ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΙ – ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΑΘΕΙΣ;;

https://www.timesnews.gr/%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%B9-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CF%80%CE%B1/

Εδώ που έχουμε φτάσει, το δράμα μας είναι ότι προκαταβολικά ξέρουμε πως είμαστε νικημένοι από την τρισάθλια αυτή κυβέρνηση που έχει κατσικωθεί στο σβέρκο μας. Μέχρι τώρα αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι δεν είμαστε σε θέση να την αναχαιτίσουμε, τουλάχιστον εμείς που χαζολογάμε στο διαδίκτυο με πλακίτσες και ατέλειωτο βρισίδι. Είναι βέβαιο ότι τα πράγματα θα χειροτερεύουν και το πιο άσχημο, οι άνθρωποι όλο και πιο πολύ θα αποβλακώνονται… Τον εκφυλισμό της συνείδησης οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ τον εκμεταλλεύονται και δεν λένε ν’  αφήσουν τις καρέκλες της εξουσίας.  Εμείς ζούμε με τις ψευδαισθήσεις ότι στο τέλος θα κερδίσουμε!!!

Το θέμα όμως είναι πως εγώ κι εσείς που με διαβάζετε, θέλουμε να κερδίσουμε στο εντεύθεν κι όχι στο επέκεινα.  Δεν είναι δυνατό να πολιτεύονται μακαρίως και γαϊδουρινά κι εμείς να μην ξέρουμε πώς θα τα βγάλουμε πέρα με την φοροκαταιγίδα που εξαπολύουν. Αυτοί χαίρονται για το δράμα του ελληνικού λαού, για τη στέρηση και την ανέχεια που έχουν επιβάλει. Και χαίρονται, αφού τους βλέπουμε καθημερινά και στη Βουλή αλλά και στα τηλεοπτικά παράθυρα να ψεύδονται ασυστόλως, να χασκογελάνε και να ειρωνεύονται τους πολιτικούς αντιπάλους τους.

Συνεχίζουν να εξαπατούν τον κόσμο, υπογράφοντας συναλλαγματικές υποσχέσεων χωρίς αντίκρισμα. Η πολιτική τακτική της παραπλάνησης, δυστυχώς, καλά κρατεί.

Το  πιο τραγικό, ωστόσο, είναι πως οι δυνάμεις που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο ενθάρρυνσης των δημοκρατικών πολιτών αναλώνονται σε εξυπνάδες, και απεχθάνονται την ενότητα σαν τον διάολο με το λιβάνι. Είμαστε καταδικασμένοι γιατί η επιστροφή στην κανονικότητα, στην ομαλότητα, θ’ αργήσει πολύ και δυστυχώς δεν ελέγχεται. Ο πρωθυπουργός τουλάχιστον ομολόγησε ότι κυβερνά με «αυταπάτες»!! Όμως και από την πλευρά της δημοκρατικής παράταξης πολλοί ζουν με ψευδαισθήσεις και δεν βλέπουν ότι μόνο με ενότητα μπορεί να υπάρξει φως στο τούνελ. Και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι είναι λάθος να διαβουκολούν ο ένας τον άλλον,  απολαμβάνοντας τα χειροκροτήματα της παρέας ή των εναπομεινάντων οπαδών.

Υπάρχει υποτονία αντιπολιτευτικής τακτικής, κάτι που ίσως μαρτυρεί και έλλειψη πραγματικής, αληθινής πολιτικής στάσης με ιδέες, επιχειρήματα και όραμα. Κι αυτό οδηγεί κατευθείαν στη σκέψη πως ζούμε σε μια εποχή απελπιστικής λειψανδρίας σε ηγετικές μορφές, που θα μπορούσαν να γίνουν πυρήνες προωθητικοί των συνειδήσεων. Γιατί δεν μπορεί να χωνέψει κανείς ότι δεν υπάρχει αντίδραση ή η όποια αντίδραση παραμένει βουβή και ανοργάνωτη. Τι περιμένουμε απαθείς;