Σκέψεις σε καθαρά, βουνίσια μονοπάτια!

Το περίμενα ότι κάποιος θα βρεθεί να αντιδράσει - να επικρίνει τις αναρτήσεις μου και τις απόψεις μου. Ιδού και το πειστήριο-σχόλιο κάποιου "φίλου" που θεωρεί ότι έχω... παραστρατήσει! 

AdeGia said...

Λοιπον! κανενας δυτικος ανεμος σ'αυτο το μπλογκ σας κυριε Λαγκαδινε κι ετσι οδηγηστε σε μονοπατια βουνισια. Αναφερομαι σε ολες τις αναρτησεις του τελευταιου καιρου που σας αδικουν. Δυστυχως. Καλο βραδυ και καλη τυχη.

Δεν θέλω ν' απολογηθώ. Απολογήθηκα στα δικαστήρια σε άλλες εποχές. Ωστόσο θα συνεχίζω να γράφω αυτά που σκέφτομαι και να μην παρασύρομαι. Δεν μ' ενδιαφέρει αν κάποιοι με "διαγράψουν". Εχω αποστρατευθεί και τραβάω τον δρόμο μου - ελεύθερος! Ο "φίλος" που ενοχλήθηκε από "τις αναρτήσεις του τελευταίου καιρού" προφανώς με συμπαθούσε, αλλά από τότε που "διαφοροποιούμαι" από την τρέχουσα "προοδευτική" στάση στα ζητήματα των λαθρομεταναστών, μου εύχεται "καλή τύχη"!!! Δεν τον μέμφομαι.

Ωστόσο, θα πρέπει να δεχτούμε ότι ζούμε σε καιρούς σύγχυσης και τα συνθήματα που κατευθύνουν τη ζωή μας είναι τόσο παραπλανητικά ώστε χρειάζεται από καιρό σε καιρό κάποιο ξεκαθάρισμα για να βρίσκουμε τον προσανατολισμό μας. Εγώ δεν θέλω είμαι βωβός μισθοφόρος ή φλύαρος εγκωμιαστής του οποιουδήποτε, κι ούτε κάτι παρόμοιο επιδίωξα για τον εαυτό μου. Στρατεύθηκα μ' ενθουσιασμό, ασυλλόγιστα, μ΄ εμπιστοσύνη, με φανατισμό, τόσο μεγαλύτερο όσο λιγότερη ήταν η στόχασή μου γύρω από τις ιδέες για τις οποίες στρατεύτηκα. Αλλά τώρα εγώ κανονίζω την πορεία μου, και αδιαφορώ για τους λογής-λογής κρυπτοήρωες που κινούνται ανάμεσά μας με την πόζα των θεσμοθετών της αρετής, της αλληλεγγύης, της δημοκρατικότητας κ.λπ.

Κι ο "φίλος" μου που τον στενοχώρησα με τις αναρτήσεις μου, ας καταλάβει ότι το θάρρος της γνώμης εξυγιαίνει. Αντίθετα, η υπεκφυγή της αοριστολόγου γενικότητας δημιουργεί τη νοσηρότητα και το κλίμα της αμφιβολίας που ευνοεί τους ρυπαρούς καιροσκόπους που γυμνάζονται καθημερινά στην ανευθυνότητα και υπηρετούν με τρόπο επωφελή τον "διεθνισμό" που λέγαμε κάποτε και τώρα τον ονομάζουμε "παγκοσμιοποίηση". Αυτοί που πολεμούν την παγκοσμιοποίηση ξέρουν τι κάνουν άραγε; Ή έχουν μπερδέψει τις έννοιες κι έχουν ξεμείνει σε μια "στράτευση" την οποία πλέον αδυνατούν να προσδιορίσουν; 

Θα πρέπει να σας πω ότι εξεγείρομαι όταν βλέπω τους (δυστυχείς) λαθρομετανάστες να υψώνουν με το μέχρι το σήμα της νίκης! Μόλις βλέπουν τις τηλεοπτικές κάμερες, τα χέρια υψώνονται, και αναρωτιέμαι ποιον επιδιώκουν να νικήσουν: εμάς, την κυβέρνηση, τη χώρα που διάλεξαν για να ζητήσουν  άσυλο, ποιον;;; Σκέφτομαι ότι και η ανοχή από μέρους της πολιτείας, δεν έχει άλλη συνέπεια  παρά τη συντήρηση  και την ακμή του κακού. Θα γίνει γνωστό τοις πάσι ότι η Ελλάδα είναι υπέρ το δέον ανεκτική και καλά θα κάνει όποιος γουστάρει την Ευρώπη να εισέλθει σ'αυτήν... μέσω της Ελλάδας!

Διάβασα ότι κυβερνητικοί παράγοντες κάνουν λόγο για παραχώρηση τού «υπό ανοχή» καθεστώτος, το οποίο οι απεργοί πείνας αρνούνται. Σιγά-σιγά ο καθημερινός κοινωνικός και πολιτικός βίος μας θα διέπεται από τη δύναμη του εκβιασμού που μπορούν να ασκούν οι όποιοι λαθρομετανάστες με την υποστήριξη των πολεμίων της παγκοσμιοποίησης και των διαφόρων επαγγελματιών "αντιρατσιστών" - λες και οι δικές μας απόψεις συνιστούν έναν ιδιότυπο ρατσισμό.

