφορεία/Bus: 035, 049, 811, 815, 838, 914, Β18, Γ18, 731, 031, Στάση «Παλαιά Αγορά»
Μετρό/Subway: Σταθμός «Κεραμεικός»

Links/Διεθύνσεις: 

Vodka Juniors: www.vodkajuniors.com | fuckoff@cballrec.com
Planet of Zeus: www.myspace.com/planetofzeus
Nico Tattoo has our back! www.tattoo.gr 


Attention: anyone who really wants to come to the show but has a problem (financial or other) must send us an email now! There's always a way out. (fuckoff@cballrec.com) 

Wednesday, May 30, 2012

Ηγεσίες, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ο Λαός!!!

«Η χώρα δεν έχει ηγεσίες. Υπάρχει έλλειψη ηγεσιών σε όλες τις εκφάνσεις της», ήταν το μήνυμα που έστειλε ο Αλέκος Παπαδόπουλος σε μία εκδήλωση στη Λάρισα στην οποία έγινε παρουσίαση του βιβλίου του πρώην υπουργού Εκτορα Νασιώκα... 
Πολύ ωραία! Το θέμα όμως είναι αυτού του είδους τις διαπιστώσεις τις έχουμε κάνει ήδη προ πολλού. Ο φίλος Αλέκος δεν λέει κάτι καινούργιο ή καινοφανές. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν χρειάζεται τις διαπιστώσεις κανενός Κιγκινάτου. Θέλει φρέσκα μυαλά που θα πάρουν τα ηνία και θα βάλουν τη χώρα στο σωστό δρόμο της ανάπτυξης. Ο Αλέκος "έφαγε" τα αξιώματα με την κουτάλα. Για το εάν έχουμε τις σωστές ηγεσίες ή το ΠΑΣΟΚ τη σωστή ηγεσία έχει κι ο ίδιος ευθύνες. Ο κάθε πολιτικός είναι και ατομικά υπεύθυνος για τον ξεπεσμό και της πολιτικής και της κοινωνίας.Δεν είναι όμως της ώρας να πούμε γι' αυτέά...
  • .................................
Τα έχουμε πει άπειρες φορές ότι υπήρξε και υπάρχει διαφθορά, ότι είχαμε πουλημένους πολιτικούς που μπήκαν στην πολιτική για να γίνουν πλούσιοι ή πάμπλουτοι, ότι τα παλιά σχήματα είναι ξεπερασμένα, ότι ήδη στην πολιτική είναι μπλεγμένοι ουκ ολίγοι τυχοδιώκτες που είναι υπάλληλοι μεγαλοεπιχειρηματιών και ότι τη χώρα δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν την κυβερνά ο λαός αλλά τα μεγάλα εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα. Ο λαός απλώς έχει την ψευδαίσθηση ότι στέλνει τους δικούς του ανθρώπους στη Βουλή! Και το αστείο ή τραγικό είναι ότι και αρκετοί από τους "νέους" ακολουθούν την πεπατημένη και βρίσκονται χωρίς να το καταλάβουμε εμείς - αλλά ούτε κι αυτοί οι ίδιοι - πεδικλωμένοι στα γρανάζια της διαπλοκής. 
  • .................................
Είναι δυνατό να πιστεύει κανείς ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ μπορεί να ξεκολλήσει από εκεί που το έχουν καθηλώσει τα δημοσκοπικά νούμερα; Καταχρηστικά αναφέρομαι στα δημοσκοπικά νούμερα, διότι οι υπαίτιοι για την κατάντια του ΠΑΣΟΚ είναι αυτοί που σήμερα το κουλαντρίζουν.
  • .................................
Το δυστύχημα είναι ότι σήμερα έχει επιβληθεί μια αηδής συναλλαγή στην κομματική και γενικότερα την πολιτική ζωή του τόπου. Ο λαός δείχνει πανικόβλητος, φοβισμένος, ανίκανος ν' αντιδράσει και παρακολουθεί από την πολυθρόνα του σπιτιού του τον καταιγισμό της κινδυνολογίας απ' όλους!! Ο καθένας με τον τρόπο του τρομοκρατεί. Αλλά ο λαός θα πρέπει να καταλάβει ότι αυτός ο ίδιος είναι ο πιο κατάλληλος ν' αναλάβει το έργο της σωτηρίας του. Και όχι η κουστωδία των πολιτικών που είναι απορροφημένοι από πρακτικά καθήκοντα, ευλύγιστοι από την ανάγκη των συμβιβασμών για τη διατήρηση μιας ισορροπίας που συχνά είναι ισορροπία για να κρατεί κλειστά τα μάτια και τ' αυτιά του λαού...
  • .................................
Ωστόσο υπάρχει και ο φόβος να παρασυρθεί ο λαός από το "ρεύμα" που μερικές φορές κουβαλάει σκουπίδια. Να πιαστεί πάνω σ' αυτά και να πέσει σε κανένα γκρεμό! Και παρασύρεται ο λαός πολλές φορές από το "αθώο" και εν πολλοίς "αφελές" πρόσωπο ενός δημεγέρτη που εγκλωβίζει τις λαϊκές διεκδικήσεις. 
  • ................................. 
Να πιστέψει ο λαός σε νέους πολιτικούς, είναι κάτι που πρέπει να το επιδιώκει. Αλλά οι νέοι να το αξίζουν! Γιατί ήδη βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την αλαζονεία, την αυθάδεια και τον αλαλαγμό της θρασύτητας. Αναφέρομαι φυσικά στον Τσίπρα και στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (Στρατούλης, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Σκουρλέτης κ.ά.) που με αστοχασιά και πολλήν ελαφρότητα αντιμετώπιζαν τους πολιτικούς αντιπάλους τους μετά τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών. Και βέβαια το κόμμα τους πήρε ένα 17%! Φαντάζεται κανείς τι έχει να γίνει αν πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ το 27 ή το 30%;;;;

