Ο ΘΕΜΟΣ, Ο ΜΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΜΩΤΡΟ…

Δεν μου πέφτει λόγος για τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, πολύ δε περισσότερο για τον Θέμο Αναστασιάδη και για το “Πρώτο Θέμα”. Στο μέτρο, βεβαίως, που εμπλέκεται η δραστηριότητά τους με την κυβέρνηση, μάλλον θα πρέπει να νοιάζομαι, διότι η κυβέρνηση ασκεί εξουσία και πάνω μου. Η δημοσιογραφία που ασκούν όμως δεν με βρίσκει σύμφωνο. Κι ο καθένας θα μπορούσε να ισχυριστεί το ίδιο ή να συμφωνήσει με τον ένα ή τον άλλον. Έτσι είναι η ζωή - ένα περιβόλι με χορτάρια, με λουλούδια, με αγκάθια, με διαόλους και τριβόλους. Αν είσαι καλός αγρότης, το προσέχεις το περιβόλι για να είναι και παραγωγικό.

Εν πάση περιπτώσει, αφορμή για το σημείωμα είναι η καθημερινή παρουσία του Μάκη στα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια και το γεγονός ότι η υπόθεση όπου εμπλέκονται οι δύο συνεκδότες και η εφημερίδα τους, ενέχει πολιτική σκοπιμότητα. Και να μην είχε πολιτική σκοπιμότητα, όλα τα λεγόμενα και τα συμφραζόμενα του Μάκη υπαινίσσονται μεγάλο σκάνδαλο, εμπλοκή πολιτικών, επιχειρηματιών, δημοσιογράφων, τέλος πάντων ένα σκάνδαλο που μπορεί να τινάξει την κοινωνία μας στον αέρα! Εάν δεν ενείχε πολιτική σκοπιμότητα και ήταν μια ενδο-επιχειρηματική (και συνεπώς οικονομική) κόντρα, δεν θα έβλεπε το φως της δημοσιότητας και μάλιστα κατ’ αυτό τον εκκωφαντικό τρόπο.

Τα αίτια κάθε “πολέμου” σήμερα είναι κατά βάση και κυρίως οικονομικά κι αυτό το αναγνωρίζουν όλοι. Αλλά, οι καθημερινές εκρήξεις του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου (πρωί, μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ, μεσάνυχτα), παρασύρουν τον ίδιο σε θλιβερές “αποκαλύψεις” και το κοινό που τον ακούει σε επίσης θλιβερές πλάνες. Ο Μάκης θέλει να δείξει πως έχει δίκιο, τον πνίγει το δίκιο, ο πρώην φίλος και συνεργάτης του ότι τον έχει “προδώσει”, εξεγείρεται για την ποιότητα της δικής του “αισθητικής” [κατηγόρησε τον Θέμο για τη δημοσίευση του φωτογραφικού υλικού με Ζαχόπουλο και 35χρονη, αλλά ξέχασε την υπόθεση με τον συνθέτη Στέφανο Κορκολή;] και προσπαθεί να καλλιεργήσει στο κοινό τον οίκτο για έναν άνθρωπο - λειτουργό της ενημέρωσης που αγωνίζεται για την αλήθεια και την ηθική και δυστυχώς έχει προδοθεί! Αφού κάποια κοράκια της δημοσιογραφίας άρχισαν να βάζουν και ερωτήματα στο τηλεοπτικό κοινό με το απλουστευτικό δίλημμα: Έχει δίκιο ο Θέμος ή ο Μάκης; Και το κοινό συμμετέχει σ’ ένα ανθρωποφαγικό παιχνίδι. Άλλωστε, ξέρουμε ότι η μικροαστική ανικανότητα για κατανόηση των περιστάσεων είναι απίστευτη.

Δεν είμαι βέβαιος ότι η πλατιά, συλλογική συνείδηση είναι εν εγρηγόρσει. Συμβαίνουν συγκλονιστικά πράγματα στην ελληνική κοινωνία και υπαίτια είναι μια ανίκανη κυβέρνηση, ένας άσχετος πρωθυπουργός και οι συνεργάτες που ο ίδιος έχει επιλέξει. Είναι αλήθεια ότι ευθύνες για όσα συμβαίνουν με την υπόθεση Ζαχόπουλου βαρύνουν αποκλειστικά τον Καραμανλή και δεν μπορεί κανείς να αποφανθεί ως προς τη συμμετοχή σε αυτή την ιστορία των Αναστασιάδη και Τριανταφυλλόπουλου ποια είναι η αλήθεια και ποια η πολιτική σκοπιμότητα. Αυτό που μπορώ να καταλάβω είναι ότι έχουν μεταθέσει τα θέματα της ημερήσιας ατζέντας στην προσωπική διαμάχη τους, στην εμπλοκή των δημοσιογράφων του “Πρώτου Θέματος”, στην απαξίωση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος στη συνείδηση της κοινωνίας (κι αυτό προφανώς μπορεί να είναι μέσα στους στόχους της Καραμανλικής τακτικής).

