Τα τελευταία χρόνια - και τι χρόνια! - κάθε φορά που συννεφιάζει ο ουρανός για την Ελλάδα ή για ό,τι αγαπάμε, αναζητούμε ο ένας τον άλλον αυθόρμητα. Καθόμαστε σ' ένα κέντρο, πιάνουμε και αναλύουμε προσεκτικά την κατάσταση, πασχίζουμε να προδιορίσουμε το στίγμα μας καθώς οι ναυτικοί στις θαλασσοπορίες. Και τι δεν περάσαμε!!!
Δικτατορία, μεγάλες κυβερνητικές κρίσεις, εξωτερικές απειλές, οικονομικές κρίσεις... Όλα πέρασαν έτσι από το μαγικό γυαλί, όπου σκυμμένοι ψάχνουμε να εξηγήσουμε τους φευγαλέους ίσκιους, τα θολά πεπρωμένα του τόπου μας και την τραγική του μοίρα. Και τι δεν περάσαμε!!! Απανωτά διαψεύσεις, ασυνέπειες, προδοσίες, δηλητήρια κάθε λογής, διχασμούς, διχόνοιες... Και μέσα σ' αυτό το ασταμάτητο μπουρίνι να πρέπει να βρούμε τρόπο να χτίσουμε κι εμείς το καλυβάκι μας, να πατήσουμε κάπου στέρεα το πόδι, για να υπάρξουμε, να βούμε προοπτικές... Μπορούμε να ζαλωθούμε το γυλιό, καθώς οι στρατιώτες μας σστα δύσκολα χρόνια του πολέμου και να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή;;; Μπορούμε να πούμε ότι για μας είναι πρωί κι έχουμε μπροστά μας ολόκληρη μέρα;;; Η ζωή, λοιπόν, αρχίζει κάθε πρωί!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ....
Δικτατορία, μεγάλες κυβερνητικές κρίσεις, εξωτερικές απειλές, οικονομικές κρίσεις... Όλα πέρασαν έτσι από το μαγικό γυαλί, όπου σκυμμένοι ψάχνουμε να εξηγήσουμε τους φευγαλέους ίσκιους, τα θολά πεπρωμένα του τόπου μας και την τραγική του μοίρα. Και τι δεν περάσαμε!!! Απανωτά διαψεύσεις, ασυνέπειες, προδοσίες, δηλητήρια κάθε λογής, διχασμούς, διχόνοιες... Και μέσα σ' αυτό το ασταμάτητο μπουρίνι να πρέπει να βρούμε τρόπο να χτίσουμε κι εμείς το καλυβάκι μας, να πατήσουμε κάπου στέρεα το πόδι, για να υπάρξουμε, να βούμε προοπτικές... Μπορούμε να ζαλωθούμε το γυλιό, καθώς οι στρατιώτες μας σστα δύσκολα χρόνια του πολέμου και να ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή;;; Μπορούμε να πούμε ότι για μας είναι πρωί κι έχουμε μπροστά μας ολόκληρη μέρα;;; Η ζωή, λοιπόν, αρχίζει κάθε πρωί!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ....
No comments:
Post a Comment