Monday, May 28, 2012

Credo quia absurdum est


Έπρεπε να έρθει η Τρόικα για να μάθουμε
ότι έχουμε τόσους τυφλούς;
Ρήση ανώνυμου ταξιτζή
Γράφει ο Λουκάς Θανασέκος 
Δεν είναι μόνον το απορίας άξιον σε σχέση με την «ανακάλυψη» της ύπαρξης τόσων τυφλών σε κάποια νησιά του Ιονίου, μετά την άφιξη και  ανάληψη «έργου» από την Τρόικα. Αυτό θα έπρεπε μόνοι μας να το έχουμε εντοπίσει εδώ και πολλά χρόνια. Η ρήση του ανώνυμου ταξιτζή μπορεί να έχει και τη μεταφορική της σημασία εάν τη συνδέσουμε και με το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου. Τότε και οι τυφλοί και το αποτέλεσμα έρχονται πλάι-πλάι να  δικαιώσουν τον τίτλο του κειμένου. Αλλά για να δούμε τον τίτλο: 
1.- Συνηθίζεται στην ελληνική δημοσιογραφία, είτε ως  «συνεισφορά» μας  στη νεωτερικότητα είτε ως «απόδειξη» απαγκίστρωσης από την πεπατημένη, η πρόταξη τίτλων από ατάκες βρετανικής ή αμερικανικής κοπής. Θα το κάναμε κι εμείς αν δεν σκοντάφταμε  σ’ αυτές τις τέσσερις λατινικές λέξεις οι οποίες υπέρκεινται του κειμένου, καθώς αυτές μας έπεσαν στα μάτια ξεφυλλίζοντας κάποιο βιβλίο. Βέβαια πρέπει να συντρέχει  ουσιώδης λόγος για ν’ αρνηθείς τη γλώσσα σου και να καταφύγεις σε μιαν άλλη, αν αυτή πιο επιγραμματικά ή με μεγαλύτερη ακριβολόγο συντομία «λέει» αυτό που θέλεις να περιγράψεις και ενώπιον του οποίου έχεις βρεθεί εμβρόντητος. 
            Όντως, τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μαΐου, ο πλάνης βίος των διερευνητικών εντολών και ο, εντέλει, σχηματισμός, μετά από δέκα μέρες υπηρεσιακής κυβέρνησης για να οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές, στις 17 Ιουνίου και οι οποίες δεν αποκλείεται να μας βάλουν σε νέες περιπέτειες,  μας κάνει να αναφωνήσουμε, μπαϊλντισμένοι από την κομπορρήμονα υγεία μερίδας των εμπλεκομένων πολιτικών credo quiaabsurdum, που σημαίνει το « πιστεύω, γιατί είναι παράλογο» όλο αυτό που έγινε και ποιος μας λέει ότι δεν θα ξαναγίνει.

Tuesday, May 22, 2012

Καμία ελπίδα... για τα επόμενα 500 χρόνια


[Ενα εξαιρετικό κείμενο, γραμμένο με... θάρρος]

ΤΑΣΟΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ
ΤΟ ΒΗΜΑ, 22/5/2012
Λέμε ότι οι πολιτικοί μας είναι διεφθαρμένοι. Λέμε ότι τα κόμματα είναι διεφθαρμένα. Λέμε ότι η δημόσια διοίκηση είναι ανύπαρκτη. Λάθος. Εμείς είμαστε διεφθαρμένοι. Όλος ο λαός είναι διεφθαρμένος. Οι πολιτικοί είναι τα παιδιά μας. Τα κόμματα είναι οι δικοί μας μηχανισμοί. Η δημόσια διοίκηση είναι τα παραλυμένα νεύρα μιας ευκαιριακής συνύπαρξης συμφερόντων που παίζει το ρόλο της κοινωνίας μας.

Ομως ας δούμε τα πράγματα λίγο πιο ήρεμα χωρίς φορτισμένες εκφράσεις όπως το «διεφθαρμένος» -  τι σημαίνει διαφθορά; Μήπως επικράτηση συμφερόντων ατομικών ή μικροομάδων έναντι του γενικού κοινωνικού συμφέροντος. Πως εκπροσωπείται το κοινωνικό συμφέρον; Μα από κοινωνική δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη σημαίνει να αποδίδεις τα δέοντα. Δηλαδή μια ισορροπία μεταξύ του δίνω και παίρνω. Ομως στην Ελλάδα επικρατεί η άκρατη ιδιοτέλεια ενός καθολικού ατομισμού. Ο Hegel μίλησε για ενική συνείδηση και καθολική συνείδηση. Η πρώτη είναι αυτή που βλέπει τα πράγματα ατομικά μέσα από τη προσωπική άποψη και συμφέρον. Η δεύτερη μέσα από την σημασία που έχουν για το σύνολο. Νομίζω στη συντριπτική μας πλειοψηφία πέφτουμε στη περίπτωση της ενικής συνείδησης.
Η κάθε ομάδα αισθάνεται ότι μπορεί να εκπτύξει τις δικές της επιδιώξεις σε βάρος όλων των άλλων. 

Sunday, May 20, 2012

Έτσι ο Τσίπρας φθείρει τον "μύθο" του Μανώλη Γλέζου!