"Δεν θέλουμε να ακούγονται προτάσεις ερήμην μας. Νομιμοποίηση για μας σημαίνει πολλά και συγκεκριμένα πράγματα"! Αυτό είπαν οι "300" που κατοικοεδρεύουν στο κτίριο Υπατία, και επιμένουν στην απεργία πείνας, προβάλλοντας αιτήματα που αν μη τι άλλο, δεν βοηθάνε την υπόθεσή τους. Είναι μια προκλητική στάση και η εμμονή σε παράλογες αξιώσεις θα τους απογοητεύσει... Αλλά, αντί να φυλάνε την Υπατία, σε υπτία θέση, καλά θα κάνουν να πάρουν την γενναία απόφαση της επιστροφής στις πατρίδες τους για να φυλάξουν τις δικές τους Θερμοπύλες, όπως δηλαδή κάνουν οι λαοί της Αιγύπτου, της Υεμένης, της Τυνησίας, της Λιβύης κ.ά.

ΑΠΟΡΙΑ: Αλήθεια, όλοι αυτοί οι "προστάτες" και συνοδοιπόροι των λαθρομεταναστών που τους υποστηρίζουν σχεδόν επί 24ώρου βάσεως, πώς βιοπορίζονται, πότε ασχολούνται με την οικογένειά τους, με την εργασία τους;;;

• Όποιος έχει όρεξη, ας διαβάσει το μοναδικό και ανεπανάληπτο "Κοινόβιο" του αλησμόνητου Μάριου Χάκκα. Ένα απόσπασμα, για την περίπτωση:

Ήταν μια εργάτρια του εργοστασίου προφυλακτικοποιίας της περιοχής Τσουτσούνοβο της Επιτροπικής Ενωσης που διαμαρτύρονταν για την Ελλάδα. Ασφαλώς δεν θα ήξερε πού πέφτει στο χάρτη. Υπόγραψα κι εγώ μια διαμαρτυρία για το Καμερούν κι είχα πολλές ανησυχίες πώς θα λυθεί το πρόβλημα των Κούρδων. Εγινα επιτέλους διεθνιστής ξεκολλώντας από τη ρημάδα την Καισαριανή. Οι Κούρδοι βέβαια θα φορούν κελεμπίες κι ίσως έχουν και στα κεφάλια σαρίκια. Οι Καισαριανιώτες, παντελόνι-σακάκι, ασκεπείς. Μου αρέσει η αμφίεση των Κούρδων, κυρίως επάνω στα άλογα. Οι Καισαριανιώτες δεν έχουν άλογα, ούτε οι μανάβηδές τους - πήραν πια μηχανάκια.

Και το κορίτσι να διαμαρτύρεται (για λιουμπλιού Γκρέτσια - εκείνο το "λιουμπλιού' δεν ακούγεται σαν μπουρμπουλήθρα;), τι φταίει το κακόμοιρο, μπορεί να 'ναι ξανθό με κοτσίδες, αρκετά συμπαθές. Ομως ο Μπριτσινιέφ (δεν μπορώ να θυμηθώ πώς τον λένε ακριβώς) κάνει τον βαρύ πεπόνια και δε βγάζει άχνα.

Είναι αρκετοί ακόμα που λένε πως έτσι είναι το σωστό, ή τουλάχιστον αυτό είναι το σκόπιμο, κι έτσι γι' αυτούς "όλα έχουν γίνει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο". Δεν αμφιβάλλω πως για τους εαυτούς τους είναι σωστό, ακόμα και για τους άλλους που ζουν εκεί μέσα, αλλά τι εχέγγυα κρατάω στα χέρια μου πως είναι και για κείνους που ζούνε απ' έξω σωστό και κυρίως για μας, έστω για μένα τον ίδιο.

Έτσι, η Μπουρμπουλήθρα για την Ελλάδα κι εγώ για το Καμερούν και για τους Κούρδους. Αχ, οι Κούρδοι, οι Κούρδοι, πρέπει να νοιαστώ πριν τους σφάξουν όλους. Κι ο Μπριτσινιέφ (ποτέ δεν μπορώ να τον θυμηθώ στο σωστό) να κάνει τον ψόφιο κοριό. Θα πω σ' ένα φίλο μου να σκέφτεται τους Εσθονούς και τους Αρμένηδες, γιατί αυτοί να μένουν παραπονεμένοι, να δούμε αν του καλοφανεί του Κριτσινιέφ.

Κι από κάτι τέτοια προβλήματα παγκοσμιότητας άρχισε η γκρίνια. Πού να προλάβω μόνος μου τους κίτρινους, τους μαύρους, τους μπλε και τους πράσινους. Κι από πάνω η Καισαριανή. Βάλε το δημοτικό της συμβούλιο να βγάλει μάνι-μάνι ένα ψήφισμα  για τη Δημοκρατία του Μάλι, κινητοποίησε τη Φαινάκη της Φ.Ε.Ν., της Μ.Ε.Ν., της Δ.Ε.Ν. Δεν προλαβαίνω πια ν' ασχοληθώ με τα τοπικά κι όλο περισσότερο με κόβει το παγκόσμιο πρόβλημα κι ας μη με ρωτάνε, στέλνω υπομνήματα στον Ντριτσινιέφ (μόνο στην κατάληξη τον πετυχαίνω. Τι στο διάβολο τον βάλαν επάνω με τόσο δύσκολο όνομα;) και φυσικά δεν παίρνω απάντηση...