Άδειασαν οι ουρανοί... Όλη νύχτα βροντούσε κι άστραφτε. Η βροχή πότισε για τα καλά την Αθήνα που είναι μπουκωμένη από τσιμέντο κι άσφαλτο. Πού πήγε όλο αυτό το νερό;;; Πάντως ήταν μια βαθιά ανάσα. Και τώρα που ψιλοβρέχει, εγώ ακούω την υδρορροή παραδίπλα και είναι σα να μετράει το χρόνο με το δικό της ρυθμό. Αυτό με ανακουφίζει και όσο και να προσπαθώ δεν καταφέρνω να εξηγήσω την κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία μας και στη χώρα μας, να ερμηνεύσω τη συμπεριφορά των ανθρώπων, να καταλάβω αν παλεύουν να στηριχτούν σ' ένα είδος εσωτερικού νόμου ή ζουν έτσι απροσανατόλιστοι ή έχουν κατά νου το φασματικό υπόλειμμα ενός κόσμου που έχει βουλιάξει...
Κάποτε ο Άρθουρ Κέσλερ είχε προτείνει μια επέμβαση βιοχημική στη ρυθμιστική λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου για να την κάνει πιο αρμονική, ικανή να ισορροπεί ένστικτο και διάνοια, συναισθηματική σφαίρα και σφαίρα του λογικού. Και τούτο διότι είχε διαπιστώσει κι εκείνος ότι ο άνθρωπος εμφανίζεται ως ζώο από τη φύτρα του παράλογο, ανισόρροπο. Συνεπώς αν αφεθεί στη φυσική του μοίρα, κάποια στιγμή θα αυτοεξοντωθεί αναπόφευκτα από τις οργανικές του αντιφάσεις.
Βέβαια, αυτή η διαπίστωση του Κέσλερ νομίζω ότι είναι σήμερα μια κοινή διαπίστωση. Εκείνο που δεν μπορούμε να ξέρουμε είναι το φάρμακο για να θεραπευτεί ο άνθρωπος. Και φυσικά δεν είμαστε σε θέση να πούμε εάν ο άνθρωπος θα έχει κάποια εξέλιξη ή η Δημιουργία πάτησε φρένο στη μορφή που είναι σήμερα ο άνθρωπος.
Είναι στιγμές που νιώθω ότι ο σημερινός άνθρωπος είναι απλώς ένας φλύαρος σχολιαστής της καθημερινότητάς του και της ιστορικής του διαδρομής κι έχει παραιτηθεί από κάθε έμπρακτη αξιολογική κρίση, αποθαρρημένος από την αδυναμία του να κάνει παρέμβαση στα κοινωνικά και πολιτικά τεκταινόμενα... Ίσως όλοι μας να έχουμε κάποιες πεποιθήσεις, κάποιες προσδοκίες ή ν' αργοπλάθουμε κάποια προπλάσματα ιδεών. Όλα αυτά όμως διακινούνται ανέστια στην αγορά των ιδέών. Και είναι δυστύχημα που η χώρα μας σήμερα έχει πολλούς ηγεμονεύοντες αλλά ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΗΓΕΣΙΑ!!!
No comments:
Post a Comment