Ο Μανώλης Γλέζος ΔΕΝ είναι ταμπού! Και οι "μύθοι" πρέπει να δέχονται την κριτική, ιδιαίτερα όταν είναι...ζωντανοί! Ο Τσίπρας αναφερόμενος στον Μανώλη Γλέζο, είπε ότι «έχει κατακτήσει τη δυνατότητα να καταθέτει τις δικές του προτάσεις» εξηγώντας ότι εξέφρασε μία ιδέα, η οποία δεν βρίσκεται στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. «Ο Γλέζος δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, είναι εθνικός ηγέτης»!!Από τη στιγμή που ο Γλέζος συμμετέχει σ' αυτή την άθλια εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ για την "κατάκτηση" πάση θυσία της κυβερνητικής εξουσίας στη χώρας, πρέπει να ξέρει ότι θα "εισπράξει" και τα επίχειρα της στάσης του αυτής.
  • ..............................
Εγώ δεν είμαι ιστορικός, και ούτε έχω διάθεση να αποδείξω αν ο Γλέζος κατέβασε ή όχι τη σημαία από την Ακρόπολη. Ωστόσο, μεγάλωσα με αυτόν το "μύθο" του ανθρώπου που έκανε στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής μια γενναία πράξη. Και ξέρουμε όλοι ότι οι λαοί χρειάζονται μερικές φορές τους μύθους.
  • ..............................  
Ξέρετε ότι λαϊκή φαντασία που σκηνοθετεί έναν μύθο, έναν θρύλο, ποτέ δεν εργάζεται με τη λογική. Υφαίνει με την άδεια που δίδεται στους ποιητές. Δηλαδή, η λαϊκή φαντασία δεν θα κάτσει να ψάξει αν πράγματι ο Γλέζος μαζί με τον Λάκη Σάντα κατέβασαν τη σημαία, παρότι είναι γνωστό ότι τις νύχτες οι σημαίες δεν μένουν στον ιστό, αλλά τις κατεβάζουν και τις διπλώνουν με μια ιεροτελεστία κι αυτό το γνωρίζουν όλοι όσοι πήγαν φαντάροι.
  • ..............................  
Θα σας πω την ιστορία που κι αυτήν την ξέρετε, του Κυναίγειρου, ο οποίος ήταν γιος του Ευφορίωνος και αδελφός του Αισχύλου. Ήταν ένας από τους τόσους γενναίους Μαραθωνομάχους. Ο Κυναίγειρος, λοιπόν, καταδιώκοντας κι αυτός τους Πέρσες μέχρι την παραλία, όπου προσπαθούσαν κακήν κακώς, στη σύγχυση της άτακτης φυγής τους, να επιβιβασθούν στα πλοία τους, δοκίμασε μέσα στην αντάρα της μάχης, να συγκρατήσει μια περσική τριήρη με το χέρι. Τότε ένας Πέρσης στρατιώτης του το έκοψε με το ξίφος του. Αυτό λέει η ιστορία. Αλλά η λαϊκή φαντασία πήρε τη σκυτάλη και συνέχισε: Όταν του έκοψαν το ένα χέρι, ο Κυναίγειρος προσπάθησε να συγκρατήσει το περσικό πλοίο με το άλλο χέρι, κι όταν του το έκοψαν κι αυτό με δεύτερη σπαθιά, άρπαξε την τριήρη με τα δόντια!!! Οι ψύχραιμοι φυσικά πιστεύουν την ιστορία. Ο λαός όμως πιστεύει τον θρύλο. Και ο Κυναίγειρος διασώθηκε στην Ιστορία χάρη στον θρύλο...
  • .............................. 
Αυτά, λοιπόν, με αφορμή τον συμπαθέστατο Μανώλη Γλέζο, τον οποίο θα έπρεπε να διαφυλάξουν οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, και όχι να τον περιφέρουν από δω κι από κει, στα πεδία της μικροκομματικής συναλλαγής, για να τον φθείρουν. Αυτοί έχουν το μαχαίρι, έχουν και το καρπούζι... Καλύτερα και ο κύριος Τσίπρας να σιωπά. Ομως τι περιμένει κανείς και από τον Τσίπρα; Τον νοιάζει το θρύλος του Γλέζου; Οχι, βέβαια. Γι' αυτόν τον έριξε στο μύλο της εκστρατείας του για να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση και ο ίδιος πρωθυπουργός. Είναι όμως τόσο απλό;;;;

Saturday, May 19, 2012

Η Λούκα Κατσέλη "γοητεύτηκε" από τον Αλέξη Τσίπρα!

 ΓΟΗΤΕΥΤΗΚΕ από τον λόγο του νεαρού επαναστάτη η Λούκα Κατσέλη ΚΑΙ προτείνει «Διμερή» συνεργασία της Κοινωνικής Συμφωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ... Λυπάμαι, αλλά εξήγγειλε έτσι τη διάλυση ενός κόμματος που δυστυχώς δεν πρόλαβε να σταθεί στα πόδια τουΠροφανώς δεν ξέρει τι εστί ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο που θα πετύχει η κυρία Κατσέλη (εφόσον τα έχουν συνεννοηθεί με τον Τσίπρα) θα είναι μια βουλευτική έδρα και στην περίπτωση που σχηματίσει κυβέρνηση (κάτι που είναι σχεδόν αδύνατο) να αναλάβει ένα υπουργείο!!!
  • ..............................
Ποτέ δεν πίστεψα ότι όλοι αυτοί που συνωθούνται μέσα σ' αυτό το κόμμα (που κατά καιρούς άλλαζε ονομασία: ΚΚΕεσωτ., ΕΑΡ, Συνασπισμός, κ.λπ.) ήσαν ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ, όπως αρέσκονται να χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους. Πάρα πολλοί πνευματικοί άνθρωποι και καλλιτέχνες ήθελαν να περιλαμβάνονται στους μακρείς καταλόγους που κατά καιρούς κυκλοφορούσαν με υπογραφές για τη σωτηρία της Μαδαγασκάρης, της χελώνας καρέτα-καρέτα, του Οτσαλάν, για το χωρισμό εκκλησίας-κράτους, για τα δικαιώματα των κάθε είδους μειονοτήτων, για την παγκοσμιοποίηση κ.λπ.

  • Αλλά θα πρέπει να πω ότι αυτοί που κυκλοφορούσαν στα κράσπεδα της εξουσίας και τσιμπολογούσαν συνεχώς (επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα κ.ά.) ήσαν όλοι άνθρωποι αυτής της "παράταξης". 

Είναι αστείο να παραπονιούνται αυτοί οι άνθρωποι του θεάτρου που στήριξαν την ύπαρξή τους στις κρατικές επιχορηγήσεις, να κατηγορούν είτε το ΠΑΣΟΚ είτε τη ΝΔ, αφού πάντοτε αυτά τα δυο κόμματα στις διάφορες επιτροπές ανθρώπους του Συνασπισμού τοποθετούσαν!!! Να δούμε και την περίπτωση τόσων πανεπιστημιακών που κατάφερναν να σπρώχνουν δικούς τους ανθρώπους σε πανεπιστημιακή καριέρα, να δίνουν προγράμματα εκεί όπου ήθελαν, να αποκλείουν όποιους δεν γούσταραν, να εγκρίνουν εργασίες μονάχα δικών τους ανθρώπων... Πώς είναι δυνατόν σήμερα να υπάρχουν τόσοι πανεπιστημιακοί που ανήκουν στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν ήσαν και ευνοϊκές οι συνθήκες; Εάν λειτουργούσε μονάχα το ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, όπως θέλουν να λένε του ΠΑΣΟΚ ας πούμε ή της ΝΔ, θα μπορούσαν να πλημμυρήσουν κυριολεκτικά τα πανεπιστήμια από Συνασπιστές;;;; 
  • ..............................

Ομως, οι άνθρωποι αυτοί που ζουν και αναπνέουν και λειτουργούν πλέον ως πλιατσικολόγοι στο ταλαιπωρημένο εκλογικό σώμα της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, διεκδικούν να κυβερνήσουν την Ελλάδα και μέχρι στιγμής αποδείχτηκε ότι το μόνο που τους συνδέει είναι ο μύχιος πόθος της εξουσίας και μόνον αυτός. Να μη δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Γιατί μόλις διαπίστωσαν τα υψηλά νούμερα, πήραν φόρα κι άρχισαν να λένε ένα σωρό ανοησίες. Αλλα ο ένας, άλλα ο άλλος και τελικά μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει καταλάβει τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΜΝΗΜΟΝΙΟ και τη δανειακή σύμβαση! Επανεξέταση, καταγγελία, ακύρωση, ευρώ, δραχμή;; Τι θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ; Αλλά το ζήτημα είναι εάν μπορεί ο ευαγής και φέρελπις αρχηγός του, ο Αλέξης Τσίπρας, έχει καταλάβει σε τι θα μπορέσει να βοηθήσει τον ελληνικό λαό.
  • ..............................

