Δείτε ποιοι δοκιμάζουν τις αντοχές μας;

Ένας από τους μετανάστες στο εσωτερικό του κτιρίου της Νομικής

ΕΓΙΝΕ η συνέντευξη Τύπου, που διοργάνωσαν στο παλιό κτίριο της Νομικής Σχολής, όπου έχουν στεγαστεί οι 237 (οι υπόλοιποι 50 στη Θεσσαλονίκη στεγάζονται στα γραφεία του Εργατικού Κέντρου της πόλης). Ένας από τους λαθρομετανάστες δήλωσε ότι οι συγκεκριμένοι εκπροσωπούν χιλιάδες σε όλη την Ελλάδα και ότι ο αγώνας τους συνίσταται στη νομιμοποίηση όλων! «Ιστορικό γεγονός» χαρακτηρίζουν οι 287 οικονομικοί μετανάστες την απεργία πείνας, που ξεκίνησαν με αίτημα τη χορήγηση άδειας παραμονής σε όλους τους οικονομικούς μετανάστες, που βρίσκονται στην Ελλάδα. «Δεν θα φύγουμε από εδώ αν δεν πάρουμε άδεια παραμονής. Είμαστε αποφασισμένοι να πεθάνουμε για να αποκτήσουμε ίσα δικαιώματα», είπε. 

Τη συμπαράστασή τους στους λαθρομετανάστες εξέφρασαν με τοποθετήσεις τους εκπρόσωποι των οργανώσεων «Απελάστε τον Ρατσισμό», «Κίνηση Ενωμένοι κατά του Ρατσισμού και της Φασιστικής Απειλής», η δημοτική σύμβουλος της παράταξης «Ανοιχτή Πόλη», Μαρία Κανελλοπούλου, ο δημοτικός σύμβουλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Πέτρος Κωνσταντίνου, το Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, η νεολαία του ΣΥΝ, η αντιεξουσιαστική κίνηση κ.α.

ΔΗΛΑΔΗ, τώρα, εμείς πρέπει να νιώθουμε και ένοχοι που κάναμε κάποιες σκέψεις, οι οποίες δεν έχουν σχέση με το σκεπτικό και την τακτική όλων των παραπάνω; Απλώς θα έλεγα ότι για λόγους ανθρωπιστικούς, καλό θα ήταν όλοι αυτοί οι κύριοι που έχουν πάντοτε την αντίρρηση στα χείλη, που δεν γουστάρουν τα δύο μεγάλα κόμματα, που διαπνέονται από τα ιδεώδη της παγκόσμιας αλληλεγγύης, να τους πάρουν στα σπίτια τους. Ετσι δεν θα υπήρχε περίπτωση να ενοχληθεί κανείς...

Αλλά, κάποτε θα πρέπει να τελειώσει αυτό το τροπάριο που θέλει όλους αυτούς τους "μαχητές" της ελευθερίας, της ισότητας, της αδελφοσύνης κ.λπ. να μας κρίνουν, εμάς τους άλλους που έχουμε αντίθετη άποψη, και να δοκιμάζουν κάθε λίγο τις αντοχές μας και την ευαισθησία μας. Εχουμε δοκιμαστεί άπειρες φορές και σε ζοφερές περιόδους. Δεν κουράστηκαν να βαθμολογούν τη δημοκρατικότητά μας; Δεν κουράστηκαν όλα αυτά τα γκρουπούσκουλα να διδάσκουν, με τον πλέον ηλίθιο τρόπο, θεωρίες ευαισθησίας και φιλότιμου; 

Αυτή τη στιγμή η χώρα μας βρίσκεται στα δυο στενά κι όλοι αυτοί οι "αριστεροί" καλά θα κάνουν να πάψουν να συμπεριφέρονται προβοκατόρικα. Οι λαθρομετανάστες γιατί δεν πάνε στην Ιταλία, στη Γαλλία, στην Ισπανία που είναι και κοντύτερα, γιατί δεν μένουν στην Τουρκία ή δεν ανεβαίνουν στη Βουλγαρία; Να τους περιθάλψουμε, αλλά πλέον αυτό είναι σκανδαλώδες, αφού στα νοσοκομεία βλέπεις μονάχα ξένους, στα λεωφορεία βλέπεις μονάχα ξένους, στις γειτονιές των Αμπελοκήπων, της Κυψέλης, του Αγίου Παντελεήμονα και αλλού βλέπεις μονάχα ξένους, στα φανάρια και στα σταυροδρόμια βλέπεις ξένους, στο Μεταξουργείο που έζησα τα παιδικά μου χρόνια βλέπεις ξένους, στις πλατείες βλέπεις ξένους... ΕΛΕΟΣ! 

