ΑΝΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ!

Δεν φαντάζομαι ότι ο Dario Fo όταν έγραφε το έργο "Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω...", είχε υπόψη του την γνωστή ηθοποιό Άννα Κοκκίνου (που έχει το θέατρο Σφενδόνη στου Μακρυγιάννη), γιατί αν την είχε υπόψη του, ίσως το έργο να έπαιρνε άλλη τροπή. Επανέρχομαι, λοιπόν, σε ένα προσωπικό θέμα που όμως έχει δημόσιο χαρακτήρα. Χρωστάει και της Μιχαλούς και δεν πληρώνει! Μου χρωστάει χρήματα από μια συνεργασία που είχαμε και δεν με πλήρωσε. Με κορόιδεψε. Κοροϊδεύει...

Διάβασα ότι η Κοκκίνου θα παίξει το καλοκαίρι στο πλαίσιο του προγράμματος του Ελληνικού Φεστιβάλ το Τέλος της μικρής μας πόλης του Δημήτρη Χατζή σε σκηνοθεσία του εντιμότατου Δήμου Αβδελιώδη (να με συγχωρήσει ο Δήμος που περνάει εδώ το όνομά του χωρίς να έχει σχέση με την μπαταχτσίδικη συμπεριφορά της Κοκκίνου). Η κυρία Κοκκίνου, δηλαδή, παίρνει χρήμα από το ελληνικό δημόσιο και την πληρώνω και εγώ! Να γιατί οι επιχορηγήσεις σε κάποιους δεν πιάνουν τόπο και πρέπει οι αρμόδιοι να προσέχουν πού δίνουν και πού όχι...

Απορώ: Έχει μούτρα να κυκλοφορεί η κυρία Κοκκίνου; Να της θυμίσω τον σκαιότατο τρόπο με τον οποίο μου έκλεισε το τηλέφωνο όταν κάποια στιγμή της υπενθύμισα το χρέος της; Δεν θέλει να θυμάται. Μονάχα που πάντα παίρνει ένα μισοκακόμοιρο ύφος και ο συνομιλητής της την λυπάται, σε σημείο που αναρωτιέται κανείς αν πρέπει να βγάλουμε δίσκο για να την ενισχύσουμε. Τόση κακομοιριά. Δεν ξαναγράφω το ιστορικό. Όποιος έχει όρεξη να μάθει ας ανατρέξει σε παλιότερα κείμενά μου: Η κυρία Άννα Κοκκίνου με εξαπάτησε, και Η Άννα Κοκκίνου κωφεύει! (Στο label Άννα Κοκκίνου).

Κάποιοι που με γνωρίζουν καλά, ίσως αναρωτηθούν για το ύφος του κειμένου, ότι δηλαδή δεν μου πάει! Λυπάμαι αλλά είμαι πολύ οργισμένος με την Κοκκίνου επειδή με εξαπάτησε και ζει ατιμωρητί (το αν χρωστάει και σε άλλους κι αυτοί είναι ενδεχομένως ουκ ολίγοι, δεν μ' ενδιαφέρει) - αυτό μόνο έχω να πω.