Είναι αλήθεια ότι κατάφερε μέχρι στιγμής να προσεταιριστεί αρκετούς πρώην Πασόκους, οι οποίοι πιστεύουν ότι έτσι μπορούν να επανέλθουν σε κάποια επίπεδα της κρατικής ή κυβερνητικής ερξουσίας και να εξακολουθήσουν να ζουν τη ζωή τους. Αυτό που φαντασιώνονται ότι μπορούν να πετύχουν, δηλαδή τη συγκρότηση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, δεν είναι παρά κάτι που ούτε στα πιο τρελά όνειρά τους δεν θα πετύχουν. Είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος, όπου συγκατοικούν με το ΚΚΕ. Από τη μια το ΚΚΕ κι από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ.

Thursday, May 17, 2012

Στα σταυροδρόμια της απελπισίας!!!


Δεν είναι και τόσο ρόδινα τα πράγματα για την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Η αφελής πρόταση του Τσίπρα για την υποψηφιότητα του Γεράσιμου Αρσένη δημιούργησε ένα πρόβλημα που ίσως είναι η αφορμή για τη διάλυσή της. Παρά τις προσπάθειες του φίλου Χάρη Καστανίδη να περισώσει τα προσχήματα με τη δήλωσή του ότι η πρόταση του Τσίπρα "δεν σημαίνει ότι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ είναι παράρτημα οποιουδήποτε κόμματος ή ιδιοκτησία οποιουδήποτε στελέχους της".
  • ...........................
"Επικροτώ τη δήλωση του Χάρη Καστανίδη. Αποτελεί πληρωμένη απάντηση στους ισχυρισμούς του Ευάγγελου Βενιζέλου ότι η πρόταση ορισμού του Γεράσιμου Αρσένη ως υπηρεσιακού Πρωθυπουργού είναι προϊόν πολιτικής συναλλαγής μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Κοινωνικής Συμφωνίας" δήλωσε η πρόεδρος του κόμματος Λούκα Κατσέλη.
  • ...........................  
Αυτά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως πολιτικός παιδισμός. Δεν είναι δυνατό να αποκρυβεί αυτό που υποβόσκει... Και είναι κρίμα για πολλούς συντρόφους που πίστεψαν και στήριξαν το νέο κόμμα. Στις εκλογές που έρχονται, θα συνθλιβούν όλοι οι "μικροί". Ας μην έχουν αυταπάτες κάποιοι.
  • ...........................  
Και τι να γίνει; Δεν έχω απάντηση. ΕΞΙΣΟΥ μ' ενοχλεί και το γεγονός ότι ο Βενιζέλος διέλυσε (κυριολεκτικά) το ΠΑΣΟΚ και άκουσα ότι καλεί τις νομαρχιακές ή κάτι τέτοιο!!! Μα αφού ο ίδιος είπε δημόσια ότι διαλύονται (καταργούνται) όλα τα όργανα του κόμματος, ποιες νομαρχιακές καλεί; Οπως επίσης είχε χθες, προχθές, συνάντηση με κορυφαία στελέχη (Διαμαντοπούλου κ.ά.). Προφανώς θέλει να μας τρελάνει. ΓΙΑΤΙ δεν κάλεσε εμένα;;; Κι εγώ "κορυφαίος" ήμουν 38 χρόνια!!!! Χα χα χα!!
  • ........................... 
ΕΙΝΑΙ κρίμα διότι χιλιάδες οπαδοί και ψηφοφόροι του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ μένουν "ορφανοί", και στέκουν στα σταυροδρόμια της απελπισίας χωρίς να ξέρουν προς τα πού να τραβήξουν! Είναι αλήθεια ότι κατά βάθος περίμενα πως ο Βενιζέλος θα συσπειρώσει τον κόσμο. Δυστυχώς όμως αντί για συσπείρωση παρατηρώ την ... αποσυσπείρωση ενός κομματικού οργανισμού που κάποτε κυριαρχούσε στην πολιτική ζωή του τόπου.
  • ........................... 
Αλλά τι περιμένει κανείς από τα στελέχη του Βενιζέλου που συνωμότησαν (προφανώς δεν ξέρουν τι άλλο να κάνουν...) για να ρίξουν τον Παπανδρέου, χωρίς ποτέ να δώσουν κάποια αληθοφανή εξήγηση για την ανατροπή εκείνη. Βλέπω με λύπη κάποια στελέχη να εμφανίζονται στα κανάλια χωρίς θέρμη, χωρίς ενθουσιασμό... Εχουν μπει για τα καλά στο πετσί των ηττημένων! Και βρίσκονται σε πλήρη αδυναμία να υποστηρίξουν κάποιες θέσεις. Οι αντίπαλοι κατάφεραν σιγά-σιγά να απαξιώσουν το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, επειδή βρέθηκαν κάποια τομάρια να προδώσουν την εντολή του λαού αλλά κι εμάς που βρεθήκαμε κοντά τους.
  • ........................... 
Το παλεύω από δω, το παλεύω από κει, αλλά δεν πείθομαι ότι ο Βενιζέλος μπορεί πλέον να δώσει πνοή σ' ένα κατακερματισμένο κόμμα. Αλλωστε ο ίδιος, όλως ανοήτως, είπε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι "σάπιο"!!! Και περίμενε από τους αντιπάλους να τον πάρουν στα σοβαρά... Γιατί δεν έχει καταλάβει ότι το ΠΑΣΟΚ για μας δεν ήταν κάποια στελέχη που πρόδωσαν και καλλιέργησαν τη διαφθορά. Το ΠΑΣΟΚ ήταν οι αξίες του, οι αγώνες του λαού, η προσφορά του, η προϊστορία με τον μεγάλο Ανδρέα Παπανδρέου.

