Ξανά μπαίνουμε σ' ένα λαβύρινθο!!!
Πότε ελευθερώνεται ο κατάδικος από τις αλυσίδες του;;;;
Απλό! Όταν στο σκοτεινό κελί του τον παίρνει ο ύπνος. Τότε χαλαρώνει και
φτιάχνει κάστρα κι απέραντες πεδιάδες και μπορεί καβάλα σ’ ένα άλογο να τρέχει
και κόντρα στον άνεμο, να μπαίνει μες στη θάλασσα και ποντοπόρος πια να τραβάει
για χώρες άγνωστες… Όμως το άνοιγμα μιας σιδερένιας πόρτας, οι φωνές κάποιου
άλλου φυλακισμένου ή ενός φύλακα, των ξαναφέρνουν στο στενό κελί του.
Έτσι κι εμείς, τις μέρες των γιορτών ξεχνάμε τα πάντα και
φτιαχνόμαστε για να ζήσουμε κάπως αλλιώς, μακριά από τις υποχρεώσεις και τις
έγνοιες που μας φορτώνει καθημερινά το άσπλαχνο κράτος. Πάνε τα Χριστούγεννα
και φτάσαμε στην Πρωτοχρονιά. Αχ, Θεέ μου να κρατήσει πολύ αυτή η μέρα – έτσι
έλεγα προχθές!! Σήμερα είναι η τρίτη
μέρα του Γενάρη. Είναι το σύνορο που αν το διαβούμε, θα βρεθούμε στην ίδια
κόλαση του παλιού χρόνου. Παγερός αέρας έρχεται από τα βουνά, ενώ οι μέρες θα
είναι το ίδιο κοφτερές. Και το σκοτάδι όταν πέφτει τις νυχτιές θα είναι πιο
αγριεμένο.
ΟΜΩΣ, μαχαιριές μπορεί να δίνει και η δική μας θέληση ν’
αλλάξουμε την ημερήσια διάταξη της καινούργιας χρονιάς. Άραγε μπορούμε ή μόλις
αρχίσουν να φυσάνε οι αέρηδες θα σαρώνουν τα πάντα στο διάβα τους και στους
δρόμους κι εμείς θα παλεύουμε απεγνωσμένα να σταθούμε στα πόδια μας;
Χρειάζεται, ωστόσο, προσανατολισμός και αναπροσαρμογή σ’
αυτή την καινούργια κατάσταση που προέκυψε τα τελευταία χρόνια και ιδιαιτέρως
τους τελευταίους μήνες. Εγώ δεν ξέρω πώς θα γίνει αυτό κι ούτε φυσικά έχω
κάποια έτοιμη λύση. Απλώς δεν βλέπω κάτι στον ορίζοντα που να μ’ ενθαρρύνει.
Έχει κανείς προτάσεις άμεσα υλοποιήσιμες;; Εδώ, στο
τραπέζι!! Όχι κουβέντες του αέρα. Έχουμε χορτάσει από λόγια του αέρα. Τρώγονται οι ελπίδες;;; Κατά τ’ άλλα, συνεχίζω να μοιράζω ευχές για
καλύτερες μέρες. Προπαντός, να είμαστε γεροί…
No comments:
Post a Comment