Φίλε πρωθυπουργέ, το σκέφτεσαι αυτό;

Γραφείο εύρεσης εργασίας στην Ισπανία (Φωτογραφία:  AP )

• Μία «χαμένη γενιά» ενδέχεται να δημιουργήσει η ανεργία στους νέους, προειδοποιεί το Διεθνές Γραφείο Εργασίας. 

• Το 2009 η ανεργία σε νέους από 15-24 ετών έφτασε σε ιστορικά επίπεδα: 81 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο στερούνταν απασχόλησης... «Ο δείκτης ανεργίας των νέων σε όλον τον κόσμο έχει φθάσει στο υψηλότερο σημείο που έχει καταγραφεί ποτέ και θα ανέβει ακόμα περισσότερο μέσα στο 2010» τονίζει το Γραφείο στην έκθεσή του. Ο δείκτης έφτασε το 11,9% το 2007 και το 13% το 2009. Για το 2010 προβλέπεται να αυξηθεί ελαφρώς στο 13,1% και να πέσει στο 12,7% το 2011.

• Το 2008, περίπου 152 εκατομμύρια νέοι (το 28% του ενεργού πληθυσμού) δεν είχαν καταφέρει να ξεπεράσουν τα όρια της φτώχειας παρά το γεγονός ότι εργάζονταν για λιγότερο από 1,25 δολάρια την ημέρα, υπογραμμίζει η οργάνωση. Περί το 45% της αύξησης της ανεργίας πλήττει τον πληθυσμό χωρών της Κεντρικής, Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης. Το Διεθνές Γραφείο Εργασίας καλεί τις κυβερνήσεις να διατηρήσουν τα προγράμματα στήριξης της εργασίας των νέων, παρά τις περικοπές που ανακοινώθηκαν τους τελευταίους μήνες στους προϋπολογισμούς τους. 

• ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ αναρωτηθεί τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση, θα διαπιστώσει ότι ΔΕΝ κάνει... τίποτε! Ο πρωθυπουργός μου θυμίζει τον στρατηγό εκείνο που ζητεί να καταληφθεί ένας λόφος, αδιαφορώντας για την απώλεια ενός ή δυο ή και τριών λόχων. Δεν σκέφτεται τους στρατιώτες, δεν σκέφτεται τα άτομα, τους ανθρώπους, τις ψυχές... Σκέφτεται μονάχα ότι πρέπει να καταληφθεί ο λόφος! Κι όταν καταληφθεί -εάν καταληφθεί- τα άψυχα κουφάρια των στρατιωτών θα έχουν σκεπάσει τις πλαγιές και τον λόφο, το αίμα θα τρέχει ποτάμι και μονάχα ο λοχαγός με τον ασυρματιστή ενδεχομένως ή τον νοσοκόμο θα περιφέρονται πάνω στο λόφο, ψάχνοντας ένα σημείο για να καρφώσουν τη σημαία τους. Και μετά; Δεν υπάρχει παρά μόνο πόνος...

• ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ άραγε κανείς από την κυβέρνηση αυτές τις γενιές που σήμερα βιώνουν το χειρότερο πρόσωπο του καπιταλισμού; Γιατί, ας μη μας διαφεύγει ότι ο νικητής καπιταλισμός δεν έχει αισθήματα, δεν νοιάζεται για τίποτε άλλο εκτός από τα κέρδη των κεφαλαιούχων. Και η κυβέρνηση αυτή σήμερα δεν έχει χώρο στο μυαλό της εκτός από νούμερα! Και ο άνθρωπος, φίλε πρωθυπουργέ; Ξέχασες τον άνθρωπο. Ξέχασες τον Έλληνα που βασανίστηκε πολλά χρόνια, που πάλεψε, που μόχθησε, που θέλησε να ζήσει μια άσπρη μέρα κι αυτός και τα παιδιά του. Ξέχασες τον Έλληνα που σ' έκανε πρωθυπουργό!

• ΟΜΩΣ ο Έλληνας δεν θα επιτρέψει να υπάρξουν χαμένες γενιές. Δεν μπορεί να διανοηθεί ότι τα παιδιά του θα συντριβούν στις μυλόπετρες της καπιταλιστικής αδηφαγίας. Είναι τρελό να σκέφτεται ότι κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα, κάθε μήνα πρέπει να δίνουμε λογαριασμό στην περιώνυμη "τρόικα" για την πορεία της οικονομίας μας. Είναι τρελό να μη βλέπουμε φως στην άκρη του τούνελ. Βαδίζουμε στο σκοτάδι και δεν ακούμε μια φωνή που να μας οδηγεί στο φως και την απλωσιά του κάμπου. Φτάσαμε στο σημείο να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε με την έγνοια για τα χρέη, για τις δόσεις, για την ακρίβεια, για την ανεργία, για τη μανία των κερδοσκόπων που επιζητούν να μας ξεσκίσουν με την πρώτη ευκαιρία, για τη μείωση των συντάξεων, για το πισωγύρισμα σε μια εποχή που την  είχαμε απωθήσει στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.

• ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ περιθώρια για αοριστολογίες. Ανησυχώ πλέον για την ελληνική ιδέα που μεταδίνουμε σήμερα στα παιδιά μας. Είναι και θολωμένη και ταλαιπωρημένη .Πολλοί βρωμεροί και ύποπτοι μεταπράτες ιδεών υπάρχουν ανάμεσά μας, που εκδικούνται την Ελλάδα για τα προσωπικά τους συμπλέγματα, ατυχήματα, πάθη, για τα κέρδη τους.

• ΦΙΛΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ, ίσως να σου διαφεύγει ότι τα σημερινά παιδιά ανατρέφονται σ' ένα κλίμα ιδιότυπο, όπου προκαλεί αποσυνθετικές διεργασίες ένας κοσμοπολιτισμός δίχως καν ιδεολογικό υπόστρωμα, κοσμοπολιτισμός της κονσέρβας. Ζούμε ανάμεσα σε μάζες που αποχρωματίζονται συστηματικά νομίζοντας ότι θεμελιώνουν την οικουμενικότητα. Κι εσείς βλέπετε μονάχα τους αριθμούς!!! Ξεχνάτε όμως ένα βασικό. Ότι δηλαδή εγγύηση των ελπίδων μας είναι η Δημοκρατία, που σημαίνει σεβασμός προς τον άνθρωπο! 

• Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ, από εδώ σ' εμάς είναι ιερή και απαραβίαστη. Ο άνθρωπος βλέπει τον κόσμο από μια και μόνον οπτική γωνία, που του είναι υποχρεωτική: τον εαυτό του. Απώλεια του εαυτού του, ίσον απώλεια του κόσμου. Πιστεύω, "ξέρω", πως ο κόσμος υπάρχει ανεξάρτητα από μένα, αλλά για να το διανοηθώ, είναι ανάγκη να μην πάψω κι εγώ να υπάρχω... Ωστόσο, η πολιτική που αυτή τη στιγμή ακολουθείται στη χώρα μας είναι πολιτική αφανισμού του ανθρώπου, του πολίτη. Εσύ, φίλε πρωθυπουργέ, το σκέφτεσαι αυτό;

• ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν έχουμε το δικαίωμα, απέναντι στους ερχόμενους καιρούς, να διαλύσουμε το κατάστημα! Μπορεί οι απόγονοί μας να βρουν πως έπρεπε να διατηρηθεί ωστόσο, πως άξιζε τον κόπο. Πως ήταν το μόνο αληθινά "δικό τους", μέσα σ' αυτή τη φευγαλέα κι ακτήμονα ζωή. Ξέρω, θα μου πεις ότι παλεύεις να φτιάξεις το κατάστημα! Δυστυχώς, αυτό είναι δυσδιάκριτο.  Αλλά τα δικά σου παιδιά δεν έχουν δυσδιάκριτο μέλλον, διότι όπως λέει και ο λαός "του άρχοντα το παιδί απ' ακοής παντρεύεται"!!!