Η Ελλάδα ζει με... ψυχοφάρμακα!!!

Φαίνεται ότι τα μέλη αυτής της κυβέρνησης δεν πρόκειται να βάλουν μυαλό. Και το λέω αυτό με αφορμή τη συμπεριφορά του αντιπροέδρου της, του Θόδωρου Πάγκαλου, που έχει βαλθεί να μας σπάσει τα νεύρα με τις κάθε φορά άθλιες δηλώσεις του, προκλητικές για το κοινό αίσθημα. Και να θέλει κανείς να τις παραβλέψει, δεν μπορεί. Είναι χονδροειδείς, ενοχλητικές, ξεκάρφωτες, εκνευριστικές.

Είναι ωστόσο αληθές ότι στην ουσία τους κάποιες δηλώσεις του Πάγκαλου είναι ενοχλητικές και σ' εκείνους που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Ίσως όλοι θα έπρεπε να σκεφτούμε καλύτερα πόθεν προέρχεται η εν γένει δυσφορία μας. Δεν μας αρέσουν οι σκληρές κουβέντες που εμπεριέχουν δόσεις αλήθειας. Θέλουμε ν' ακούμε παχιά και ωραία λόγια, στρογγυλεμένα, συνθήματα. Θέλουμε να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα επειδή δεν έχουμε εμείς κατσίκα!

Αλλά το ζήτημα είναι ότι καθημερινά ο πολίτης βομβαρδίζεται από την ηλιθιότητα των [περισσοτέρων] πολιτικών που δεν χάνουν την ευκαιρία να εμφανίζονται στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα -και στον Τύπο- να δίνουν συνεντεύξεις και να προσπαθούν να πουν κάποια πράγματα τα οποία δεν καταλαβαίνουν, δεν τα νιώθουν και δείχνουν να βρίσκονται μακριά νυχτωμένοι. Ο λαός πραγματικά βρίσκεται στα δυο στενά.

Περισσότερο το ψυχολογικό μέρος είναι εκείνο που βασανίζει τους πολίτες όλων των ηλικιών. Δέχονται σε μόνιμη βάση καταιγισμό κινδυνολογίας και δυστυχώς ούτε οι υπουργοί ούτε άλλα στελέχη της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ και πολύ περισσότερο ο πρωθυπουργός είναι σε θέση να δώσουν ικανοποιητικές απαντήσεις για την πορεία της οικονομίας και της κοινωνίας μας. Πάμε καλά, θα πάμε καλύτερα, θα πάμε κατά διαόλου;;; Τι πρόκειται να συμβεί;; Θα μας πει επιτέλους κάποιος αν η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ή της ανάκαμψης;;; Αυτά που ακούμε ή διαβάζουμε, μας έχουν καταρρακώσει το ηθικό. Η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει αρχίσει να παίρνει ψυχοφάρμακα.

Δεν θέλω να χαρακτηρίσω τους πολιτικούς που κυβερνούν, αλλά φτάνω στο σημείο να ισχυριστώ  πλέον ότι αν δεν είναι η ανεντιμότητα, τότε είναι η ανικανότητα που τους διακρίνει. Αλλά το κακό γίνεται μεγαλύτερο για τον τόπο όταν αυτοί που κυβερνούν δεν αντιλαμβάνονται την ανικανότητά τους. Σ' έναν απλό πολίτη, σ' έναν ιδιώτη,  μπορείς να παραβλέψεις κάποια ελαττώματα, αλλά στους κρατούντες είναι αδύνατο να κάνεις κάτι τέτοιο.

Δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο να έχουμε πλέον πεισθεί όλοι ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια οι πολιτικοί -όπως γράφει και ο Μακιαβέλι στον "Ηγεμόνα" του- περνούσαν τον καιρό τους "δοξαζόμενοι και μεγαλοφρονούντες εις το κράτος της εξουσίας των" και το μόνο που έκαναν ήταν να προσπαθούν "να συνάξουν πλούτον". Και τώρα;;; Μπορώ να δεχτώ τις καλές προθέσεις, αλλά δεν φτάνουν.

Θα πω στον πρωθυπουργό αυτό που δεν του λέει κανείς από τους ηλίθιους συμβούλους του: "Η υπομονή, όταν συνεχώς βλάπτεται, στο τέλος γίνεται μανία κι αυτή η αρετή  κατασταίνεται σκληρή και ανήμερη όταν βιάζεται από έσχατη ανάγκη..."!!! 

