«Καὶ ἐγὼ ὀνειρεύτηκα ἕναν καλύτερο κόσμο…»

«Καὶ νὰ ποὺ φτάσαμε ἐδῶ

Χωρὶς ἀποσκευὲς

Μὰ μ᾿ ἕνα τόσο ὡραῖο φεγγάρι

Καὶ ἐγὼ ὀνειρεύτηκα ἕναν καλύτερο κόσμο…»

(Τάσος Λειβαδίτης «Ἀλλὰ τὰ βράδια»)

Αυτές τις μέρες η βελόνα έχει κολλήσει σε κάποιες ομάδες «αντιεξουσιαστών» που είχαν κάνει καταλήψεις δημόσιων κτιρίων και η πολιτεία έκρινε σωστό να τους διώξει. Και καλά έκανε!! Από εκεί και πέρα άρχισαν οι διαμαρτυρίες και των ίδιων των «αντιεξουσιαστών», αλλά και των πολιτικών εκείνων που τους προστατεύουν, και φυσικά εννοώ τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορούν να αποτινάξουν τα χαρακτηριστικά των περιθωριακών… ΟΜΩΣ αυτές οι διαμαρτυρίες έχουν καταντήσει μονότονες πια. Και είναι μονότονες γιατί στριφογυρίζουν μέσα σ’ ένα αδιέξοδο.

• ...........................

Ξέρετε ότι η εποχή μας, οι άνθρωποι της εποχής μας, πίστεψαν σε ιδανικά που δεν ήσαν ικανοί να τα σηκώσουν στους ώμους τους. Όταν λέμε ότι ο κόσμος αλλάζει, δεν είναι ακριβές αυτό. Ο κόσμος αλλάζει γιατί αλλάζουμε εμείς! Δεν μπορώ να ξέρω τι μερίδιο συμμετοχής έχει ο καθένας μας στη διαμόρφωση των γεγονότων της ζωής. Ωστόσο αυτό που έχει αρχίσει να μ’ ενοχλεί είναι πως οι διάφορες μειοψηφίες τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας πετυχαίνουν να θορυβούν, να κάνουν φασαρία τόση ώστε να επισύρουν τα φώτα της δημοσιότητας κι εγώ αναγνωρίζω καρτερικά πως είμαι ετερόφωτος, ένα είδος πνευματικής και πολιτικο-δημοσιογραφικής γαλαρίας.

• ...........................

Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά, θα εντοπίσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτών των «συνιστωσών» που έχουν βρει καταφύγιο στις αγκαλιές του ΣΥΡΙΖΑ που συμβολοποιούν το δικό τους σύμπαν. Και ποιο είναι το δικό τους σύμπαν; Καταλήψεις δημόσιων κτιρίων, αποκλεισμοί δρόμων, καταστροφές, κουκούλες, κράνη, μπουκάλια, τρυπάνια, τροχοί, δοχεία με εύφλεκτο υλικό, αντιασφυξιογόνες μάσκες, κροτίδες, μαχαίρια, μεταλλικά σφαιρίδια, σφεντόνες, γκλομπ, ναρκωτικά... Αυτά είναι τα υλικά που βρέθηκαν στα δυο κτίρια που βρίσκονταν υπό κατάληψη (βίλα Αμαλίας και βίλα Κάλλας). Τώρα, αν κάποιοι θέλουν όλα αυτά να τα περιγελάσουν, είναι δικό τους θέμα.

• ...........................

«Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο», όπως λέει και ο ποιητής, αλλά είναι βέβαιο ότι η μορφή και το περιεχόμενο του αγώνα μου για να κερδίσω  τον «καλύτερο κόσμο» διαφέρουν. Η δημοκρατία μας δεν μπορεί να σκεπάζει το χάος! Αν οι άνθρωποι που θέλουν το μπάχαλο στην κοινωνία μας είναι θύματα μιας αυταπάτης, αυτό είναι δικό τους πρόβλημα. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορώ να δεχτώ τη «διαλεκτική» αυτού του δήθεν αγώνα που κάνουν οι διάφοροι «αντιεξουσιαστές» ή όπως αλλιώς θέλουν να ονομάζονται.