Ο λαός φαίνεται, τελικά, ότι ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ!

Το ΠΑΣΟΚ λεηλατείται

[Ατύχησε και στον αρχηγό. Είμαι βέβαιος πως όλοι όσοι πίστεψαν στον Βενιζέλο θα διαπίστωσαν πια ότι ο άνθρωπος δεν κάνει για πρόεδρος. Για "δεύτερο βιολί" κάνει. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΓΕΤΗΣ...]

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ δεν "τραβάει"

[Δυστυχώς έχει πρόβλημα από τη γέννησή της, αλλά δεν θα το λύσω εγώ γιατί απλούστατα δεν μπορώ να το λύσω. Η ηγεσία της, ας ψάξει να βρει τα αίτια..]

Η ΔΕΞΙΑ προσελκύει σαν τον μαγνήτη τους ψηφοφόρους!

Η Χρυσή Αυγή πάει ντουγρού για την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση (αυτοί που δεν πιστεύουν στην δημοκρατία)

Η Δημοκρατική Συμμαχία της Μπακογιάννη 

Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες του Καμμένου

Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός του Καρατζαφέρη...

Αυτοί είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα συσπειρωθούν...

Η παραδοσιακή αριστερά ζει στον δικό της αρρωστημένο κόσμο και αποδεικνύει για πολλοστή φορά ότι πιο κοντά στη ΔΕΞΙΑ βρίσκεται και την στηρίζει με την πολιτική της. 

Οσο για του "Οικολόγους Πράσινους", θεωρώ ότι είναι το πιο αστείο πολιτικό ανέκδοτο. Οι άνθρωποι είναι γελοίοι. Αν αυτοί είναι οικολόγοι, τότε εγώ είμαι αστροναύτης!

Κι όλα αυτά μετά την ανάγνωση των αποτελεσμάτων της δημοσκόπησης που έκανε ο Alpha και δημοσιεύεται στην εφημερίδα Έθνος.

• ................................

Είμαι απογοητευμένος με τον λαό. 

Ο λαός φαίνεται, τελικά, ότι ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΘΕΛΕΙ!

Είμαι απογοητευμένος με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους δημοσιογράφους που συμβάλλουν στη γενικότερη μπαχαλοποίηση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Ολοι οι δημοσιογράφοι είναι ΕΞΥΠΝΟΙ, τα ξέρουν όλα, κάνουν δήθεν τον δικηγόρο του διαβόλου, αλλά είναι διάβολοι οι ίδιοι, παίζουν θέατρο καθημερινά, χλευάζουν το πολιτικό προσωπικό της χώρας, χλευάζουν αυτή την ίδια τη δημοκρατία, και τελικά δεν ξέρουν ποιος είναι ο ρόλος τους!

• ................................

"Ανακάλυψαν", λόγου χάρη ότι η αιτία όλων των κακών ήταν ο Τσοχατζόπουλος! [Μην προτρέξετε και με παρεξηγήσετε...] Μπορεί κανείς να μου πει γιατί δεν ασχολήθηκε κανείς με τα σπίτια του Ρουσόπουλου. Ο δρόμος του χρήματος είναι η πιο αποτελεσματική διαδικασία για να βρει κανείς πώς ο άνθρωπος που ήταν ένας απλός δημοσιογράφος, βρέθηκε πάμπλουτος!!! Κι όχι μόνον ο Ρουσόπουλος. Τόσοι άλλοι πολιτικοί που από τα Πατήσια ή την Κυψέλη, ή το Περιστέρι, βρέθηκαν να διαμένουν στα βόρεια προάστια....

Η Νέα δημοκρατία επανέφερε τους Τσιτουρίδηδες, έβαλε υποψήφιους τα παιδιά βουλευτών του και ο Σαμαράς θέλει να ξεχνάει ότι κι ο ίδιος συμμετείχε στην κυβέρνηση του Κωστάκη Καραμανλή που διέλυσε κυριολεκτικά τη χώρα. Κι ο λαός τον εμπιστεύεται αυτόν τον άθλιο Σαμαρά, τον ψεύτη;;;

Θα μου πείτε τι γίνεται τώρα;;;

• ................................

