«ΕΙΜΑΙ σίγουρα ανθέλληνας και είναι και καμάρι μου», διακήρυξε σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα Lifo ο σκηνοθέτης Μιχαήλ Μαρμαρινός, δημιουργός της παράστασης «Πεθαίνω σα χώρα», που ανέβηκε στην αρχή του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών.
Αναδημοσίευσα από την Ελευθεροτυπία τη συνέντευξη του Βασίλη Αλεξάκη, τον οποίο εκτιμώ ως συγγραφέα, για να πάρω αφορμή και να κάνω τα σχόλιά μου. Θα μου πείτε, και τι τον νοιάζει τον Αλεξάκη αν θα τον σχολιάσω; Ξέρετε ότι διαβάζοντας τον τελευταίο καιρό τις συνεντεύξεις του, που έγιναν με αφορμή το βιβλίο του «μ.Χ.», ένιωσα να σκορπίζει γύρω μια άρνηση για ό,τι το ελληνικό.Προσφάτως άκουγα σε μια τηλεοπτική και τον σπουδαίο μας πεζογράφο και θεατρικό συγγραφέα Παύλο Μάτεσι, ο οποίος έλεγε ότι θα ήθελε να έχει γεννηθεί στην Ιταλία! Επίσης δεν βρίσκει κάτι το εξαιρετικό στους νεοέλληνες, οι οποίοι σύμφωνα με τα λεγόμενά του, δεν έχουν σχέση με τους αρχαίους!
Μήπως αυτός είναι [ακραίος] τρόπος αντίδρασης των ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης σε όσα συμβαίνουν στην ελληνική κοινωνία για να μας… ξυπνήσουν; Αλλά, είναι βέβαιο ότι σχεδόν τα ίδια, πάνω-κάτω, συμβαίνουν και στην Ιταλία και στη Γαλλία και στη Γερμανία και αλλού. Δεν υπάρχουν κοινωνίες… παράδεισοι και κοινωνίες αγίων! Η παγκοσμιοποίηση ισοπέδωσε τα πάντα. Εξαφάνισε προτερήματα και ανέδειξε αδυναμίες και μειονεκτήματα. Είναι στιγμές που νιώθει κανείς ότι γυρίσαμε δεκαετίες πίσω… Όταν εμείς οι κοινοί θνητοί αναζητούμε κάποιους ανθρώπους-οδηγητές και θέλουμε ν’ ακούσουμε τον ορθοτομημένο λόγο τους, αυτό σημαίνει ότι εναποθέτουμε σ’ αυτούς ελπίδες.
Όταν βεβαίως η πολιτική στραπατσάρει τις αγωνίες και τις ελπίδες μας, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μας πλακώνει η απογοήτευση κι όταν οι διαψεύσεις διαδέχονται η μια την άλλη, μαύρη μαυρίλα πλάκωσε! Ας δεχτώ ότι οι διάφορες δημοσκοπικές έρευνες, που συνήθως γίνονται κατά παραγγελία και έως ένα βαθμό είναι κατασκευασμένες, αποτυπώνουν την πραγματικότητα. Φαίνεται ότι ο κόσμος έχει μείνει άναυδος με όλα όσα συμβαίνουν και περιμένει, ως ύστατη ελπίδα την απόδοση, την επανόρθωση, τον κολασμό. Και κολασμός δεν υπάρχει.Δεν θέλω να πω ότι υπάρχουν ανάμεσά μας κάποιοι ύποπτοι μεταπράτες ιδεών που εκδικούνται την Ελλάδα για τα προσωπικά τους συμπλέγματα, ατυχήματα, πάθη… Θέλω όμως μια εξήγηση. Και δεν τη βρίσκω!Έγραφε ο Άγγελος Τερζάκης [1966]: Αν τώρα αποκοιμηθούμε, τα πάντα χάθηκαν για πάντα. Δεν ξέρω αν έχουμε το δικαίωμα, απέναντι στους ερχόμενους καιρούς, να διαλύσουμε το κατάστημα. Μπορεί οι απόγονοί μας να βρουν πως έπρεπε να διατηρηθεί ωστόσο, πως άξιζε τον κόπο. Πως ήταν το μόνο αληθινά «δικό τους» μέσα σ’ αυτή τη φευγαλέα κι ακτήμονα ζωή…
3 comments:
Νίκο γιατί σου φαίνεται περίεργο? Προσωπικά τρέφω κι εγώ πολύ αρνητικά συναισθήματα για τη χώρα μας όπως μα την κατάντησαν. Για ποιό λόγο και για τί πράγμα να είμαι υπερήφανος?
