Τα γενέθλια [τα δικά μου: 27 Νοεμβρίου] είναι ίσως μια μέρα που μπορεί κανείς να κάνει απολογισμούς και να βάλει σε μια ζυγαριά τα υπέρ και τα κατά, κέρδη και ζημιές, ανομολόγητους και ομολογημένους φόβους και ελπίδες, άγχη, μεταφυσικές αγωνίες και φυσικά πάντοτε κάποια ερωτήματα. Δεν φανταζόμουν φυσικά ότι η εποχή στην οποία ζω κι εγώ θα είχε τόσους κινδύνους, και τόση αβεβαιότητα για το μέλλον. Η οικονομική κρίση είναι αυτή που έχει σκεπάσει τα πάντα.
- ................................
Αλλά χωρίς να αξιολογώ θα παραθέσω τους φόβους όλων μας, που έχουν γίνει ΕΝΑ με την καθημερινότητά μας: Οι μετανάστες και οι λαθρομετανάστες, οι πόλεμοι και η πείνα, οι απεργιακές κινητοποιήσεις, οι πολιτικές συγκρούσεις, η κατάσταση των πόλεών μας, η εκπαίδευση, η οικογένεια, το περιβάλλον, η υγεία, τα χαράτσια, το άνοιγμα της ψαλίδας και η ισοπέδωση των πάντων, η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, το εμπόριο, οι επιχειρήσεις, οι αγορές, οι εθνικοί δανειστές, η εξαφάνιση του κοινωνικού κράτους, οι καθημερινές αδικίες, η ανεργία, η ακρίβεια, η έλλειψη πίστης των νέων ανθρώπων στην κοινωνία που παραλαμβάνουν, οι αυτοκτονίες...
Υπάρχει ελπίδα, πρέπει να έχουμε ελπίδα, νοείται μέλλον χωρίς ελπίδα;;;;
No comments:
Post a Comment