Με τη φόρα μέσα τους, μιας εποχής προχωρημένης, ριζοσπαστικής, πολλοί και διάφοροι αυτοχειροτόνητοι οδηγητές του συνόλου καταπιάνονται, ούτε λίγο ούτε πολύ, να μας καθοδηγήσουν, να μας ποδηγετήσουν, να κλέψουν τη συγκατάθεσή μας για να κυβερνήσουν, να μας κάνουν όργανα των επιδιώξεών τους.

Νιώθω, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ότι βρισκόμαστε σε μια δύσκολη εποχή και εμείς είμαστε άτυχοι, χωρίς ηγέτες, χωρίς φωτισμένους οδηγούς. Είμαστε άτυχοι γιατί η εποχή μας είναι πνιγμένη στο ψέμα, και στην ανηθικότητα. Βέβαια, θέλω να βλέπω και με τα μάτια της λογικής. 

• ................................

Η Ιστορία είναι εξ ορισμού ανήθικη. Εκείνοι που θέλουν να την αντιδιαστείλουν από τη Φύση ή πέφτουν θύματα ενός παιδιάστικου ρομαντισμού ή λένε ψέματα με στόμφο. Μπορεί μέσα στο γενικό πλαίσιο της Ιστορίας να σημειώνονται εδώ κι εκεί πράξεις με αξία ηθική, στην ευρύτερη σημασία του όρου, αυτό όμως δεν χρωματίζει καθόλου την ίδια την Ιστορία. 

• ................................

"Ο άνθρωπος με χαρακτήρα - έγραφε ο αείμνηστος γάλλος ηγέτης, ο Ντε Γκολ - δίνει στη δράση ευγένεια". Σε πείσμα της Ιστορίας, αυτός δημιουργεί στιγμές ομορφιάς. Στιγμές. Ο αγύρτης δημιουργεί, κάτω από μιαν ωραιολογία φορτική, φτηνή, ασχήμια και μόνον ασχήμια, όπως ακριβώς αυτήν που δημιούργησαν οι Χίτλερ, Μουσολίνι, Στάλιν και διάφοροι άλλοι αγύρτες. Το εισιτήριο, λοιπόν, στο χώρο της Ιστορίας δεν σημαίνει και οποιαδήποτε δικαίωση. Είναι παράδοξο και για την Ελλάδα που μετά από τόσες οδυνηρές περιπέτειες, ξαναγυρίζει στην πιο πρωτόγονη ηρωολατρεία. Υψώνει αδιάκριτα σε ήρωες όλους εκείνους που κατόρθωσαν να σκαρφαλώσουν έστω και πάνω σε σωρούς από απάτες, ψέματα, υποκρισίες και κολακείες, για να σηκώσουν το κεφάλι τους με αναίδεια πάνω από το επίπεδο της μάζας.

Με δουλοπρέπεια αφάνταστη ο λαός αναγνωρίζει αναγκαιότητα και μέγεθος σε κακοποιούς του κοινού δικαίου, επειδή μας έπεισαν, τάχατες, πως έχουν ηγετικά προσόντα. Τι θα πει προσόντα ηγετικά;;; Κι ο αγύρτης μαγνητίζει!

Πασχαλινός ρεμβασμός!!!

Εχουμε δικαίωμα τέτοιες μέρες να κάνουμε μια κατάδυση σε περιοχές του εσωτερικού μας κόσμου για να ξαναδούμε εικόνες άλλων εποχών, όταν η θρησκευτική ανάβρα πύρωνε τις καρδιές μας και νιώθαμε μιαν ευφορία που μας κρατούσε ζωντανούς, δυνατούς, σε γρήγορση, έτοιμους να κατακτήσουμε νέους κόσμους. Γιατί η Ανάσταση του Χριστού μας δίνει την αφορμή μαζί με την άνοιξη, να πάρουμε θέση στην αφετηρία και να χαμογελάσουμε για καλύτερες μέρες. Και ίσως έτσι νιώθω κι εγώ ότι το αίσθημα του θείου είναι η αναφορά του στο συγκεκριμένο η μεταγραφή του σε κατηγορίες ανθρώπινες. Το μαρτύριο του Χριστού, η ανθρώπινη δοκιμασία του, μας συγκινεί - όσοι έχουν αισθήματα και συγκινούνται. Δεν είναι απαραίτητο όλοι να συγκινούνται με το δράμα του. Προχθές μου έλεγε ένας νέος ότι... δεν πιστεύει! Δεν θέλησα να επιχειρηματολογήσω. Δεν θα είχε νόημα. Θα έρθει, ίσως, μια στιγμή, που θα αποζητήσει αυτό για το οποίο τώρα μιλάω. Η θρησκεία του Χριστού προβάλλεται στο χώρο του υπερβατικού επειδή δίνει απόκριση, ή τον αντίλαλό της, στην πιο δραματική μας επίγνωση: πως έσχατη αναμέτρηση της ζωής είναι το αμετακίνητο γεγονός του θανάτου.