Ξέρω ότι πλέον η συλλογική ζωή διεξάγεται σε κλίμακα οικουμενική κι όχι τοπική. Είναι απλό, βέβαια, να συνεχίζουμε σταθερά και με πείσμα την πρόβαση που εμφανίζεται ως συνέχεια  στην εξέλιξη της ιστορικής μας μοίρας. Και ωστόσο, μέσα μας λαγοκοιμάται μια ανησυχία πως τίποτα δεν είναι  από πριν βέβαιο, προδιαγεγραμμένο, πως η πορεία μας περιέχει όλων των ειδών τα ενδεχόμενα, ευχάριστα και δυσάρεστα. Ασφαλώς και δεν ακολουθούμε κανένα θεόπνευστο σχέδιο κι ούτε  μέσα μας υπάρχει ένα κρυφό όργανο που θα λειτουργήσει αυτομάτως  και θα μας σώσει στην κρίσιμη στιγμή. 

Η διαδικασία, το φαινόμενο της ανθρωπότητας, είναι "περιπέτεια". Και θέλω να πω ότι αυτή την περιπέτεια έχουμε κάθε δικαίωμα, εμείς που ζούμε σ' αυτήν εδώ τη γωνιά του πλανήτη, να την ορίσουμε μονάχοι μας κι όχι κάποιοι άλλοι. Στο μέτρο που μπορούμε. Και στο κάτω της γραφής έχουμε μετρηθεί κι έχουμε καταγράψει τα προβλήματά μας, έχουμε κάποια όνειρα που δεν μπορούν να ταυτίζονται με τα όνειρα των Ασιατών και των Αφρικανών που έχουν πλημμυρίσει τον τόπο μας. Εχουμε μια μακρά παράδοση και στην αλληλεγγύη και στη φιλοξενία και φυσικά στη δημοκρατία. Αλλά "της γης οι κολασμένοι" (Frantz Fanon) είναι προφανές ότι θέλουν να κάνουν κι εμάς "κολασμένους"!

Ομως, ο Fanon έχει γράψει ότι οι "κολασμένοι", ο Τρίτος Κόσμος πρέπει να ξαναρχίσει την ιστορία του ανθρώπου που να υπολογίζει συγχρόνως τις κάποτε θαυμαστές θέσεις που υποστηρίζει η Ευρώπη, αλλά επίσης και τα εγκλήματα της Ευρώπης, από τα οποία το πιο φριχτό είχε για θύμα τον άνθρωπο, τον παθολογικό διαμελισμό λειτουργιών του και τη διάσπαση της ενότητάς του. Στο πλαίσιο μιας συλλογικότητας το ρήγμα, τη διάκριση, τις αιματηρές εντάσεις που τρέφονται από τις κοινωνικές τάξεις, και τέλος στην κλίμακα της ανθρωπότητας, τα φυλετικά μίση, τη σκλαβιά, την εκμετάλλευση και κυρίως τη γενοκτονία που αποτελεί ο παραμερισμός ενάμιση δισεκατομμυρίου ανθρώπων.

Αντί να μας φορτώνουν αμαρτίες άλλων, καλό θα ήταν ν' ακούσουν τον λόγο του Fanon που λέει ότι η ανθρωπότητα άλλο περιμένει από τους λαούς του Τρίτου Κόσμου κι όχι αυτή τη γελοιογραφική και γενικά χυδαία απομίμηση. Αν θέλουν να κάνουν την Αφρική μια νέα Ευρώπη, τότε ας εμπιστευτούν στους Ευρωπαίους τα πεπρωμένα των χωρών τους. Αλλά, αν θέλουν η ανθρωπότητα να προχωρήσει ένα βήμα, αν θέλουν να την φέρουν σ' ένα επίπεδο διαφορετικό από εκείνο όπου την έφερε η Ευρώπη, τότε πρέπει ν' αρχίσουν ν' ανακαλύπτουν. Αν θέλουν ν' ανταποκριθούν στις προσδοκίες των λαών τους, πρέπει να ψάξουν έξω από την Ευρώπη, έξω από την Ελλάδα. Το μόνο που έχω να πω είναι να φύγουν και να πάνε όπου αλλού θέλουν. Τούτη την κρίσιμη ώρα έχουμε πολλά προβλήματα και πολλές έγνοιες και ως κράτος και ως πολίτες χωριστά.

.