Ο,ΤΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟ ΕΧΩ ΔΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ!!!!!

Μεσημέρι 3 Σεπτεμβρίου 1904, άφιξη στην Αθήνα. Η είσοδος στο λιμάνι υπέροχη. Επιτέλους στην Αθήνα! Υπέροχα, Υπέροχα! Το ξενοδοχείο πολύ ωραίο. Αμέσως στη πόλη, πολύ σκόνη, επίσκεψη στο Θησείο, η θέα αξέχαστη. Ο καφές είναι απίθανος, πραγματικός καφές. Οι αδελφοί Φρόιντ διανυκτερεύουν στο ξενοδοχείο «Αθηνά», πρώτος όροφος, δωμάτιο 31. Στις 4 και 5 Σεπτεμβρίου παραμονή στην Αθήνα. Ο Φρόιντ γράφει στη σύζυγό του Mάρθα: «Φόρεσα το καλύτερο πουκάμισο και ανέβηκα στο λόφο της Ακροπόλεως, για δύο ώρες στις 3 Σεπτεμβρίου, για ολόκληρη την ημέρα στις 4 Σεπτεμβρίου.» Διηγείται ότι η Ακρόπολη υπερβαίνει κάθε τι που έχει δει μέχρι τότε, ή που μπορεί να φανταστεί κανείς. Για τον Φρόιντ οι ΄Ελληνες ήταν ένας πνευματικά προικισμένος και πολιτισμικά ανώτερος λαός. Στα μαθητικά του χρόνια έγραφε το ημερολόγιό του στα Αρχαία Ελληνικά.

Όχι καύσωνας αλλά βροχή τους αναγκάζει να καταφύγουν στο προθάλαμο του μουσείου, που δυστυχώς είναι κλειστό. Και το κείμενο συνεχίζεται. «....ο ΄Aλεξ κάθεται στο μαρμάρινο θρόνο που σίγουρα ανήκε σ΄ έναν Αθηναίο Άρχοντα, και ο ίδιος γράφει δίπλα σ΄ έναν ίππο του Φειδία. Η θέα από το κάστρο της Ακροπόλεως είναι επίσης υπέροχη.» Με τον ίδιο ενθουσιασμό διηγείται αργότερα στη μαθήτρια του Mαρί Μποναπάρτε ότι οι στύλοι της Ακροπόλεως με το χρώμα τους του κεχριμπαριού είναι το ωραιότερο που έχει δει ποτέ στην ζωή του....
Παρέθεσα την παραπάνω περιγραφή που όμορφα έχει καταθέσει η Dr. Irene Lang-Γρυπάρη για την "ψυχική ταραχή του Φρόιντ στο λόφο της Ακροπόλεως"!!!

Απίθανοι συνειρμοί με οδήγησαν σ' αυτό το κείμενο. Ήθελα να μιλήσω για μια γυναίκα και μου ήρθαν στο μυαλό αυτά που ο Φρόιντ είπε θαμπωμένος από το κάλλος του Παρθενώνα... Αν το διαβάσει, έχει καλώς... Θα καταλάβει ότι, όπως και ο Φρόιντ, έτσι κι εγώ εκείνο που αναζητώ σ' ένα έργο τέχνης ή σε μια γυναίκα είναι το ψυχολογικό περιεχόμενο της μορφής...