Τελικά, διαπιστώνω ότι όλα γίνονται ερήμην μου! Πλήρης ασυδοσία. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να κάθομαι στην πολυθρόνα του σπιτιού μου, μπροστά στην τηλεόραση, και να παρακολουθώ αμέτοχος πλέον, τα τεκταινόμενα στην κοινωνία που γεννήθηκα, μεγάλωσα, σπούδασα, δούλεψα, έκανα οικογένεια και ζω... Όλα γίνονται ερήμην μου. Δεν ξέρω αν ανήκω στους πολλούς ή στους λίγους. Δεν ξέρω αν ανήκω στην "κοινή γνώμη", στη σιωπηλή πλειοψηφία, στους λίγους που βρίσκονται πάντοτε στην "αντιπολίτευση", δεν με νοιάζουν πια οι "ταμπέλες". Ποτέ δεν ήμουν δημεγέρτης, ποτέ δεν ήμουν θορυβοποιός. Πάντοτε ήμουν υπεύθυνος και κάποιες φορές ορθολογιστής. Αργησα να καταλάβω ότι ο επαγγελματίας πολιτικός εργάζεται πρώτα υπέρ αυτού του ιδίου και δευτερευόντως υπέρ του συνόλου
[θα συνεχίσω αργότερα...]
No comments:
Post a Comment