ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

H γνώμη της "Η"
ΗΜΕΡΗΣΙΑ 31/3/2007

Μέρες που είναι, ζει και η κυβέρνηση το δικό της δράμα -ή μάλλον μια άνευ προηγουμένου τραγωδία. Πολλά από τα «σεμνά και ταπεινά» που διακήρυττε σε όλους τους τόνους ο κ. Καραμανλής ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποκαθηλώνονται και απομυθοποιούνται με τρόπο αγοραίο: το ταμείο είναι μείον στα ασφαλιστικά Ταμεία και τα ομόλογα αποδεικνύονται πράγματι υψηλού ρίσκου, που κουρελιάζουν την κυβερνητική αξιοπιστία.

Ο πρωθυπουργός καυχιόταν μέχρι τώρα ότι η οικονομία ήταν το δυνατό χαρτί της κυβέρνησης. Κι όμως, κάθε μέρα που περνά αποκαλύπτεται ότι στο πεδίο της οικονομίας εκτυλίσσεται ένα σκάνδαλο με έκταση και ζημιές, που ακόμα δεν είναι εύκολο να αποτιμηθούν ούτε κατά προσέγγιση. Κάποιοι, αντί να διαχειριστούν «με μηδενική ανοχή στη διαφθορά» περιουσίες που δεν τους ανήκαν, όρμησαν στο «ψητό» νομίζοντας ότι ανακάλυψαν το δικό τους «Ελντοράντο» και επιδόθηκαν σε ένα ξεδιάντροπο πλιάτσικο.

Πώς αντιδρούν μέχρι τώρα οι πρωταγωνιστές του δράματος; Σφυρίζουν αδιάφορα. Εμφανίζονται ακόμα και ως σκληροί τιμωροί, αναζητώντας βολικά εξιλαστήρια θύματα μικρομεσαίου βεληνεκούς. Και ελπίζουν μήπως η εβδομάδα των Παθών και η Ανάσταση απαλύνουν τις εντυπώσεις και οδηγήσουν τα πράγματα στη λήθη!

Αν μη τι άλλο όλα αυτά υποδηλώνουν σύνδρομο συνενοχής. Και εδώ που τα λέμε, ανεξάρτητα από την ετυμηγορία της Δικαιοσύνης, τα πολιτικά συμπεράσματα βοούν. Ο πρωθυπουργός απέτυχε διπλά να κάνει τομές, τόσο με την πολυδιαφημισμένη «επανίδρυση του κράτους» -με άλλα λόγια στην αδήριτη ανάγκη εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης- όσο και με την επιλογή προσώπων για τη διαχείριση κρίσιμων τομέων και μεγεθών.

Η πάταξη της διαφθοράς έπαυσε πλέον να αποτελεί τη «χρυσή πολιτική επένδυση» της κυβέρνησης. Ανοίγοντας τα συρτάρια των Ταμείων, αποκαλύπτεται η πικρή αλήθεια του «μια από τα ίδια» στα μάτια της κοινής γνώμης.

Και ο πρωθυπουργός -μαζί με την κυβέρνησή του- από «αρχάγγελος της κάθαρσης» έχει μετατραπεί σε μέρος του προβλήματος, ανήμπορος να πάρει στοιχειώδεις έστω πολιτικές πρωτοβουλίες. Είναι με την πλάτη στον τοίχο.

Οι πληγές στη ΝΔ δείχνουν βαθιές και οι κραδασμοί μεγάλοι -αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Η ζημιά είναι πολύ μεγάλη για τον τόπο, την οικονομία, τη λειτουργία της αγοράς, τους ασφαλισμένους. Γι αυτό και η κρίση εμπιστοσύνης προς εκείνους που μέσα στον πανικό τους εξαγγέλλουν τώρα μέτρα κάθαρσης, μεγαλώνει. Είχαν την ευκαιρία τρία χρόνια τώρα. Αντί για μέτρα, όμως, έπαιξαν με τα Ταμεία, με τους Αγάπιους και τα ρίσκα περίεργων ομολόγων. Και η «ρομφαία» της κάθαρσης έμεινε στο ράφι...

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4670&subid=2&pubid=295369