Λυπάμαι, αλλά πρέπει να γράψω την άποψή μου...

Μόλις διάβασα και την παρακάτω είδηση: Με ιδιόχειρο σημείωμα ο συνταξιούχος δάσκαλος ζητά συγνώμη από τα παιδιά και τα 5 εγγονάκια του… Υπήρξε επίτιμος πρόεδρος του συλλόγου αιμοδοτών και άτομο με κοινωνική προσφορά και μειλίχιο χαρακτήρα...

• ..................................

Αυτό είναι ένα ακόμη παράδειγμα μιας κοινωνίας που πάσχει! Το ζήτημα καταρχήν είναι ότι αυτός που αυτοκτονεί, έχει κάποιο πρόβλημα. Θα έπρεπε τον συνταξιούχο δάσκαλο να τον είχαν πάει στον ψυχίατρο. Οπως επίσης και τον φαρμακοποιό που αυτοκτόνησε στο Σύνταγμα. Αλλά αυτό δεν έγινε. Με τα μοιραία αποτελέσματα. Η κατάθλιψη έχει πάρει διαστάσεις στην εποχή μας για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.

• .................................. 

Και πρέπει κανείς να ξέρει αυτά που ξέρω κι εγώ, στοιχειωδώς ενημερωμένος, ότι μια αυτοκτονία που δημοσιοποιείται με τον τρόπο που έγινε προσφάτως, την ακολουθεί κι άλλη. Οι ψυχίατροι το ξέρουν πολύ καλά αυτό.

Αλλά πέσανε όλοι να "φάνε" εκείνους που μπορεί να έχουν αντίθετη άποψη. Κάνανε "ήρωα" τον φαρμακοποιό, που ήταν πολιτικοποιημένος, που ήταν αγωνιστής, που στεναχωριόταν για τους πάσχοντες και άλλα παρόμοια. Ένας πολιτικοποιημένος δεν αυτοκτονεί, αλλά μάχεται. Αυτές οι παπαριές που ακούστηκαν στην κηδεία του, είναι μας βάζουν σε σκέψεις. Δεν είναι δυνατό να γίνουμε υποχείρια κάποιων που εκμεταλλεύονται για κομματικό ή όποιο πολιτικό όφελος τέτοια περιστατικά.

• .................................. 

Εάν στην Γερμανική Κατοχή όλοι όσοι πεινούσαν και υπέφεραν, δηλαδή το σύνολο σχεδόν του ελληνικού πληθυσμού, προχωρούσαν σε απονεννοημένα διαβήματα, θα έπρεπε καθημερινά να είχαν αυτοκτονίες. Ομως οι Ελληνες που δεν άντεχαν, βγήκαν στην Αντίσταση.

• .................................. 

Σέβομαι την κόρη του φαρμακοποιού που θέλει να προσδώσει συμβολικό χαρακτήρα στην πράξη του πατέρα της, αλλά λυπάμαι γιατί δεν είχε κάνει το απλούστερο: να παρακολουθεί τον ηλικιωμένο πατέρα της όπως κάνουμε όλοι. Σ' ένα κείμενό της χθες η Ελενα Ακρίτα σημείωνε ότι μέσα σε δυο (2) χρόνια καταγράφηκαν 1750 αυτοκτονίες. Πέρασαν φυσικά στα ψιλά των ειδήσεων. Πού ήσαν όλοι αυτοί που άρχισαν τα δακρύβρεκτα ρεπορτάζ, τις σχοινοτενείς αγορεύσεις, τα καυστικά κείμενα στις εφημερίδες, που ήσαν οι πολιτικοί που κάνουν δηλώσεις για ψύλλο πήδημα;;;

• .................................. 