Tuesday, May 15, 2012

Αμετροέπεια και ιστορική διαστρέβλωση



  • Η αμετροέπεια στην καθημερινή μας ζωή έχει πάρει... άριστα!!!
Για τον φίλο Πέτρο Τατσόπουλο ο λόγος, που σ' ένα άρθρο του στο ΕΘΝΟΣ της Κυριακής, με τίτλο "Αλέξης... όπως Ανδρέας", γράφει λόγια απρόσεκτα! Στην αρχή χαμογέλασα με τον τίτλο. Μετά το διάβασα κι άρχισα να νευριάζω. Με λίγα λόγια ο Τατσόπουλος παρομοιάζει τον Τσίπρα με τον Ανδρέα Παπανδρέου! Τώρα, τι να του πει κανείς του Πέτρου; Λέει ότι ο Ανδρέας είχε σκεφτεί σοβαρά να εγκαταλείψει την πολιτική και να φύγει από την Ελλάδα, διότι -λέει ο Πέτρος- τότε του ήταν δύσκολο να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι οι ίδιοι άνθρωποι που τον αποθέωσαν στο αεροδρόμιο τον Αύγουστο, τον είχαν φιλοδωρήσει, στην κάλπη με το λυμφατικό, σχεδόν χλευατικό 13% των ψήφων!!! Αυτά είναι αυθαιρεσίες και φυσικά ο καθένας μπορεί να γράφει ό,τι γουστάρει. Αλλά πρέπει αυτά που γράφει να έχουν σχέση και με τυην πραγματικότητα! Κι εμείς που ήμασταν κοντά του τότε, άλλα καταλαβαίναμε;;;
  • ...............................
Εν πάση περιπτώσει, δεν χρειάζεται να μιλάμε για κάτι που δεν είναι αληθές. Εκείνο με το οποίο γελάμε συνεχώς, είναι αυτό που γράφει ο Πέτρος ότι "ο 38χρονος Αλέξης Τσίπρας δείχνει να επαναλαμβάνει τον άθλο του Παπανδρέου"!!! Για να μην τρελαθούμε εντελώς, τουλάχιστον ας γελάσουμε... Λέει ο Πέτρος ότι "ο Αλέξης, αν και νεότερος, έχει το πλεονέκτημα της στερνής γνώσης - ξέρει πού έκανε λάθος ο Ανδρέας και οφείλει να μην το επαναλάβει. Ο Αλέξης είναι υποχρεωμένος να μην προδώσει τη λαϊκή εντολή, αλλά και να μην μεθύσει από την επιτυχία του..." Δεν έχω όρεξη τώρα να επιχειρηματολογήσω για τον ΑΝΔΡΕΑ. Η ιστορία ξέρει τι θα κάνει και τι θα γράψει για τους πολιτικούς και ιδιαίτερα για τον Ανδρέα Παπανδρέου.

  • ...............................

Αλλά όλοι αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ και γενικώς του "Συνασπισμού" τον Ανδρέα τον βρίζανε μια ζωή! Και τώρα γλείφουν εκεί που έφτυναν;; Αλλά είναι δυνατό να παρομοιάσει κανείς τον Αλέξη με τον Ανδρέα;;; Ισα κι όμοια; Ο γίγαντας με τον νάνο των μαθητικών καταλήψεων;;; 

Στη χώρα της δημοσιογραφικής σαχλαμάρας




Μπορεί οι πολιτικοί να δημιουργούν προβλήματα στη ζωή μας, αλλά και οι δημοσιογράφοι πιστεύω ακράδαντα ότι επίσης δημιουργούν προβλήματα. Και τούτο έχει σχέση με την καθημερινή αμπελοφιλοσοφία κάποιων δημοσιογράφων που υποδύονται τους αναλυτές και λένε του κόσμου τις σαχλαμάρες, προκαλώντας σύγχυση στους τηλεθεατές. Καθημερινά διολισθαίνουμε, σπρωγμένοι λες από μιαν ακατανίκητη δύναμη, σ' έναν παραλογισμό γενικής μορφής, που πλέον δεν είναι λογικό να χαρακτηρίζεται "παραλογισμός", αφού έγινε καθεστώς ζωής. 
  • .............................
Ακούω στην τηλεόραση κάποιους δημοσιογράφους που παλεύουν απεγνωσμένα να ερμηνεύσουν, να αναλύσουν, να υπογραμμίσουν, να υποσημειώσουν τις δηλώσεις των πολιτικών. Ο καθένας υπερασπίζεται τη δική του ανάλυση και ερμηνεία και την περιφέρει από κανάλι σε κανάλι και πετάει εξυπνάδες δεξιά κι αριστερά. Αραγε βρισκόμαστε στη δίνη μιας μεταβατικής εποχής, ζούμε κάποια παρακμή, που είναι απλώς μια παροδική νοσηρότητα, έχουμε υποστεί κάποιο [ψυχολογικό] διχασμό, μπορούμε ν' αντιδράσουμε ή είμαστε απλώς σε πλήρη αδυναμία να κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας και να ψελλίσουμε ένα "φτάνει";;;
  • .............................  
Φτάνει στην πολιτικολογία των πολιτικών και των δημοσιολογούντων, των δημοσιογράφων που επιζητούν μετά μανίας να μορφοποιήσουν, κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο, την τάση μιας εποχής, τον οραματισμό ή τις πολιτικές και άλλες ροπές των ανθρώπων της. Ο φόβος που με διακατέχει είναι ότι αυτή η ασυδοσία και η έλλειψη και η αδυναμία προσανατολισμού, αποτυπώνει ακριβώς την ασυναρτησία της ζήτησης. Και οι νέες γενιές που ζουν τη σύγχυση, σιγά-σιγά αρχίζουν να την πιστεύουν ως καθεστώς. Και είναι πολύ αμφίβολο αν οι νέες γενιές έχουν συλλάβει την ουσία αυτής της σύγχυσης και την έννοια της μεταβατικότητας που χαρακτηρίζει την εποχή μας. Γι' αυτό και μείναμε εκστατικοί βλέποντας τα αποτελέσματα της εκλογικής αναμέτρησης, που έδωσε δύναμη, ποσοστά και βουλευτές στο ναζιστικό πολιτικό μόρφωμα της "Χρυσής Αυγής".
  • .............................  
Μένω επίσης εκστατικός όταν παρακολουθώ να απορούν οι δημοσιογράφοι των ραδιοτηλεοποτικών μέσων με την αυξημένη δύναμη της "Χρυσής Αυγής". Το μπάχαλο που σήμερα βιώνουμε, είναι εν πολλοίς και αποτέλεσμα της λειτουργίας των μέσων αυτών με τα ελεεινά και τρισάθλια προγράμματά τους, με τις θέσεις που παίρνουν κατά καιρούς, με τις φουσκωμένες δημοσκοπήσεις υπέρ του ενός ή υπέρ του άλλου πολιτικού.
  • .............................  
Αθόλωτη ματιά ελάχιστοι δημοσιογράφοι έχουν κι αυτοί είναι η πενιχρή εξαίρεση που καθιστά περισσότερο έντονη και προκλητική την αυθάδεια της σκοπιμότητας. Δεν φταίνε, λοιπόν, μονάχα οι πολιτικοί, αλλά φταίνε και οι [μεγαλο]δημοσιογράφοι που δήθεν ξαφνιάζονται, δήθεν απορούν, δήθεν μένουν εκστατικοί με τα ψεύδη των πολιτικών, δήθεν αδυνατούν να κατανοήσουν τη θέση του ενός ή του άλλου πολιτικού κόμματος κ.ο.κ. Φτάσανε κάποιοι δημοσιογράφοι να παίζουν "θέατρο" για να υποδηλώσουν τάχα μου το μπάχαλο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Ομως κανείς από όλους αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να παρουσιάζονται στα κανάλια, και να έχουν δικές τους ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, δεν μπορούν να βγάζουν την ουρά τους απέξω. Είναι συμμέτοχοι σ' αυτό το "καλαμπούρι" που τώρα πια δεν μας αρέσει.

