ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο κ. ΚΟΚΚΑΛΗΣ;

Τον Ιούλιο του 1997, η σύγκρουση του μεγαλοεπιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη με την υπουργό Ανάπτυξης Βάσω Παπανδρέου θα πυροδοτήσει κάποιες αντιδράσεις, σε μικρή κλίμακα. Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του βουλευτή και μέλους του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ Γ. Σουλαδάκη: «Αν δεν φτιάξουμε ένα ισχυρό και πλήρως αυτονομημένο πολιτικό σύστημα που να καθορίζει εκείνο τις εξελίξεις στη χώρα, τότε θα έχουμε φαινόμενα θρασύτητας εκ μέρους του κάθε Κόκκαλη…».

Επιπλέον, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του (στο ραδιόφωνο «Planet») καταλόγισε ευθύνες σ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις για την σημερινή εξέλιξη των πραγμάτων και προειδοποίησε ότι, αν οι πολιτικοί δεν αντιδράσουν, τα φαινόμενα αυτά θα διαιωνίζονται. Και, βέβαια, τώρα που ορισμένοι διαπίστωσαν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, λένε δημόσια αυτά που άλλοτε έλεγαν μόνο στο παρασκήνιο: μαλώνουν, δηλαδή, δημόσια τους υπουργούς. Αυτό παρήχθη σε μια διαδικασία χρόνων που κάποιοι κύριοι αποθρασύνθηκαν.

Προϊδεάζοντας για το τι μπορεί να συμβεί στη συνέχεια (κάτι ανάλογο, δηλαδή, με την επίθεση Κόκκαλη), ο Σουλαδάκης πρόσθετε: «Αύριο-μεθαύριο, θα βγει ο κ. Λαμπράκης να μαλώνει υπουργούς μέσω του κ. Ψυχάρη και ο κ. Κοπελούζος μέσω του κ. Ρίζου ή κάποιου άλλου. Εύχομαι αυτή η εικόνα να ευαισθητοποιήσει αυτούς που πρέπει. Όχι μόνο τους πολιτικούς αλλά και τους δικαστές, που δεν ανιχνεύουν σε βάθος την περίφημη διαπλοκή και πώς ασκείται…».

[Κι εδώ, με την ευκαιρία, ας σημειώσω ότι ο Σουλαδάκης ξέχασε όσα έλεγε τότε και σήμερα εμφανίζεται θερμός υποστηρικτής του Βενιζέλου και της κίνησης του Βήματος: «Παραιτηθείτε κύριε Πρόεδρε» κ.λπ. Πού ήσουν νιότη που έλεγες πως θα γινόμουν άλλος»!]

Η Βάσω Παπανδρέου «σήκωσε το γάντι» που της πέταξε ο Σ. Κόκκαλης και απάντησε στα ίσια στην επίθεσή του, κατηγορώντας τον, εμμέσως, ότι επιδιώκει να υπαγορεύσει στην κυβέρνηση τη θέλησή του για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του. «Δέχομαι εντολές μόνο από τον πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ», είπε η Βάσω.

Με αφορμή αυτό το περιστατικό θα φτιάξω τότε το πρωτοσέλιδο της «Εξόρμησης». Κύριος τίτλος:

«Ποιος είναι ο κ. Κόκκαλης [και υπότιτλος:] που θα υπαγορεύσει πολιτική στην κυβέρνηση;».

Ιδού και το κείμενο, υποστηρικτικό του τίτλου που δημοσίευσα στην πρώτη σελίδα:

Η ανοικτή, πρωτοφανής επίθεση του μεγαλοεπιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη στην υπουργό Ανάπτυξης Βάσω Παπανδρέου και, κατ’ επέκταση, στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ξεπέρασε κάθε όριο τις τελευταίες μέρες. Το θράσος να υπαγορεύσει εκείνος την πολιτική που θ’ ακολουθήσει η Κυβέρνηση προκάλεσαν κάθε πολίτη αυτής της χώρας που σέβεται το δημοκρατικό πολίτευμα. Η απάντηση της Βάσως Παπανδρέου έβαλε όμως τα πράγματα στη θέση τους: «Εντολές παίρνω μόνο από τον πρωθυπουργό»! Μια απάντηση που ικανοποίησε και τον ευρύτερο κοινωνικό χώρο που στηρίζει το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση. Ποιος είναι, τελικά, ο κ. Κόκκαλης που θα υπαγορεύει πολιτική όταν δεν ικανοποιούνται τα συμφέροντά του; Πώς νομιμοποιείται ο κ. Κόκκαλης σ’ αυτό το ρόλο; Η ΙΝΤΡΑΚΟΜ, μια μεγάλη επιχείρηση, βεβαίως, είναι δική του. Αλλά το κράτος δεν είναι δικό του. Μια αθλητική ομάδα, προφανώς έχει το νόμιμο δικαίωμα να την αγοράσει και να την κατευθύνει, όχι όμως και την πολιτική ζωή της χώρας. Επιπλέον, λάθος χρόνο διάλεξε να επιτεθεί στην κυβέρνηση σε μια εποχή που ανεβαίνουν αναμφίβολα οι δείκτες της ανάπτυξης και η χώρα μας κερδίζει σε αξιοπιστία στην Ευρώπη και τους ξένους επενδυτές. Λάθος εποχή διάλεξε όταν η κυβέρνηση δείχνει αποφασισμένη ν’ αντισταθεί στα διαπλεκόμενα συμφέροντα και στις πιέσεις των φερέφωνων.

Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι οι «προγραμματικές συμφωνίες» (με απευθείας ανάθεση) με άδεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης λήγουν στις 31-12-1997. Μια εξέλιξη που ενδεχομένως ενοχλεί ιδιαίτερα τον κ. Κόκκαλη, που επείγεται να κλείσει νέες «προγραμματικές συμφωνίες» με τον ΟΤΕ. Συμφωνίες που σημαίνουν πακτωλούς τρισεκατομμυρίων από τα δημόσια και τα κοινοτικά ταμεία. Απομένουν έξι μήνες ακόμη μέχρι την 31^η Δεκεμβρίου 1997, οπότε λήγει η κοινοτική οδηγία, η οποία επιβάλλει στους εθνικούς οργανισμούς τηλεπικοινωνιών της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας να επιλέγουν, κατ’ εξαίρεση, τις ντόπιες βιομηχανίες τηλεπικοινωνιών όταν προμηθεύονται τηλεπικοινωνιακό υλικό. Κατά την 31/12/1997 η οδηγία αυτή δεν έχει ισχύ κι ο ΟΤΕ θα μπορεί να προμηθεύεται υλικό από όποια χώρα ή βιομηχανία τον συμφέρει.

Πληροφορίες, φήμες, ερμηνείες και εικασίες που κυκλοφορούν και δημοσιεύονται κατ’ επανάληψη στον Τύπο, λένε ότι ο κ. Κόκκαλης θα ήθελε να επαναλάβει το σενάριο του 1993, όταν ο κ. Μάνος δεν του έκανε το χατίρι και του είπε: «Θα υπογράψετε;». «Όχι!», απάντησε ο Στ. Μάνος. «Τότε θα πέσει η κυβέρνηση…». Ο κ. Κόκκαλης νόμισε ότι μπορεί να κάνει και τώρα το ίδιο ή τουλάχιστον να ρίξει την Βάσω Παπανδρέου από την υπουργική καρέκλα. Αλλά όλες οι εποχές δεν είναι το ίδιο. Και πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι σήμερα πνέει άλλος άνεμος στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.

Έτσι νόμιζα τότε ή τουλάχιστον έτσι ήθελα να είναι…