ΚΑΙΡΟΙ ΤΡΙΚΥΜΙΣΜΕΝΟΙ...

Ούτε brainstorming ούτε φως στο τούνελ!!!!

Είδε κανείς πουθενά.... θύελλα ιδεών;;;

Σιγά τα αίματα!!!

Τέλμα.

Κι ενώ πλησιάζει το τέλος μιας σκληρής χρονιάς, θ' αρχίσουμε τις ευχές για μια αισιόδοξη νέα εποχή. Δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς.

ΟΜΩΣ, η εμπειρία μιας τρικυμισμένης ζωής, μας βάζει χαλινάρι. Συγκρατημένοι λοιπόν, αλλά με μια ευχή: να πάψουμε να είμαστε σκορποχώρι, διότι έτσι δεν έχουμε καμιά απολύτως δυνατότητα για να κάνουμε παρεμβάσεις. Καταντήσαμε κουτσομπόληδες και εαυτούληδες, που κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και θαυμάζουμε τα μούτρα μας...

Αλλά είμαστε και μάρτυρες της καταστροφής του κόσμου μας, του δικού μας κόσμου, μέσα στον οποίο ζούμε. Τον βλέπουμε να καταστρέφεται ραγδαία κι εμείς δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε κάτι για ν' αποτρέψουμε αυτή την καταστροφή. 

Όταν υπάρχει ανεργία που καθημερινά διογκώνεται, 

όταν οι νέοι άνθρωποι δεν βλέπουν ότι έχουν μέλλον στον τόπο τους, 

όταν ο ένας υποβλέπει τον άλλον, 

όταν ο φόβος για την επόμενη μέρα έχει φωλιάσει στις καρδιές μας, 

όταν η κοινωνία μας έχει γίνει ένα παλκοσένικο με ατελείωτη σειρά από "νούμερα" που διεκδικούν την προσοχή μας, 

όταν η κατάθλιψη εξαπλώνεται με απίστευτη ταχύτητα σε μικρούς και μεγάλους...

Σε τι μπορεί κανείς να ελπίσει;;;;  

Εγώ είμαι απογοητευμένος διότι το ΨΕΜΑ και η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ βασιλεύουν στην κοινωνία μας. Συνακόλουθα, νιώθουμε κάποιοι μας εξαπατούν και ευτελίζουν τη ζωή μας καθημερινά. Και είναι φανερό πια ότι η απάτη, είτε πολιτική είτε επαγγελματική είτε στο πλαίσιο των ανθρωπίνων σχέσεω ν, είναι η συμπεριφορά  που επινοείται από την ευτέλεια για ν' αποκτήσει αποτελεσματικότητα το καθεστώς της.

Φεύγοντας τούτος ο χρόνος, αφήνει μια οσμή από μαραμένα φύλλα, που σύντομα γίνονται αποκαϊδια με χρώμα σκουριάς. Και τι θ' απομείνει;;; Η θλίψη μιας χαμένης χρονιάς...

ΘΕΛΩ να ελπίζω ότι απέναντι σ' αυτή τη χρονιά της ματαιολοτρείας θα υψωθεί σε λίγες μέρες ελπιδοφόρο το 2016!!!!!!