Κάποιοι που με διαβάζουν και δεν συμφωνούν με τις πολιτικές θέσεις μου, αλλά επιχαίρουν τώρα που γράφω επικριτικά για την κυβέρνηση, καλά θα κάνουν να μαζευτούν στο καβούκι τους, διότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Η λεγόμενη "παραδοσιακή αριστερά" είναι πεθαμένη, η Δεξιά έχει χάσει τον μπούσουλα και προσδοκά μονάχα ν' αποτύχει το ΠΑΣΟΚ για ν' αναλάβει την εξουσία χωρίς να έχει σχέδιο σωτηρίας της πατρίδας. Εάν παρακολουθήσει κανείς τους πολιτικούς της αντιπολίτευσης να "αντιπολιτεύονται" την κυβέρνηση, θα ξεράσει! Ζουν σε άλλη εποχή. Κρίνουν και κατακρίνουν, αλλά δεν έχουν να προτείνουν λύσεις... 

Υπάρχουν και τα γκρουπούσκουλα, ένθεν κακείθεν, που εκτονώνουν κάποια πολιτικά πάθη. Ίσως ο ακτιβισμός να κάνει καλό και να λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, αλλά δεν λύνει πολιτικά προβλήματα. Χρειάζονται θεραπείες αποτελεσματικές. Και δεν φτάνει να μην αρέσει ο Γιώργος Παπανδρέου επειδή είναι απόγονος οικογένειας πολιτικών και πρωθυπουργών. Εάν είναι ΙΚΑΝΟΣ και ΕΝΤΙΜΟΣ και αγαπά μονάχα τον τόπο και τους ανθρώπους του, τότε καλά κάνει και κυβερνά. Αλλά επειδή βλέπω πολλά στραβά, νομιμοποιούμαι να του πω ότι κάνει πολλά λάθη. Και δεν κατάφερε να ξεφύγει από τον κανόνα που θέλει τους ηγέτες να πλαισιώνονται από ανίκανους, υποκριτές και κόλακες συμβούλους.

Ήταν, λόγου χάρη, η Αννα Διαμαντοπούλου αρμόδια για το υπουργείο Παιδείας; ΟΧΙ! Ήταν ο Παύλος Γερουλάνος αρμόδιος για το υπουργείο Πολιτισμού; ΟΧΙ! Ήταν ο Τηλέμαχος Χυτήρης αρμόδιος για την ΕΡΤ; ΟΧΙ!  Θα μπορούσα να συνεχίσω τα παραδείγματα. Δεν έχει όμως νόημα. Γνωρίζω τα προβλήματα στο χώρο του πολιτισμού και με λύπη βλέπω ότι εκείνοι που έχουν αναλάβει να τα διαχειριστούν και να δώσουν λύσεις, είναι άσχετοι. Όπως άσχετοι είναι κι εκείνοι που ενώ ήξεραν τις προοπτικές επέτρεψαν, ας πούμε, να εκλεγεί στη θέση του περιφερειάρχη ο Ψωμιάδης, ένας γελοίος ανθρωπάκος που δεν έχει καταλάβει γιατί είναι περιφερειάρχης. Φανταστείτε ότι αυτός είναι που θ' ασχοληθεί με τα οικονομικά, πολιτιστικά και άλλα προβλήματα της Δ. Μακεδονίας!!! 

Η εξουθένωση του λαού έχει έρθει εκ των άνω, από την πολιτική ηγεσία, την όποια πολιτική ηγεσία. Είναι ανόητοι κάποιοι πολιτικοί που βγάζουν την ουρά τους απέξω. Ρωτάνε την Ντόρα Μπακογιάννη για την κρίση και τα οικονομικά προβλήματα και η κυρία λέει απλώς ότι έχει κάνει την αυτοκριτική της!!! Δεν υπάρχει τσίπα. Τι θα πει έχει κάνει αυτοκριτική; Πάει, θα συγχωρήσουμε τις -πολιτικές- αμαρτίες της;

Λέει ο Πάγκαλος ότι "μαζί φάγαμε" και κάθεται στη θέση του, αντί να μαζέψει την ύπαρξή του και να πάει σπιτάκι του! Μιλάει ο Σαμαράς για τους λαθρομετανάστες και ξεχνάει ότι αυτός ήταν που άνοιξε τα σύνορα και μπήκαν μπουλουκηδόν οι κάθε είδους "Αλβανοί" στη χώρα! Η (ηθελημένη) αμνησία είναι χαρακτηριστικό των περισσότερων πολιτικών. Το ίδιο θα λέγαμε και για τους λαούς. Συχνά ξεχνούν αλλά όταν το ξανασκέφτονται  και μετανιώνουν είναι αργά.