Monday, May 14, 2012

H χρεοκοπία της λογικής


Ενας καλπασμός ονείρου ήταν αρκετός για να κηρύξει σ' αυτή τη χώρα τη χρεοκοπία της λογικής!
Κι αυτό, την ώρα που η δοκιμασμένη από άπειρους πειραματισμούς στο παρελθόν ανθρώπινη σκέψη προσαπαθεί με ψυχραιμία να αθροίσει τα δεδομένα, να φτάσει σε συμπεράσματα, να αποκρυσταλλώσει κανόνες, να στηρίξει ένα σύστημα.
Αν κρίνει κανείς από το αποτέλεσμα των εκλογών, πρέπει ν' αναγνωρίσουμε ότι αυτό το κατόρθωσε. Ταξινόμησε το υλικό της, χάραξε τα σύνορα, τοποθέτησε τα ορόσημα κι ο καθένας υποτίθεται τι πρέπει να ζητήσει, κι όταν ζητήσει κάτι, το δρόμο που πρέπει ν' ακολουθήσει.
Αλλά μετά από μια εβδομάδα περίπου συζητήσεων, επαφών, δηλώσεων, διακηρύξεων κ.λπ., ξέρουμε ποιος είναι ο σύμμαχος και ποιος ο εχθρός, ποια τα όπλα μας και ποιες οι αδύνατες πλευρές, ποιες δυνάμεις θ' αντιμετωπίσουμε. 
Και με την αφέλεια των πολιτών που είναι φανατικά προσηλωμένοι στη Δημοκρατία, αναγνωρίζουμε στην πολιτική και στους πολιτικούς καθήκοντα και στα καθήκοντά τους στηρίζουμε ελπίδες.
Ο αγώνας για την κομματική νίκη τελείωσε. Λέμε ότι τελείωσε, αλλά δεν το πιστεύουμε. Γιατί ο κάθε αρχηγός ή κάποιοι απ' όλους επιμένουν να νοιάζονται μονάχα για την επιβίωση του κομματικού φορέα που κουλαντρίζουν.
Ωστόσο, μετά τον έξαλλο προεκλογικό καλπασμό και το μετεκλογικό βράσιμο στην κατσαρόλα της αμφιβολίας, εμείς οι πολίτες αντικρίζουμε το χάος, που είναι βαθύ και απροσμέτρητο και δεν είναι ακόμη γνωστό αν υπάρχει βυθός και κανείς, μα κανείς, δεν είναι βέβαιος ότι θα βρεθεί καιρός να στερεώσουμε στα πλευρά των ανθρώπων και της χώρας της νέας εποχής τις τεχνητές φτερούγες των Ικάρων για μια νέα άνοδο προς το φως!!!
Καθημερινά διαπιστώνουμε την αδυναμία της πολιτικής και των πολιτικών να υψωθούν στην αντίληψη της στιγμής, της συγκυρίας. 
Κι εγώ πίστευα ότι το καθήκον των πολιτικών είναι να περισώσουν τις προϋποθέσεις εκείνες που καθιστούν δυνατή την άσκηση της πολιτικής που μπορεί να είναι ωφέλιμη για τους πολίτες και την χώρα.

Sunday, May 13, 2012

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουν αντίλογο. Τους νοιάζει η δική τους φωνή! Και ο αντίλαλός της!!!


Ετσι πλέον όπως εξελίσσεται η πολιτική κατάσταση μάλλον πάμε για εκλογές. Αυτό δηλαδή που δεν χρειάζεται η χώρα και φυσικά η πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν επιθυμεί! Ομως η δημοκρατία μας, φαίνεται πως παραέχει γίνει λάστιχο στα χέρια κάποιων που εξακολουθούν να παίζουν με τις τύχες μας. Δεν πρέπει, σε οποιαδήποτεπερίπτωση, να πάψουμε να έχουμε μνήμη.  
  • .................................. 
Αλλά συγχρόνως πρέπει να κοιτάξουμε και το μέλλον μας. Και για να γίνει αυτό πρέπει να συλλάβουμε με όση γίνεται καθαρότητα τα στοιχεία που συνθέτουν το παρόν. Είναι σωστό όλοι να επιθυμούμε διακαώς να απαλλαγούμε, ή να αυτονομηθούμε από τη δεσποτεία των εξωτερικών όρων και να αναθέσουμε στους πολιτικούς μας να διαμορφώσουν τους νέους όρους της εθνικής και πολιτικής ζωής.  Εμείς θα το κάνουμε αυτό. Κι όχι μια μερίδα του λαού που πιστεύει ότι ενεργεί και αποφασίζει εξ ονόματος όλων μας.

  • ..................................  
Δεν μπορούμε, ως πλειοψηφία, να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι πάντοτε υπήρχε και υπάρχει και τώρα, μια ροπή που αποτυπώνεται στην πολιτική πρακτική κάποιων οι οποίοι αναζητούν το ιδεώδες στις σφαίρες του φανταστικού και της χίμαιρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, λόγου χάρη, το πολιτικό αυτό μόρφωμα που πέτυχε να γίνει το επίκεντρο της πολιτικής ζωής του τόπου, μας μιλάει συνεχώς για έναν αόριστο χώρο, και μας παραπέμπει σε μια νεκρή ζώνη, σε μια no man's land.  

  • ..................................  

