Η Θεσσαλονίκη μας!

Ο τίτλος είναι εύγλωττος: ΚΟΙΜΑΤΑΙ Η ΣΑΛΟΝΙΚΗ! Θεώρησα σκόπιμο να παραθέσω το παρακάτω σχόλιο του δημοσιογράφου Σ. Αποστολάκη [Ελευθεροτυπία, 19/06/2007] που αναφέρεται στην απουσία κοινού από μια παράσταση που δόθηκε στο πλαίσιο του θεσμού που το ΚΘΒΕ ξεκίνησε, δηλαδή του 1oυ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΑΤΡΟΥ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. Ιδού:

Πού ήταν την περασμένη Πέμπτη όλοι εκείνοι που οραματίζονται τη Θεσσαλονίκη ως μητρόπολη των Βαλκανίων; Οι άνθρωποι του πολιτισμού που είναι γεμάτοι ιδέες για το μέλλον της πόλης, που τη θέλουν γέφυρα και σταυροδρόμι πολιτισμών; Σίγουρα δεν ήταν στο Θέατρο Δάσους για την έναρξη του φεστιβάλ «Οψεις αρχαίου δράματος» με το Κρατικό Θέατρο της Αγκυρας και το έργο «Θυσία», βασισμένο στον μύθο της «Μήδειας», σε σκηνοθεσία της Αϊσέ Εμέλ Μεστσί. Μόνο η διεύθυνση του ΚΘΒΕ, κάποιοι ηθοποιοί και υπάλληλοι του θεάτρου και ελάχιστοι -κάπου 100- θεατές. Και μη βιαστείτε να πείτε ότι η επομένη ήταν εργάσιμη. Και την Παρασκευή το βράδυ η εικόνα ίδια ήταν. Αυτή είναι η Θεσσαλονίκη του πολιτισμού που ευαγγελίζονται διάφοροι;

Μήπως οι Θεσσαλονικείς θα έπρεπε να δουν κατάματα την πραγματικότητα; Η πόλη τους έχει πέσει στα χέρια του Ψωμιάδη και του Παπαγεωργόπουλου και αυτοί είναι που σφραγίζουν πλέον και το πολιτιστικό πρόσωπο της πόλης; Ο λαϊκισμός των δυο αυτών αξιωματούχων της πόλης έχει ρίξει παντού στοιχεία αποσύνθεσης. Θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς και τον πρωθυπουργό που είναι βουλευτής Θεσσαλονίκης, διετέλεσε και υπουργός Πολιτισμού, είναι, γενικώς, Μακεδόνας και θα πάει ξανά στην πλατεία Αριστοτέλους να μιλήσει περί ανάπτυξης, Βαλκανίων, μεγάλων έργων κ.λπ.

Ωστόσο, αυτό που αναφέρει στο σχόλιό του ο δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας, την παρουσία δηλαδή εκατό (100) περίπου θεατών σε μια διεθνή παράσταση ενός νέου θεσμού, μας κάνει να σκεφτόμαστε με λύπη ότι η Θεσσαλονίκη, δυστυχώς, είναι μια οποιαδήποτε "επαρχιακή" πόλη που δεν κατανοεί τα σύγχρονα ρεύματα, που δεν συμβαδίζει με τους ρυθμούς της εποχής, που δεν αγκαλιάζει το καινούργιο, που δεν οραματίζεται, αλλά κοιτάζει το δάχτυλο του Ψωμιάδη που δείχνει τον προσωπικό του μύθο, και βαυκαλίζεται για τις "πολιτικές" του απόψεις που δεν είναι παρά... αμπελοφιλοσοφίες! Ακούμε κάθε τόσο παράπονα ότι τάχα μου η κεντρική εξουσία ενδιαφέρεται μονάχα για την Αθήνα κι έχει ξεχάσει τη Θεσσαλονίκη, ότι η συμπρωτεύουσα είναι παραμελημένη και διάφορα άλλα ηχηρά...

Τη γνώρισα τη Θεσσαλονίκη όταν ήμουν φοιτητής στη Νομική. Την αγάπησα και τη μίσησα. Ποτέ όμως δεν συμμερίστηκα τις αιτιάσεις των διανοουμένων της κι εκείνων που την εγκατέλειψαν για να 'ρθουν στην Αθήνα και να γράφουν μετά με νοσταλγία για το "ερωτικό" της πρόσωπο, και για την πολυεθνική (και πολυπολιτισμική) Θεσσαλονίκη του δέκατου ένατου αιώνα... Έχω την εντύπωση ότι η "νύμφη του Θερμαϊκού" έχει γείρει στο παρελθόν της και κοιμάται... Πότε θα δούμε το νέο μύθο της πόλης και ποιος είναι εκείνος που θα τον αφηγηθεί ή θα τον σκιτσάρει (με πινέλο, με λόγια, με έργα, με οτιδήποτε);

ΥΓ. Φίλε Sting, η αφετηρία μου δεν έχει ισοπεδωτικές προθέσεις. Απλώς αμόλησα μια μύγα για να γαργαλήσει κάποιους που έχουν επαναπαυτεί. ν.λ.