Ο τρόπος με τον οποίο ο Μάκης δημοσιοποιεί σιγά-σιγά και “αποκαλυπτικά” διάφορες πτυχές της υπόθεσης, μας βάζει σε χίλιες δυό υποψίες. Έχει κανείς την αίσθηση ότι απειλεί τον πάλαι ποτέ φίλο και συνεταίρο του με κάποια ατομική βόμβα που αν εκραγεί θα γίνει της πουτάνας. Και είναι σα να του βάζει φίμωτρο για να μη μιλήσει. Αλλά ο τρόπος που συνδιαλέγεται ο Μάκης έχει πάντα χροιά απειλητική, υπαινικτική, τον τόνο ενός ανθρώπου που αν δεν τον ακούσεις ή δεν συμφωνήσεις μαζί του, την έχεις “βαμμένη”. Είτε να βάλει να σε παρακολουθούν, είτε να μαγνητοφωνεί τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις σου, είτε να σε καλέσει στην εκπομπή του και να μη σου δώσει το λόγο ή να σε υποχρεώσει όπως, συχνά συμβαίνει, στις εκπομπές του, να παρακολουθείς τις δημηγορίες του υπέρ των “αναξιοπαθούντων” δημοσιογράφων και του κοσμάκη! Αλλά, αυτός δεν φταίει σε τίποτε.

“Φταίνε” οι καλεσμένοι του που ενώ γνωρίζουν το “σύστημα” του Μάκη στην εκπομπή πηγαίνουν, διότι για διαφόρους λόγους χρειάζονται τη δημοσιότητα κι επειδή πιστεύουν ότι ανήκουν στην παρέα του Ρομπέν των Δασών - ή ακόμα κι επειδή μπορεί να τον φοβούνται (;)! Δεν τους νοιάζει αν ο Μάκης τους βάζει φίμωτρο για να μπορεί να μιλάει μονάχα ο ίδιος. Όμως τώρα - και το λέω φιλικά - ο Μάκης πρέπει να βάλει φίμωτρο στον εαυτό του διότι έχει αρχίσει να ενοχλεί. Το δίκιο σου το έχεις ακόμα κι όταν δεν μιλάς - πόσο μάλλον όταν δεν κραυγάζεις. Άλλωστε, εμείς, το κοινό, δεν είμαστε ούτε δικαστές, ούτε εισαγγελείς. Περνάμε τον καιρό μας, όταν δεν δουλεύουμε, και κάπου μπλεκόμαστε όταν ο Μάκης μπλέκεται κι αυτός με τις εξουσίες και τα εκατομμύρια…

Δεν με ενδιαφέρει αν ο Μάκης ρητορεύει κάθε τόσο που βγαίνει στο γυαλί (και άλλα λέει το βραδί κι άλλα λέει το ταχύ…) είτε στη δική του εκπομπή είτε ως καλεσμένος και ηθικολογεί ή πολιτικολογεί, βάζοντας κανόνες για όλους τους άλλους και για την κοινωνία ολόκληρη. Ο συγχρωτισμός του με την εξουσία δεν κατάλαβε ότι του έχει δημιουργήσει μια αυτοχειροτόνητη ηγεμονική στάση και συμπεριφορά. Στα διάφορα τηλεοπτικά πλάνα τον βλέπουμε αυτές τις μέρες να ανεβαίνει ή να κατεβαίνει τα σκαλιά της εισαγγελίας, των δικαστηρίων, να μιλάει με ανακριτές, να καταθέτει στους εισαγγελείς… Μου θυμίζει τον παππού της γυναίκας μου που έλεγε, σε κάποιον που καταπατούσε το χωράφι του ή του έκοβε τα φρούτα από τα δέντρα του (μιλάμε για τη δεκαετία του '60), “κάτσε καλά γιατί θα σου κάνω πρωτόκολλο”, εννοώντας ότι θα του κάνει μήνυση και θα τον κλείσει μέσα! Βεβαίως ποτέ δεν έκανε μήνυση σε κανέναν - ήτανε μόνο λόγια…

Του συνιστώ, λοιπόν, του Μάκη, να αυτολογοκρίνεται γιατί θα του κάνει καλό και να του πω την παροιμία “κάνεις, λάβεις, καρδιά μη σε πονέσει”!