Αυτοκτόνησαν λοιπόν δυο συνταξιούχοι, φαρμακοποιός ο ένας και δάσκαλος ο άλλος, που στο κάτω της γραφής δεν είχαν πρόβλημα επιβίωσης. Το ψωμί δεν τους έλειπε. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να μάθει τι διεργασίες υπήρξαν στο μυαλό τους για να φτάσουν εκεί που έφτασαν. Το μόνο που θα μείνει είναι οι αντιδράσεις κάποιων που θέλουν επιλεκτικά να ευαισθητοποιούνται. Διάβασα σε μια εφημερίδα ότι και ο Μίκης Θεοδωράκης έστειλε μήνυμα! Εντάξει. Ανθρώπινα, να το δεχτώ. Ωρα είναι όμως να γράψει και κανένα τραγούδι... Τότε απλώς θα πω ότι δεν μπορεί να μπερδεύουμε τον φαρμακοποιό με τον Γρηγόρη Λαμπράκη ή τον Σωτήρη Πέτρουλα!!!

Πότε θα καταλάβουμε ότι είμαστε στο ΕΜΕΙΣ και όχι στο ΕΓΩ;;;

Διαβάζω τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων και γελάω! Γελάω με την καρδιά μου. Για τον κόσμο που τα έχει χαμένα, τα διάφορα κομματίδια που διεκδικούν θέση στην καινούργια Βουλή, για τους επίδοξους αρχηγούς, για τα μέσα ενημέρωσης που δήθεν απορούν και θαυμάζουν και κραυγάζουν για το κομματικό μωσαϊκό της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου. Είμαστε μια κοινωνία για κλάματα.

• ..............................

Πάντως αυτό που θέλω να πω είναι ότι σε μια εποχή τόσο πυρετική όπως η σημερινή και τόσο ρευστή ταυτοχρόνως, εμείς οι απλοί άνθρωποι, της καθημερινότητας, έχω την εντύπωση ότι έχουμε ένα χρέος (ναι, χρέος) βαρύτερο και βασανιστικότεορ από τους ανθρώπους (τους συν-έλληνες) άλλων εποχών, καθώς είμαστε υποχρεωμένοι ν' ανιχνεύσουμε το δρόμο μας χωρίς οδηγούς. 

• ..............................

Αυτή η εποχή με την ρευστότητα και την αδιάλειπτη μεταβλητότητά της, επιβάλλει συνεχώς αναθεωρήσεις, ανακατατάξεις και μεταξιώσεις.  Φτάσαμε στο σημείο τα χρέη και τα ελλείμματα της χώρας να προσδιορίζουν τους κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς. Και το ζήτημα είναι αν αυτό γίνεται στον κύκλο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της αρετής! Πάντως νιώθω ότι η ανευθυνότητα των επίδοξων αρχηγών και όλων όσοι θέλουν να πολιτεύονται για να σώσουν τη χώρα, έχει ξεπεράσει τα όρια του γραφικού. Γίνεται επικίνδυνο. 

• ..............................

Θα ήταν ατελέσφορη η οποιαδήποτε ενέργειά μας είτε είναι βούληση και ενέργεια ατομική είτε είναι συνθηματική ομαδική δραστηριότητα, αν δεν είχε ως βάθρο και αφετηρία την ελευθερία. Την ελευθερία του ατόμου να σκέπτεται, να παρατηρεί και να συγκομίζει τα συμπεράσματά του και την ελευθερία του να ενεργεί, να πράττει, με μόνο φραγμό το νόμο που είναι και αυτός καρπός μιας ομαδικής κατάφασης.

• ..............................