Είναι μια πολιτική που αποκόπτεται ψυχολογικά από την εποχή της. Εκφράζει την ψυχολογία μιας κοινωνικής μειοψηφίας, μικρής ή μεγάλης, αδιάφορο, που δεν είναι σε θέση να υποκατασταθεί στην κυριαρχούσα ψυχολογία, αλλά διαφοροποιείται μορφικά.  Προσέξτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιζητεί εκλογές (που τελικά θα γίνουν) για να αυξήσει το εκλογικό ποσοστό του. Δεν υπάρχει περίπτωση, καταπώς φαίνεται, να κερδίσει την αυτοδυναμία για να σχηματίσει κυβέρνηση. 

  • ..................................  

Και τι θα κάνει τότε; Θα εξακολουθήσει να ζητεί νέες εκλογές μη τυχόν και αυξήσει περισσότερο τα ποσοστά του. Ναι, αλλά αυτό πλέον καταντά αρρώστια. Δεν είναι δυνατό ο ελληνικός λαός να αποτινάξει τις όποιες ιδεολογικές ή πολιτικές αξίες του για να κάνει το χατίρι του Τσίπρα και του Σκουρλέτη ή της κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου, που επιζητούν μετά μανίας να μας φιμώσουν όλους για να ακούγεται μονάχα η δική τους φωνή!!! Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουν αντίλογο. Τους νοιάζει η δική τους φωνή! Και ο αντίλαλός της!!!

  • ..................................  

Μπορώ να δεχυθώ την συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ και των στελεχών στο μέτρο που δέχομαι ότι το ελληνικό έθνος έχει από τα παλαιότατα χρόνια, την παράδοση της ανορθογραφίας, γιατί η ανορθογραφία είναι μια άλλη εκδήλωση του ατομικισμού της ράτσας. Ως Ελληνες, είμαστε αντικονφορμιστές, περισσότερο από άλλους λαούς. Αλλά αυτός ο αντικονφορμισμός είναι περίεργος και κάποιες φορές άρρωστος. Και δεν ξέρω πότε αυτός ο αντικονφορμισμός είναι γόνιμη ανταρσία...

  • ..................................  

Ο αντικονφορμισμός δικαιώνεται μονάχα με τη δημιουργικότητα και την επινοητικότητα της αντίθεσης. Ομως θα μου πείτε, είναι δυνατό να μιλάμε για αντίθεση χωρίς ένα υπόβαθρο θέσης;;; Κι ακόμα παραπέρα: μπορούμε να μιλάμε για θέσεις χωρίς την τεκμηρίωση της δικής τους αλήθειας;;; Ας μην γελιόμαστε...

  • ..................................  

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό πλέον ότι χρησιμοποιεί τα πιο ευτελή και τα πιο απαράδεκτα μέσα, αδιαφορώντας αν με τον τρόπο αυτό εκφυλίζεται σε αρνητικό πείσμα, σε στείρα αντιδικία, σε απλή αντίδραση. Αυτός ο αντικονφορμισμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι νοσηρή κατάσταση. Κι όταν γίνεται μαχητική αντίθεση, μπορεί να φτάσει μέχρι ρυπαρότητας, διότι το μοναδικό του κίνητρο είναι το αλόγιστο πάθος, με αλλοπρόσαλλα ψυχικά υλικά.

Saturday, May 12, 2012

"Οι ακρίδες" του Νίκου Ζωρογιαννίδη



Πήρα χτες και το διάβασα κιόλας το βιβλίο του "Οι ακρίδες" του Νίκου Ζωρογιαννίδη (εκδόσεις Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος), που τον γνώρισα από τη μακρά και ευδόκιμη θητεία του στο υπουργείο Πολιτισμού (γενικός Διευθυντής) όταν ήμουν κι εγώ ένας από τους συνεργάτες της αξέχαστης Μελίνας Μερκούρη, ως σύμβουλος επικοινωνίας. 


Ο αγαπητός φίλος Νίκος (να είναι πάντα γερός και δυνατός) υπήρξε ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ως στέλεχος του υπουργείου. Κι αυτό δεν το λέω τυχαία, διότι όσο καιρό συνεργάστηκα κι εγώ με το υπουργείο τον καιρό της Μελίνας και αργότερα με τον Θάνο Μικρούτσικο και τον Σταύρο Μπένο [μόλις εμφανίστηκε ο Βενιζέλος έφυγα άρον-άρον διότι είχε κουβαλήσει ένα πούλμαν με τους δικούς του ανθρώπους], γνώρισα σημεία και τέρατα. 
  • Ο Ν.Ζ., λοιπόν, που μετά τη φυγή του από το Δημόσιο, αφιερώθηκε στη συγγραφή, περιγράφει σ' αυτό τελευταίο βιβλίο του "πράξεις Ελλήνων πολιτικών, που έσυραν τον τόπο μας στον γκρεμό και την ανυποληψία"!!! 
Αν και κομματικά τοποθετημένος στη Δεξιά, θα περίμενε κανείς να τα βάλει με τους Πασόκους. Ομως μιλώντας εκ των έσω, αναλώνει τη μνήμη του στην καταγραφή περιστατικών και γεγονότων, στα οποία μπλέκονται παρανομίες, προδοσίες, μίση, αγάπες, αδικίες, απάτες, δολοπλοκίες, κομματικές σκοπιμότητες και έρωτες. Κι όλα αναφέρονται στους πολιτικούς της Δεξιάς, του χώρου δηλαδή που και ο ίδιος θέλησε να υπηρετήσει. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι οι άλλοι, οι Πασόκοι ήσαν... άγιοι! Κάθε άλλο. Κι εγώ ο ίδιος προσωπικά έχω στις αποσκευές μου σωρό τα περιστατικά που όταν τα θυμάμαι μού μαυρίζουν την ψυχή. 

Αλλά, θέλω να πω ότι είναι εύκολο να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα πώς αυτό το κράτος έφτασε στο έσχατο σκαλοπάτι της δυστυχίας. Φταίνε οι πολιτικοί, φταίνε οι διάφοροι κομματικοί γραφειοκράτες, αλλά κάποτε θα πρέπει να συνέλθουμε, να αποδεχτούμε ότι φταίξαμε κι εμείς οι ίδιοι και να προχωρήσουμε. Το βιβλίο του Ν.Ζ. διαβάζεται εύκολα διότι και η γραφή του είναι απλή. Βέβαια πρέπει κανείς να ξέρει πρόσωπα και πράγματα (όπως εγώ, εν πολλοίς) για να μπει στο πνεύμα του. 

Αυτό που θέλει να "καταγγείλει", το πετυχαίνει. Να χτυπήσει τον κώδωνα του κινδύνου και να μας κρατήσει εν εγρηγόρσει. Η φανατική προσκόλληση στις κομματικές ντιρεκτίβες δεν είναι πάντοτε ωφέλιμη για τον τόπο και πολύ περισσότερο δεν βοηθάει στην ομαλή και αποτελεσματική λειτουργία του κράτους.

