Περιμένοντας εκείνον που… δεν θα έρθει ποτέ!!!!

https://www.timesnews.gr

[Στη φωτογραφία, δυο υπέροχοι ηθοποιοί, ο Sir Ian McKellen και ο Patrick Stewart, όταν έπαιζαν στο Λονδίνο το έργο «περιμένοντας το Γκοντό», ερμηνεύοντας τους ήρωες του Μπέκετ, τον Εστραγκόν και τον Βλαντιμίρ]

• Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

Την κατάσταση που βιώνουμε εδώ στην Ελλάδα την έχει περιγράψει από το 1952 ο κορυφαίος της ανθρώπινης απελπισίας, ο ιρλανδο-γάλλος θεατρικός συγγραφέας Σάμουελ Μπέκετ όταν έγραψε το θρυλικό έργο του «Περιμένοντας τον Γκοντό». Το έργο αυτό αποτυπώνει την άγονη αναμονή! Οι ήρωες του έργου περιμένουν κάποιον που δεν έρχεται και τελικά φαίνεται ότι δεν θα έρθει ποτέ. Είναι αλήθεια ότι ο άνθρωπος πάντα [θα] περιμένει μιαν αλλαγή που θα του δώσει τη δύναμη να προχωρήσει με ελπίδες για το καλύτερο στη ζωή του.

Κοινή γνώμη, λαϊκισμός και η ρομποτοποίηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ

https://www.timesnews.gr

• Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

ΔΙΑΒΑΖΑ μια τελευταία δημοσκόπηση και για πολλοστή φορά ξανασκέφτομαι τον «κοινή γνώμη», που πάντα είναι καθοριστικός παράγοντας των πολιτικών εξελίξεων. Παρατηρώ ότι σε γενικές γραμμές έχει διαμορφώσει ένα πολιτικό τοπίο, που δείχνει τον καταποντισμό μιας μεγάλης παράταξης και την ανάδυση στην επιφάνεια κάποιων πολιτικών σχημάτων ή εμβρυωδών πολιτικών οργανισμών στους οποίους εγώ τουλάχιστον δεν διανοούμαι να αναγνωρίσω την πίστωση της κοινής γνώμης. Και τούτο διότι η κοινή γνώμη είναι ένα μέγεθος ακαθόριστο, και κατεξοχήν ασταθές, αστάθμητο και κυμαινόμενο. Αυτό συμβαίνει όταν ελαύνον κίνητρο δεν είναι ο ορθολογισμός αλλά το συναίσθημα.

ΝΟΣΤΑΛΓΟΣ ΕΝΟΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ!!!

• Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

Είναι παλιόκαιρος. Θα ήθελα να κάθομαι στη ζεστασιά του σπιτιού κι από το παράθυρο να βλέπω τη θάλασσα ή έναν κήπο με δέντρα πυκνόφυλλα και λουλουδένια πυροτεχνήματα.

Ένα σωρό πρακτικά θέματα είναι επείγοντα και ενώ η ζωή περνάει, σε μαραίνουν χωρίς να γευτείς το άρωμά της. Γι’ αυτό υπάρχει κι αυτή η λύσσα της εποχής για το εφήμερο.

Ο σταλινισμός αποκαταστάθηκε στην Ελλάδα!!!

The following two tabs change content below.

• Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

Μην πάει ο νου σας στην περίπτωση του άλλοτε γενικού γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (1953-1964) Χρουστσόφ, ο οποίος διακήρυξε την αποσταλινοποίηση της τότε ΕΣΣΔ, αλλά μετά από μερικά χρόνια αναλάμβανε ν’ αποκαταστήσει τη μνήμη του μακαρίτη Στάλιν! Μάλιστα είχε παραδεχτεί πως έκλαψε  την ημέρα του θανάτου του, σε αντίθεση με τον Μπέρια που δεν έκρυβε τη χαρά του. Άρχισε να λέγεται πως υπήρξαν μεν «υπερβάσεις» από την πλευρά του Στάλιν, αλλά στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ο Χρουστσόφ έλεγε πως ακόμη και στην κομμουνιστική κοινωνία [όπως αυτός την οραματιζόταν] δεν θα μπορούσε να υπάρξει απόλυτη ελευθερία!!! Επιπλέον, δεν δίστασε να φωνάξει πως η σοβιετική λογοτεχνία, λόγου χάρη, θα έπρεπε να πορευτεί κάτω από την άμεση καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος!!! Πολλά είπε κι έκανε, αλλά φαίνεται πως δεν ήταν αρκετά ως προς την αποκατάσταση του Στάλιν κι έτσι απομακρύνθηκε από την ηγεσία της χώρας το 1964 και αντικαταστάθηκε από τον [χειρότερο] Μπρέζνιεφ.

Κυνηγοί αγρίων ζώων…

• ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΗΣ ΛΙΘΙΝΟΣ

Έχετε γνωρίσει από κοντά κυνηγούς αγρίων ζώων;

Εγώ, πάντως, όχι!

Δεν είχα αυτό το σπάνιο προνόμιο ούτε θα το επιδιώξω.

Όσοι είχαν την ευκαιρία να τους συναναστραφούν μιλούν με τα χειρότερα λόγια γι’ αυτούς. Τα συνήθη επίθετα, με τα οποία τους κοσμούν, είναι: αλαζόνες και μικρόψυχοι. Κάποιοι, μάλιστα, διατείνονται απερίφραστα ότι πρόκειται για συμπλεγματικά άτομα.