Μπορεί η δημοκρατία να είναι ανεκτική για όλα και όλους, αλλά τα όρια μεταξύ της ελευθερίας και της ασυδοσίας είναι δυσδιάκριτα. Κι αυτό το σημειώνω διότι τα τελευταία χρόνια πρόσωπα και κόμματα αναλώνονται στην καταστροφή της εικόνας που είχαμε και εμείς και οι ξένοι για τη χώρα μας. Ποιος θα πρωτοσώσει αυτή τη χώρα;; Ποιος θα την ξαναστήσει στα πόδια της; Ποιος θα βάλει τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του; Πότε θα καταλάβουμε ότι είμαστε στο ΕΜΕΙΣ και όχι στο ΕΓΩ;;; Μήπως ξέρει κανείς ποιο είναι το αίτημα της νέας εποχής; Μήπως κάθισε κάτω κάποιος να κάνει μιαν ανατομία της εθνικής πραγματικότητας στους ποικίλους τομείς της εκδήλωσής της;;; Πέρα από τα παχιά λόγια κάποιων πολιτικών και διανοουμένων, πρέπει να σκεφτούμε με προσοχή αν θέλουμε να γίνουμε ένα σύγχρονο κράτος ή να παραμείνουμε μια αποτραβηγμένη επαρχία της Ευρώπης, ετερόφωτη, ετεροκίνητη και ετερόδοξη...

Ο κύριος Κουβέλης μάλλον έγινε στρουθοκάμηλος...

Εχω σιχαθεί τον Κουβέλη και τους άλλους της παρέας του, της "Δημοκρατικής Αριστεράς" (υπάρχει και μη... δημοκρατική;;;;) να επαναλαμβάνουν μονότονα ότι δεν θα συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ!!! Χεστήκαμε και η βάρκα γέρνει!!! Πέντε (5) μλκες Πασόκοι ("αυτόχειρες") όμως τον κάνανε αρχηγό κόμματος στη Βουλή! Αυτοί οι Πασόκοι βουλευτές που προσχώρησαν στο "κόμμα" του σε τι διαφέρουν από τους άλλους Πασόκους που παραμένουν στο ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου;;; Ότι τάχα μου δεν ψήφισαν τη σύμβαση του δεύτερου μνημονίου;

• ...............................

Ο κύριος Κουβέλης μάλλον έγινε στρουθοκάμηλος...  Τι μας τσαμπουνάει λοιπόν τώρα ο Κουβέλης ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί;;; Αφού δεν πρόκειται να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ, δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τη Νέα Δημοκρατία, δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τον Τσίπρα ή το ΚΚΕ, τότε μήπως μπορεί να μας πει τι ακριβώς επιδιώκει στις επερχόμενες εκλογές;;; Ιδού λοιπόν το ερώτημα και γιατί δεν του το βάζει κάποιος;;; Τι είδους τακτική είναι αυτή που ακολουθεί;; Βλέπει τα ποσοστά του;;; Ή μήπως τυφλώθηκε κι αυτός και οι φίλοι από τότε που κάποιες δημοσκοπήσεις τον έβγαλαν με διψήφια νούμερα;;; Και τώρα δεν βλέπει ότι αγκομαχάει εκεί γύρω στο 5-6%;;;

• ............................... 

Ας μην παριστάνει τον οσιομάρτυρα της δημοκρατικής παράταξης ο κύριος Κουβέλης. Κι εμείς έχουμε ευαισθησίες κι όλοι έχουν δημοκρατική συνείδηση. Καιροσκόποι όμως δεν είμαστε. Αυτό είναι προνόμιο του κυρίου Κουβέλη. Ποιες είναι οι προτάσεις του για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο; Εάν είναι υπέρ του Ευρώ και της γενικότερα να το πει ξεκάθαρα. Παίζει εν ου παικτοίς...

Η πολιτική και δημοσιογραφική «φαιά πανούκλα»

Μου κάνει βαθιά εντύπωση η επιλεκτική ευαισθησία ορισμένων δημοσιογράφων. Όταν θίγονται οι ίδιοι, τότε επιχειρούν να δώσουν τη διάσταση που οι ίδιοι επιθυμούν και να μας «παρασύρουν» στον προσωπικό τους μεγαλοϊδεατισμό. Καθημερινά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ιδιαίτερα στα ραδιοτηλεοπτικά, οι «επιφανείς» δημοσιογράφοι αλωνίζουν τον «αέρα» και θέτουν τη δική τους ημερήσια διάταξη, την οποία οπωσδήποτε πρέπει να δεχτούμε και να την κουβεντιάσουμε.

• ........................................

Από τη στιγμή που νιώθουν ότι κινδυνεύει η μονοκρατορία τους, και πλέον υπάρχουν άλλοι τρόποι ενημέρωσης, εξανίστανται, κραυγάζουν, οργανώνονται και επιτίθενται. Έχουν πλέον διαπιστώσει ότι τα social media δεν μπορούν να τα ελέγξουν, και σπάνε το κεφάλι τους για να βρουν τρόπους να κλείσουν στόματα, να υποδείξουν νόμους, να βάλουν φραγή για να εξακολουθήσουν να είναι αυτοί οι κυρίαρχοι των αιθέρων!

