ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΤΕ ΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ!!!

Αναδημοσιεύω το κύριο άρθρο της "Καθημερινής". Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, ήθελα να γράψω ένα άρθρο-διαμαρτυρία διότι πλέον είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να περπατήσεις στην πόλη. Δεν υπάρχει σεβασμός στον πεζό, στον πολίτη. Χάνουμε καθημερινά το ζωτικό μας χώρο. Δεν υπάρχει κράτος να προστατεύσει τους πολίτες και το μόνο που μας απομένει είναι να οργανωθούμε σε κινήματα πολιτών και να διεκδικούμε ανά πάσα στιγμή αυτά που μας ανήκουν. Το άρθρο:

• Σχεδόν κάθε ελληνική πόλη έγινε αβίωτη. Κανείς δεν μπορεί να περπατήσει. Βρώμικα πεζοδρόμια, στενά, κατειλημμένα. Οι μητέρες δεν μπορούν να βγάλουν τα παιδιά μια βόλτα με το καρότσι. Οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα φυλακίζονται σπίτι επειδή δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν. Υπερήλικες είναι μονίμως εκτεθειμένοι στ’ αυτοκίνητα. Οι δημοτικές αρχές και η Τροχαία απλώς παρατηρούν το έγκλημα. Κανονικά όλοι οι κάτοικοι της πρωτεύουσας πρέπει να βγουν σήμερα στην Ακαδημίας για να διαδηλώσουν. Να διεκδικήσουν το χώρο που τους κλέβουν. Να πάρουν πίσω αυτά τα λίγα πεζοδρόμια που ασυνείδητοι οδηγοί κλείνουν με τα αυτοκίνητα και μαγαζάτορες με τραπεζοκαθίσματα. Να διώξουν τα μοτοποδήλατα που έχουν μετατρέψει τον δρόμο των πεζών σε λωρίδες ταχείας κυκλοφορίας και χώρους στάθμευσης. Σήμερα οι πολίτες ζητούν το δίκιο τους. Κάποιος επιτέλους θα πρέπει να τους ακούσει... [Κύριο άρθρο, Η Καθημερινή, 12/4/2008]

Ποιος θ' ακούσει; Φτάνουμε στα "κινήματα" που λέγαμε διότι πλέον το κράτος είναι διαλυμένο, δεν ενδιαφέρεται για τους πολίτες, απλώς διευθετεί οικονομικά συμφέροντα, δεν ενοχλεί τους ισχυρούς, αδιαφορεί για το περιβάλλον και για την υγεία των πολιτών. Σε λίγο, είναι βέβαιο ότι θα πλακωνόμαστε μεταξύ μας και το κράτος θα παρακολουθεί αδιάφορο. Τι λέω τώρα; Το κράτος είναι αδιάφορο, αναίσθητο, απάνθρωπο, καταπιεστικό.