Thursday, May 10, 2012

Η στρατηγική της σύγχυσης και του σαματά!!!



Από δω και πέρα, δυστυχώς, θα ζούμε με τις [πολιτικές] αναμνήσεις.   
Αυτό που διαβάζω για τη δημοσκοπική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει ξεκάθαρα ότι η ελληνική κοινωνία έχει τρελαθεί.
Το έχω ξαναγράψει προσφάτως.
Αλλά επιβεβαιώνεται καθημερινά.
Και το πιο θλιβερό είναι ότι δεν υπάρχουν ηγέτες!
Υπάρχουν κάποια ανθρωπάκια που υποδύονται τους ηγέτες!
Το γεγονός ότι αυτός ο λαός έχει τρελαθεί δεν είναι κάτι που θα πρέπει να μας ξαφνιάζει. 
  • Πόσες φορές στο παρελθόν δεν έχουμε πέσει σε... ξέρα ως έθνος, επειδή το ήθελε, ναι το ήθελε, αυτός ο λαός!!!
Το ζήτημα είναι σε τι φταίμε εμείς οι άλλοι;;;
Κι αναρωτιέται κανείς ποιοι είναι εκείνοι που θα βάλουν ένα φραγμό, θα πατήσουν το φρένο...
Δυστυχώς δεν υπάρχει κανείς.
  • Δεν φαίνεται πως η χώρα μας διαθέτει ηγεσία ικανή να ανταποκριθεί στις αξιώσεις που διεκδικεί από εμάς τους Έλληνες η νέα κοσμογονική εποχή μας
Έχουμε ηγέτες μικρούς, αλαζόνες, ανέμπνευστους, που σκέφτονται το προσωπικό και το κομματικό συμφέρον, που αδιαφορούν για το μέλλον του τόπου, που στερούνται τη φλόγα και το σκίρτημα της φλόγας που είναι ανάδομα εσωτερικής βίωσης και πλούτου ψυχής.
Παρακολουθούσα χθες βράδυ κάποιον Σκουρλέτη του ΣΥΡΙΖΑ στην κρατική τηλεόραση που ηλιθιωδώς απέφευγε ν' απαντήσει στο ερώτημα της δημοσιογράφου και των άλλων καλεσμένων της εκπομπής.
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει συνεχώς τις τελευταίες μέρες για καταγγελία της δανειακής σύμβασης.
  • Στέλνει όμως επιστολή ο Τσίπρας στους Ευρωπαίους και μιλάει για "επανεξέταση" των όρων της δανειακής σύμβασης!!!
Γιατί;;;
Ποιο από τα δυο ισχύει;;;;
Δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει απάντηση.
Υπάρχει μονάχα η διάθεση του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό, ο οποίος λαός βάζει το κεφάλι του στο ντορβά τους.
  • Ο Τσίπρας είναι στρεψοδίκης, ανεύθυνος, και προφανώς νομίζει ότι ακόμη βρίσκεται στο Λύκειο Αμπελοκήπων για να πραγματοποιήσει άλλη μια... κατάληψη!
Έχω αρχίσει να πείθομαι ότι έχουν μάθει καλά οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ τη στρατηγική της σύγχυσης και του σαματά και δεν νοιάζονται για τίποτε άλλο.
Αναρωτιέται κανείς, δουλειά δεν έχουν, πώς ζουν, πώς βοηθάνε τις οικογένειές τους, τι κάνουν... 
Το ίδιο θα έλεγα και για τους "μαχητές" του ΚΚΕ που βρίσκονται συνεχώς στους δρόμους, διαδηλώνουν, φωνάζουν, ανεμίζουν τα κόκκινα λάβαρά τους, μένουν αμετακίνητοι στα συνθήματα του 1917, δεν αποδέχονται κανέναν άλλον εκτός από τους... ίδιους!
  • Στην περίπτωση του ΚΚΕ, έχουμε την υπαγωγή της ιδεολογίας  στις πολιτικές επιδιώξεις ενός κόμματος κι έτσι τα πάντα η κυρία Παπαρήγα τα υποτάσσει στην δική της σκοπιμότητα.
Τώρα μπορώ να ερμηνεύσω τα διάφορα περιστατικά της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας.
Δεν υπάρχουν περίεργα και ανεξήγητα γιατί πλέον όλα ερμηνεύονται.
  • Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η αρρώστια της νεοελληνικής ζωής.
Αλλά φυσικά δεν είναι μονάχα ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι νεότεροι πολιτικοί των άλλων κομμάτων που φιλοδοξούν να σώσουν τη χώρα και κραυγάζουν, και βρίζουν, και ανεμίζουν τις σημαίες της ματαιοδοξίας, του φανατισμού, της εμμονής στη δική τους αλήθεια, που πετούν λάσπη ο ένας στον άλλον, που δείχνουν όμως ότι είναι θλιβεροί ανίδεοι για τα όσα συμβαίνουν γύρω τους!
  • Οι πολιτικοί μας έχουν καταντήσει να είναι οι σύγχρονοι μικρομπακάληδες, που έχουν υιοθετήσει τους "κανόνες" και τις μεθόδους του μικρεμπορίου.
Έτσι όπως πάμε η ιεράρχηση των αξιών σ' αυτό τον τόπο, των πολιτικών, ηθικών και εθνικών αξιών,  θα είναι πλέον υπόθεση των ντελάληδων και ελάχιστα του ειδικού βάρους της προσφοράς.
  • Έχουμε να κάνουμε με συνειδητούς εκμαυλιστές, πολιτικούς απατεώνες, που εύκολα πλέον ανιχνεύει κανείς την κιβδηλία ανάμεσα στις "αξίες" που προτείνουν.
Και καλό είναι να σημειώσω εδώ ότι οι ζημιωμένοι μπορεί να είμαστε κάποιοι ευπρεπείς και θα αποδεχτούμε ότι κάθε εποχή διεκδικεί τα θύματά της...
Αλλά πρωτίστως ΖΗΜΙΩΜΕΝΟΣ θα βγει από όλη αυτή την περιπέτεια ο ίδιος ο ελληνικός λαός, που θα είναι αργά όταν το καταλάβει.
Δεν θα χαθεί η χώρα, θα εξακολουθήσει να υπάρχει, αλλά το θέμα είναι πώς, με ποιους όρους θα συνεχίσει την πορεία της σ’ αυτή τη γωνιά της Ευρώπης!!!