Δεν ειμαι σιγουρος αν αυτοι που "αισθανονται ανθελληνες" σοβαρολογουν η απλως εκφραζουν απογοητευση και αγωνια γι' ολα οσα εχουν συμβει προσφατα στην Ελλαδα.
Ο κοσμος απογοητευεται οπου και να ειναι για πραγματα που γινονται καθημερινα και δεν μας αρεσουν για τον αλφα η το βητα λογο.
Εδω που μενω εγω (Αυστραλια) ακουμε και διαβαζουμε σχεδον καθημερινα για ατομα που εκφραζουν την αηδια τους η την απογοητευση τους για διαφορα πραγματα, οπως ας πουμε γαι αυτα που μας κανουν οι πολιτικοι μας.
Η Αυστραλια εχει ενα σωρο πολιτικους. Εχει οχτω πολιτειακες κυβερνησεις και μια ομοσπονδιακη κυβερνηση. Εχουμε σκασει απο πολιτικους, απο υποσχεσεις, απο θα, και θα, και θα, και θα....
Καθε τοσο εχουμε εκλογες - για τοπικες κυβερνησεις (Δημοτικες εκλογες), για πολιτειακες κυβερνησεις, για ομοσπονδιακες κυβερνησεις. Αμαν πριξαμε!
Οι συντηρητικοι εδω ειναι ιδιοι με ολους τους αλλους. Οι Εργατικοι καπως διαφορετικοι, αλλα οχι και τοσο...
Οπως τα' φερε η περιπτωση, αυτη τη στιγμη ολες οι κυβερνησεις ειναι Εργατικες! Η νεωτερη ειναι η Ομοσπονδιακη που ηρθε στην εξουσια περυσι το Νοεμβρη (μετα 12 χρονια οπισθοδρομησης με τους συντηρητικους).
Η Πολιτειακη κυβερνηση ομως εχει αρχισει να τα ... αστα να παρει ο διαολος!!!
Δηλαδη - για να τελειωνω - και οι Εργατικοι (τουλαχιστον εδω που μενω εγω) μας εδειξαν οτι ειναι κι αυτοι ... πολιτικοι της κακιας ωρας. Ακριβως οπως κι αυτοι της Ελλαδας, που κανουν μερικους να αισθανονται "ανθελληνες".
Θα πρεπει ομως να μην ξεχναμε και κατι σπουδαιο - ποιοι ειναι αυτοι που αφηνουν τους πολιτικους και ολους τους αλλους επιτηδειους να κανουν ολα αυτα τα ασχημα στην πατριδα;
Ας κοιταξουμε προς τον εαυτο μας και τοτε θα δουμε ... τι μπορουμε ... τι πρεπει να κανουμε;
Στέλιο, αρνητικά συναισθήματα μπορεί να τρέφω για ανθρώπους και τη Δεξιά, αλλά για τη χώρα μας τρέφω τα καλύτερα... Δεν την αλλάζω με τίποτα στον κόσμο!!!!!!
Δημήτρη, αυτοι που "αισθάνονται ανθέλληνες", έχω την εντύπωση ότι δεν ξέρουν για ποιο λόγο. Απλώς θαμπώνονται γενικά από ό,τι ξενικό.
Τώρα βέβαια, θα έλεγα ότι με την παγκοσμιοποίηση και το ανακάτεμα των φυλών, έχει αρχίσει να μπασταρδεύεται η κατάσταση. Είμαστε πια ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ. Όπου "πολίτης" είναι ο Έλληνας, ο Αλβανός, ο Πακιστανός, ο Πολωνός, ο Καμερουνέζος κ.λπ. Άστα...
Post a Comment