• ........................................

Προσέξτε: Η λεγόμενη «δημοσιογραφική δεοντολογία» είναι στα χέρια τους ένα λάστιχο που το τεντώνουν ανάλογα με την όρεξη που έχουν, τις εντολές που παίρνουν, τις δεσμεύσεις που έχουν υπογράψει και τα όνειρα που είδαν στον ύπνο τους! Κι αυτοί οι κυρίαρχοι των αιθέρων, έχουν δημιουργήσει κλίκες, που γεννήθηκαν από την ανάγκη προσωπικής επιβίωσης, αλλά και από τη δημιουργία στενών σχέσεων με την πολιτική και τους πολιτικούς. Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι αυτοί που έχουν καταλάβει τις θέσεις και δεν λένε να ξεκολλήσουν απ’ αυτές, πορεύονται σε αγαστή συνεργασία και κάνουν ό,τι τους περνάει από το χέρι να δημιουργήσουν «γεγονότα», να αποσπάσουν την προσοχή του κόσμου, για να τους χειροκροτήσει με πάταγο.

• ........................................

Εμείς, κατσουφιασμένοι, σωπαίνουμε. Η φωνή μας δεν ακούγεται. Προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε τα social media, γιατί αυτά μόνον μας προσφέρονται εντελώς δωρεάν. Θεωρούμε ότι η τεχνολογία έχει τη δύναμη να πολλαπλασιάσει τη φωνή μας, να την μεταδώσει σε περισσότερους συμπολίτες, στη νεολαία για να μην την προλάβουν και την αιχμαλωτίσουν ή της καπακώσουν το κεφάλι.

• ........................................

Η δημοσιογραφική «φαιά πανούκλα» απλώνεται σιγά-σιγά και κολλάει πάνω μας κι εμείς αν δεν αντιδράσουμε, θα γίνουμε νερουλιασμένες και παθητικές υπάρξεις στη δική τους «δεοντολογία». Όλη αυτή η παρέα των αρχόντων του ραδιοτηλεοπτικού αέρα, με το ύφος του εισαγγελέα, γαλβανίζει το μυαλό του δύστυχου κοινού, φορτώνοντάς το με ειδήσεις κατασκευασμένες, με πληροφορίες άχρηστες, με απόψεις και θέσεις που δεν τις ζήτησε ποτέ, με σενάρια που δημιουργούν «κλίμα» και σταλάζουν στις ψυχές των ανθρώπων το αίσθημα της αμφιβολίας και της απόγνωσης.

• ........................................

Κανείς δεν είναι σε θέση να πει με βεβαιότητα εάν και με ποιο ηθικό γνώμονα αντικρίζουμε πλέον το φαινόμενο του βίου που έχει γίνει… αβίωτος! Γιατί θα πρέπει να υπογραμμιστεί αυτό που έχει γίνει κοινός τόπος. Η ηθική συνείδηση του καιρού μας δεν είναι ενιαία. Οι ιδεολογικές και ψυχικές αντιδράσεις από το φαινόμενο της ζωής δεν ταυτίζονται. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά αισθάνομαι την ανάγκη να ξεχωρίσω από αυτή συνομοταξία των φυλάκων της δημόσιας ενημέρωσης! Όπως θα πρέπει να ξεχωρίσω και από τους «αγανακτισμένους», τους κάθε λογής «αγανακτισμένους», που μόλις ακουστεί η πρώτη ντουφεκιά παίρνουν τα μπογαλάκια τους και αράζουν στα κράσπεδα της Βουλής ή στην πλατεία Συντάγματος, οργανώνοντας χάπενινγκ για να γεμίσουν τις ανταποκρίσεις τους τα ξένα μέσα ενημέρωσης, για να διαπιστώσουν οι τηλε-εισαγγελείς ενδεχομένως την απουσία κράτους, για να καλέσουν κάποιους πολιτικούς και ν’ αρχίσουν ατέρμονες συζητήσεις, όπου θα κυριαρχούν η ασυδοσία του λόγου και η αδυναμία ιδεολογικού και πολιτικού προσανατολισμού τόσο των πολιτικών όσο και των δημοσιογράφων.  

• ........................................

Δείτε, επί παραδείγματι, κάποια από τις εκπομπές των ιδιωτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης για να καταλάβετε. Η δημοσιογραφική λειτουργία έχει διαβρωθεί από την πολιτική και καλό είναι να αναθεματίζει κανείς και τις δυο και τη δημοσιογραφία και την πολιτική. Τουλάχιστον στο μέτρο που ασκούνται από συγκεκριμένο σημερινό «προσωπικό». Άλλωστε μιλάμε με αφορμή αυτά που βλέπουμε και γνωρίζουμε.

• ........................................

Αυτό που επιχειρούν σήμερα τα μέσα ενημέρωσης και πολύ περισσότερο οι τηλε-εισαγγελείς είναι να ποδηγετήσουν το κοινό τους. Υποτίθεται ότι έχουν αναλάβει υψηλή αποστολή, δηλαδή να μορφώσουν, να ενημερώσουν, να διαφωτίσουν τη μάζα, τον λαό, δείχνοντάς του τον σωστό δρόμο.

• ........................................

Αλλά, ουδέποτε άλλοτε στην ιστορία μας έχει σημειωθεί τέτοια έκπτωση της κριτικής ευθύνης. Υπάρχει κυρίαρχη η αυθάδεια της σκοπιμότητας. Η ανιδιοτέλεια της κρίσης, μέσα στον συμφυρμό των ποικίλων υπολογισμών, παθών, μοχθηριών, εμφανίζεται σαν αρετή παρωχημένου καιρού κι όταν παρουσιαστεί, εμπαίζεται ή παραμερίζεται από τον αλαλαγμό των ανίδεων και καταντά να δίνει την εντύπωση αφελούς αναχρονισμού.

• ........................................

Αναρωτιέμαι αν η εποχή μας είναι ικανή ή έχει τη δύναμη  ν’ αντιδράσει σ’ αυτόν τον ηθικό εκτραχηλισμό, που ενώ εθίζει τον λαό μας σε μια απαράδεκτη σύμβαση μεταξύ του γνησίου και του νόθου, σε μια συνδιαλλαγή του καλού με το κακό και του καθαρού με το ακάθαρτο, κινδυνεύει να εγκαταστήσει μια επικίνδυνη σύγχυση κριτηρίων, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον εθνικό πολιτισμό μας. Δεν αντέχει κανείς να βλέπει άξεστους δημοσιογράφους ή σαλτιμπάγκους πολιτικούς να κυριαρχούν στο προσκήνιο όταν η μόνη τους επίδοση είναι τα άλματα σε διάφορα ύψη αναίδειας…

Ετσι ο Ευάγγελος ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ "αδειάζει" τον Γιώργο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και υποθηκεύει το μέλλον μας στους δανειστές!!!

Να λοιπόν που κάποιοι κατάλαβαν ότι ο Βενιζέλος σιγά-σιγά "αδειάζει" τον Γιώργο Παπανδρέου! Το έχω γράψει πολλές φορές. Αν δείτε το "σποτ" που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο θα καταλάβετε. Τοποθέτησε τον Παπανδρέου ως "μέρος" της κρίσης. Τον "έσβησε". Κι αναγόρευσε τον εαυτό του "σωτήρα" του Κινήματος και της πατρίδας!

• .............................

Και απευθύνομαι σε όλους όσοι έχουν ψευδαισθήσεις. Στους παλιούς συντρόφους που επιμένουν ότι συνεχίζεται ο αγώνας με το ΠΑΣΟΚ. Με ποιους όρους; Με ποια προοπτική; Με τους ανθρώπους που υπονόμευσαν τον Παπανδρέου; Με τους ανθρώπους που ξεπούλησαν τα όνειρά μας; Με τους οπλαρχηγούς που είναι προσδεδεμένοι στο άρμα των κάθε λογής επιχειρηματιών και καναλαρχών; Με τους κλεπταποδόχους (για δείτε ποιους φιλοδωρούσε η Siemens);

• .............................

