Είμαι οργισμένος!

Εχω την εντύπωση ότι όσο πλησιάζουμε προς το τέλος (;;;)  της θητείας της κυβέρνησης Παπαδήμου κι όσο οι κομματικές διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ θα εντείνονται, τόσο θα πληθαίνουν και τα αρνητικά για τον Γιώργο δημοσιεύματα (δημοσκοπήσεις, κριτική κ.λπ.) Να υπενθυμίσω το κατάπτυστο πρωτοσέλιδο του "Βήματος", που καλούσε τον Παπανδρέου να παραιτηθεί. Βέβαια, τώρα τα πράγματα είναι χειρότερα διότι το κλίμα που έχουν δημιουργήσει οι διάφοροι πληρωμένοι κονδυλοφόροι και τα διατεταγμένα μέσα ενημέρωσης, κάνουν πολύ δύσκολο το έργο της ανασυγκρότησης. 

Δυστυχώς είναι και οι "εσωτερικοί" εχθροί που συνεπικουρούν στο έργο της πολεμικής κατά του Παπανδρέου. Ολοι μας ξέρουμε ποιοι είναι. Ομως, ας περιμένουμε. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι επιχείρησαν να καρπωθούν αγώνες που δεν τους ανήκουν, προσπάθειες απέναντι στις οποίες έμειναν με πείσμα αρνητές, βιρτουόζοι της δυσφήμησης και του διασυρμού, στιλβωτές στις περιόδους της δειλίας ή της καιροσκόπου αναμονής, στιλβωτές στην εποχή της άνετης και επικερδούς υμνολογίας. 

Μόλις είδαν τον Παπανδρέου στριμωγμένο ύψωσαν το μικρό ανάστημά τους. Και -επαναλαμβάνω- τους γνωρίζουμε ποιοι είναι. Το φαινόμενο δεν προσφέρεται καν σε ψυχολογική ανάλυση. Είναι τυπική περίπτωση που επαναλαμβάνεται κάθε φορά που ανοίγει ο στίβος για τις σαλταδόρικες εξορμήσεις εκείνων που σκούνται για του είδους αυτού τα αθλήματα. Και δεν ανήκουν μόνο στην κατηγορία των δημόσιων θεαμάτων.

Υπάρχουν και επιδείξεις ιδιωτικές (démonstrations privées), στο σπιτάκι τους ή στις σπιταρώνες τους, μπροστά στον καθρέφτη, όπου θα μπορούν να τις απολαμβάνουν. Δεν αρνούμαι ότι στη δημοκρατία είναι θεμιτό και νόμιμο όλοι να έχουν φιλοδοξίες. Αλλά, να έχουν τις προϋποθέσεις. Να έχουν τοι πάθος και την ειλικρίνεια. Αλλά οι καρδιές τους (μιλώ γι' αυτούς τους οποίους καλά γνωρίζουμε) είναι πολύ στενές για να χωρέσουν και τα δυο. Εξάλλου, το πάθος φοβάμαι πως είναι μονάχα για την εξουσία. Οσο για την ειλικρίνεια, αυτή έχει πάει περίπατο. Θα επανέλθω στους "εσωτερικούς" εχθρούς.

Υπάρχουν και οι κήνσορες των ΜΜΕ οι οποίοι καθημερινά, με την ξεγνοιασιά των αρλεκίνων στο παλκοσένικο της πιο ασύδοτης δημοσιογραφίας, αναλώνονται στο έργο της καταστροφής της εικόνας του Παπανδρέου. Είναι οι κρυπτοήρωες που κινούνται ανάμεσά μας με την πόζα των θεσμοθετών της δημοκρατίας και της αρετής, πιστεύοντας ότι ήρθε η ώρα να δείξουν τον... ανδρισμό τους. Αλλά ο ανδρισμός έχει εκλείψει προ πολλού από την πολιτική ζωή του τόπου.Και για να κλείσω τούτο το σημείωμα, απευθύνομαι στον Παπανδρέου: ΜΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ!