"Τα φάγαμε όλοι μαζί ακολουθώντας μια πρακτική αθλιότητας εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος...", είπε ο Θόδωρος Πάγκαλος. Και ρωτώ: Πότε τα φάγαμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ Θόδωρε και δεν το κατάλαβα;;;;
Ή εννοείς ότι τα φάγατε εσείς που κυβερνάτε τη χώρα από τη μεταπολίτευση και δώθε - και εννοώ το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία; Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι είστε "κολλητοί". Δες και την απόδειξη...
Εγώ ο καημένος φαίνεται και από το δέμας [= σωματική κατασκευή] αν έφαγα ή αν έμεινα νηστικός - ή αν ήθελα και μπορούσα να φάω! Πήρα τον Εμμανουήλ Ροΐδη κι άρχισα να διαβάζω ένα "Πολιτικόν Δελτίον" (8.6.1875). Έξοχος ο Ροΐδης και προφητικός. Απόλαυσέ τον Θόδωρε:
[Ἐν Ἑλλάδι] αἰτία τῆς γεννήσεως καί τῆς πάλης τῶν κομμάτων εἶναι ἡ θαυμαστή συμφωνία, μεθ' ἧς πάντες θέλουσι τό αὐτό πρᾶγμα, νά τρέφωνται δαπάνῃ του δημοσίου. Ἄν ὑπῆρχε λεξικόν τῆς νεοελληνικῆς γλώσσης, νομίζομεν ὅτι ο ὁρισμός τῆς λέξεως "κόμμα" ἤθελεν εἶναι ὁ ἀκόλουθος: "Ὁμάς άνθρώπων εἰδότων ν' άναγινώσκωσι καί ν' ἀνορθογραφῶσιν, ἐχόντων χεῖρας καί πόδας ὑγιεῖς, ἀλλά μισούντων πᾶσαν έργασίαν, οἵτινες, ἑνούμενοι ὑπό ἕνα οἱονδήποτε ἀρχηγόν, ζητοῦσι ν' ἀναβιβάσωσιν αὐτόν διά παντός μέσου είς τήν ἕδραν πρωθυπουργοῦ, ἵνα παράσχῃ αὐτοῖς τά μέσα νά ζῶσι χωρίς νά σκάπτωσι". Τοιούτου ὄντος τοῦ προορισμοῦ τῶν κομμάτων, τό ἔργον παντός ἐν τῆ ἐξουσίᾳ ἀγαθοῦ κομματάρχου περιορίζεται εἰς τό διανέμειν μετά τινος εὐσυνειδησίας τόν ἐπιούσιον ἄρτον είς τούς ὀπαδούς του, φράσσων τά ὦτα καί τήν καρδίαν του εἰς τούς ὠρυγμούς τῶν ἔξωθεν πεινώντων. Τοιοῦτον ἐπάγγελμα μετέρχονται ἐναλλάξ ἀπό τριακονταετίας οἱ πολιτικοί ἡμῶν τροφοδόται, ἀγωνιζόμενος ἕκαστος, ὡς καλός ποιμήν, πρός συμφερωτέραν ὑπέρ τῆς ἀγέλης του λύσιν τοῦ μόνου παρ' ἡμῖν πολιτικοῦ ζητήματος, τίς δηλ. πρέπει νά τρώγῃ καί τίς νά νηστεύῃ καί ἐπί πόσον χρόνον νά τρώγῃ ἤ νά νηστεύῃ. Κατά τόν ἄγριον τοῦτον περί ὑπάρξεως ἀγῶνα, πάντες ἠναγκάσθησαν πρός χορτασμόν τοῦ στρατοῦ αὐτῶν νά παραβῶσι τούς κανόνας τῆς συνταγματικῆς παλαίστρας...
No comments:
Post a Comment