Οι τελευταίες εξελίξεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ευρύτερα στην ελληνική πολιτική ζωή, δίνουν την αφορμή για εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων που ίσως βοηθήσουν να δούμε καθαρότερα τα πράγματα και τους ανθρώπους. ΤΟΛΜΗΡΟΣ ο Γιώργος Παπανδρέου, διέβη τον Ρουβίκωνα των δισταγμών και μίλησε ανοιχτά, έτσι όπως θέλουν οι πολίτες, έτσι όπως θέλουμε όλοι να είναι οι πολιτικοί μας. Ελειψε σ' αυτόν τον τόπο η ευθύτητα, η αλήθεια, το θάρρος.
Οι περισσότεροι πολιτικοί επί χρόνια είναι πεδικλωμένοι στα κάθε είδους συμφέροντα, και δυστυχώς η πολιτική τους λειτουργία και συμπεριφορά υπαγορεύεται από τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει έναντι αυτών των "συμφερόντων". Κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου, πριν την δικτατορία, μιλούσε για το "κατεστημένο" κι εμείς νιώθαμε τι έλεγε, αλλά ήταν και δύσκολο να χωνέψουμε ότι κάποιοι επιχειρηματίες, κάποιοι εκδότες, επιζητούν μετά μανίας να ποδηγετήσουν τη λαϊκή θέληση και να κουλαντρίσουν την πολιτική ζωή του τόπου. Τώρα πλέον είναι σχεδόν όλα στο φως.
Η ατυχία για το ΠΑΣΟΚ ήταν ότι πάντα, με ελαχιστότατες εξαιρέσεις, έπασχε από συνωστισμό, στις υπεύθυνες θέσεις, μικρανθρώπων. Και διαπιστώσαμε όλοι, με λύπη βέβαια, ότι κρατούσαν καίριες κομματικές ή κυβερνητικές θέσεις μικροματαιόδοξοι ή μικρόψυχοι. Οι πιο πολλοί από αυτούς που σήμερα διεκδικούν την αρχηγία και φανατισμένα επιχειρούν, να εκπαραθυρώσουν τον ΓΑΠ, είναι επαγγελματίες της αυτοπροβολής, όταν δεν είναι εγκάθετοι "επιχειρήσεων" κάθε λογής. Είναι δυστύχημα το γεγονός ότι δεν μπορούν να ξεκόψουν από τις αιώνιες "δουλείες" στο κατεστημένο, στο κεφάλαιο, στα οργανωμένα συμφέροντα και στα προσωπικά τους συμπλέγματα. Μην ακούτε κάποιες φωνές που κάποτε μιλάνε με ευγλωττία. Είναι απάτη...
Είναι αλήθεια πως όταν ο ΓΑΠ ανέλαβε τα ηνία του Κινήματος και της διακυβέρνησης, είπαμε ότι αρχίζει μια άλλη εποχή για τον τόπο και τον λαό. Οι προϋποθέσεις που είχαμε υπόψη ήσαν γνωστές. Ελα όμως που το πρόβλημα της χώρας δεν το ξέραμε σε όλη του την έκταση. Ούτε ο ΓΑΠ. Τα ψευδή στοιχεία που παρέλαβε από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχαν δημιουργήσει ένα δισεπίλυτο πλέγμα σχέσεων που ο ΓΑΠ έπρεπε να ξεδιαλύνει. Α, λένε, οι διάφοροι καλοθελητές. Δεν είπε την αλήθεια, που την ήξερε! Ας μην είμαστε προκατειλημμένοι.
Ο ΓΑΠ απεγνωσμένα προσπάθησε να βρει λύσεις, να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο για την καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών, να κερδίσει χρόνο απέναντι στην δυσπιστία των Ευρωπαίων εταίρων που πίστευαν ότι όλοι οι Ελληνες είναι παλιάνθρωποι και πονηροί και απατεώνες και κλέφτες! Αυτό δεν ήταν εύκολο. ΟΜΩΣ, η βιασύνη μας να δούμε καλύτερες μέρες δημιούργησε ένα πρόσθετο αρνητικό πρόσημο για την πολιτική του ΓΑΠ. Και φυσικά με την τακτική που ακολούθησαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το αρνητικό για τον ΓΑΠ κλίμα εντεινόταν.
Και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε. Δηλαδή, να έχουν συνασπιστεί εναντίον του, αυτοί τους οποίους δεν δίστασε να κατονομάσει. Και ήταν ολέθριο για την προσωπική πολιτική του επιβίωση, αλλά όμως ήταν και είναι συμφέρον για τον ελληνικό λαό και τον τόπο. Πρέπει ο λαός να ξέρει την αλήθεια. Πρέπει όλα να είναι στο φως. πρέπει να διοικούν την χώρα αυτοί τους οποίους ο ίδιος ο λαός εκλέγει με την ψήφο του.
Το κατεστημένο όμως με τη δύναμη των ΜΜΕ προσεταιρίστηκε τους μικρανθρώπους που στελέχωσαν το ΠΑΣΟΚ για να το ξεστρατίσουν. Ο Παπανδρέου χτύπησε τα συμφέροντα. Ηξερε ότι αυτό θα έχει πολιτικό κόστος, αλλά δεν πισωγύρισε. Κλόνισε τις αυθεντίες των ΜΜΕ, και τους ιδιοκτήτες τους που καμώνονται ότι νοιάζονται για την ενημέρωση και το συμφέρον του λαού.
«Στα δύο αυτά χρόνια, και εγώ θα μπορούσα να αλλάξω πολλά, κοιτάζοντας πίσω. Ήξερα ότι το πρόβλημα είναι βασικά διαρθρωτικό, θεσμικό, ότι υπήρχε ανάγκη βαθύτερων αλλαγών στο κράτος, πάταξης της διαφθοράς και της ανομίας. Έπρεπε να επιμείνω. Έκανα λάθος που δεν επέμεινα περισσότερο σε αυτό, παρά τις πολλές συσκέψεις για τα φάρμακα και τη συνταγογράφηση, για τη φοροδιαφυγή, για την μέχρι τώρα ασυλία στους μεγαλοπαράγοντες, για την αργοπορία της Δικαιοσύνης. Ήταν λάθος που δεν αλλάξαμε άμεσα το εκλογικό σύστημα, που δεν βάλαμε άμεσα ένα πλαίσιο διαφάνειας στα Μέσα Ενημέρωσης, που πιστέψαμε τις προβλέψεις των διεθνών Οργανισμών - έγκυρων, βεβαίως - για το εύρος και τη διάρκεια της κρίσης. Φορτωθήκαμε στις πλάτες μας αμαρτίες πολλών άλλων. Αλλά δεν θα αναλάβω και δεν πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη για λάθη άλλων, για το ότι φτάσαμε εδώ. Δεν έχω πρόβλημα να αναλάβω τις ευθύνες μου ως Πρωθυπουργός, δεν με νοιάζει - και το απέδειξα - το πολιτικό κόστος. Δεν δέχομαι, όμως, μαθήματα περί τόλμης. Δεν ήμουν ούτε άτολμος, αλλά και δεν ήμουν εγώ ο άτολμος. Η μόνη μομφή που δέχομαι, είναι ότι πάντα ήθελα να προχωρήσω με συναίνεση μεταξύ μας».
No comments:
Post a Comment