3-4.000 πολίτες βρέθηκαν στο αντιφασιστικό συλλαλητήριο που διοργανώθηκε στο κέντρο της Αθήνας. Το σύνθημα που κυριάρχησε ήταν «Αθήνα, πόλη αντιφασιστική» και αφορμή στάθηκε το πρόσφατο περιστατικό ρατσιστικής βίας με την δολοφονία του νεαρού Πακιστανού μετανάστη με μαχαίρι στα Πετράλωνα. Βέβαια, είναι λίγο ανόητο αυτό το σύνθημα «Αθήνα, πόλη αντιφασιστική», λες και η Αθήνα είναι πόλη... φασιστική ή οι άλλες ελληνικές πόλεις είναι επίσης φασιστικές!!! Το συλλαλητήριο έδωσε την ευκαιρία και σε διάφορες αριστερίστικες οργανώσεις (βλέπε ΑΝΤΑΡΣΥΑ) να κάνουν εμφανή την παρουσία και ύπαρξή τους.
- .............................
Πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν δικαιολογείται το έγκλημα των δυο Ελλήνων που αφαίρεσαν τη ζωή ενός ανύποπτου και ήσυχου μετανάστη που έβγαζε το ψωμί του δουλεύοντας. Κι ακόμη πρέπει να υπογραμμίσω ότι είναι κροκοδείλια τα δάκρυα της επίσημης εξουσίας αφού η ίδια έχει δημιουργήσει το κλίμα για να αναπτύσσονται τέτοιες εγκληματικές συμπεριφορές όπως αυτές των οπαδών/μελών (δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτοί οι δυο που διέπραξαν το φόνο) της Χρυσής Αυγής. Αυτό το ακροδεξιό/αντικοινωνικό κόμμα απόκτησε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση γιατί κάποιοι με την πολιτική τους και την καθημερινή τακτική τους άφησαν ελεύθερο χώρο για να υπάρχει, να λειτουργεί, να δρα και να εγκληματεί! Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι όλα πάνε καλά και δεν υπάρχει το πρόβλημα με τους μετανάστες, ένα πρόβλημα που δεν φαίνεται ότι και τούτη η κυβέρνηση μπορεί να το επιλύσει.
- .............................
Διάβασα χτες στα "Νέα" το δημοσίευμα της Έλενας Ακρίτα με το κείμενο που έγραψε μια Ροδίτισσα, ονόματι Στέλλα Καρατζίκη, και που φιλοξένησε το rodos-press (το οποίο και κακώς κατά τη γνώμη μου το απέσυρε μετά την "κατακραυγή" των μονίμως ευαίσθητων)!!! Αυτό το κείμενο το θεώρησα και εξόχως αντιρατσιστικό, αλλά τελικά διαπιστώνω για πολλοστή φορά ότι ο καθένας ό,τι θέλει καταλαβαίνει! Γιατί είναι πολύ εύκολο και απλό να φωνάζει κανείς για τον "ρατσισμό" των Ελλήνων, λες και όλοι μοιάζουν με τους Χρυσαυγίτες. Αλλά, ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέπουμε την πραγματικότητα, και να κάνουμε απλώς μια φιλολογική διαχείρισή της.
- .............................
Είναι δύσκολη (αν όχι αδύνατη) η εισαγωγή εθνικών μειονοτήτων σε μια κοινωνία που έχει μια μακρά παράδοση σε εθνικούς αγώνες όπου το θρησκευτικό στοιχείο συμπλέκονταν πάντα με τις εθνικές επιδιώξεις και σύνθεσή της ήταν εθνοτικά αμιγώς ελληνική. Θα ήταν σχεδόν αφελές να υποστήριζε κανείς ότι οι διάφορες ανισότητες που σήμερα εμφιλοχωρούν στην ελληνική κοινωνία είναι αποκλειστικά και μόνον "παραγόμενα" και "προϊόντα" της οικονομικής κρίσης. Η μαζική είσοδος/εισβολή στην ελληνική κοινωνία εκατοντάδων χιλιάδων αλλοεθνών έχει δημιουργήσει θύτες και θύματα και σχέσεις εξουσίας που πριν δεν φαίνονταν.
- .............................
Δεν θα ήταν και πολύ ισχυρό το επιχείρημα εάν έλεγα ότι στο σπίτι μου έχουν μπει τρεις φορές αλλοεθνείς κλέφτες, οι οποίοι εν δυνάμει θα μπορούσαν να γίνουν και εκουσίως ή ακουσίως δολοφόνοι ή να γίνω εγώ! Και το λέω γιατί εγώ προσωπικά ήρθα αντιμέτωπος με έναν από αυτούς μέσα στο υπνοδωμάτιο του σπιτιού. Το πώς ξέμπλεξα είναι μια άλλη ιστορία. Λοιπόν, δεν τελειώνουμε έτσι με το θέμα αυτό. Θα επανέλθω.
No comments:
Post a Comment