Σε λίγο καιρό το ΠΑΣΟΚ δεν θα αναγνωρίζεται κυριολεκτικά, διότι θα είναι πια κάτι ... άλλο! Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση Βενιζέλου κι ό,τι εκείνος εκφράζει, εκπροσωπεί και οραματίζεται. Τι οραματίζεται; Μόνο ο ίδιος μπορεί να εξηγήσει. Αλλά δεν θα το εξηγήσει ποτέ. 

• .............................

Αυτά που ισχυρίζεται ότι επιδιώκει είναι απλώς η "επιχειρηματολογία" μια πολιτικάντικης τακτικής για να κρατήσει κοντά του την μάζα που κάποτε αποτελούσε το πραγματικό ΠΑΣΟΚ και την κινητήρια δύναμη των αλλαγών στην κοινωνία μας. Αυτό που έκανε ο Βενιζέλος με τους πραιτωριανούς του και τους άλλους, τους ειλικρινείς αλλά ευκολόπιστους, ήταν να υφαρπάσει, στην κυριολεξία, την εξουσία και σήμερα να ηγείται ενός κόμματος που είναι διαλυμένο, που δεν έχει ψυχή, που αποτελεί συσπείρωση καρεκλοκένταυρων! 

• .............................

Λυπάμαι αλλά πρέπει να πω ότι η ευφράδειά του δεν είναι αρκετή για να μας πείσει ότι είναι ειλικρινής. Γιατί η ευφράδειά του είναι ταγμένη στην υπηρεσία της προσωπικής του ανέλιξης αλλά και στην επιτυχία των στόχων μιας καθαρά νεοφιλελεύθερης τακτικής και πολιτικής. Ας επιμένει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Εμείς είμαστε πεπεισμένοι ότι υπάρχει και γι' αυτό θα συνεχίσουμε να παλεύουμε.

ΟΧΙ ΣΤΟ "ΠΑΣΟΚ" ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, 

διότι δεν ξεχνάμε το παρελθόν μας, την ιστορία μας, τους αγώνες μας...

ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να συνεχίσουμε να ζούμε υπηρετώντας τους δανειστές, 

ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να υποθηκεύουμε το μέλλον της χώρας στις τράπεζες, 

ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να θυσιάζουμε τα παιδιά μας στις απαιτήσεις των "θεών" που λέγονται ΑΓΟΡΕΣ!!!!

Εμείς δεν αρχίζουμε σήμερα την ιστορία μας και πολύ περισσότερο τον αγώνα μας! 

Εμείς συνεχίζουμε να είμαστε αισιόδοξοι γιατί μας καθοδηγούν τα συνθήματα που στο παρφελθόν έδωσαν νίκες στον λαό μας. Πιστεύουμε στη δημοκρατία, στην εθνική ανεξαρτησία, στους Έλληνες!

Πιστεύουμε στους Έλληνες και πολεμάμε τις ΑΓΟΡΕΣ! 

Για μας δεν υπάρχουν διλήμματα. 

Επιμένουμε να βρισκόμαστε απέναντι σε ό,τι πλήττει την εθνική αξιοπρέπεια και περιφρονεί τον λαό μας. 

• .............................

Δεν θέλουμε να γίνουμε ακούσιοι συνένοχοι ενός εθνικού ξεπεσμού, από τον οποίο μας σώζει ως έθνος και ως φυλή η υγιής αντίδραση του λαού. Πιστεύουμε στη λαγαρή κρίση του λαού και στο γεγονός ότι θ' αντιδράσει σωστά. Η σιωπή είναι συνενοχή. Η απάθεια ισοδυναμεί με συγκατάνευση ή με παρότρυνση - και ακριβώς σ' αυτή την απάθεια υπολογίζουν όλοι αυτοί οι ιππόποδες του πολιτικού βυθού για να δεσπόσουν σ' ένα χώρο που δεν τους ανήκει, υιοθετώντας τις μεθόδους του μικρεμπορίου.

ΟΧΙ ΣΤΟ "ΠΑΣΟΚ" ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, 

διότι ζημιωμένος θα είναι ο ελληνικός λαός, οι ευπρεπείς άνθρωποι, οι συνεπείς πολίτες που η φορομπηχτική πολιτική τους έχει ξεζουμίσει, οι άνεργοι που δεν έχουν πλέον τα μέσα για να επιβιώσουν, η ηθική της κοινωνίας μας και το μέλλον του τόπου.