Έχω απαίτηση από τον Γιώργο Παπανδρέου να πάρει μια θέση!!!

ΔΙΑΒΑΖΩ διάφορα "τρελά" σχετικά με το ΠΑΣΟΚ. Και όπως είναι επόμενο, υπάρχει αγωνία από όλους εκείνους που προσδοκούσαν ότι μπορεί να υπάρξει μια ομαλή συνέχεια. Δυστυχώς τα πράγματα δεν βαίνουν καλώς. ΟΜΩΣ, για να μπαίνουν όλα στη θέση τους, και να μην αφήνονται σκοτεινά σημεία, και για να δούμε τελικά πώς θα πορευτούμε, έχω απαίτηση από τον Γιώργο Παπανδρέου να πάρει μια θέση. Εάν εξακολουθήσει να σιωπά, με γεια του με χαρά του. Πάντοτε -πρέπει να σημειώσω- σκεφτόμουν ότι θα μιλήσει ο ΓΑΠ και θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους. 

• .........................

Αλλά ο χρόνος τρέχει δαιμονισμένα και δεν βλέπω ότι υπάρχει κάποιος εν εγρηγόρσει για να πει τον σωστό λόγο για τις εξελίξεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Τα πράγματα είναι απλά. Ο Βενιζέλος, με την ανοχή του ΓΑΠ, παρέλαβε το Κίνημα και το αποτελείωσε. Τώρα θέλει να φτιάξει κάτι άλλο. Ο καθένας μπορεί να φτιάξει ό,τι γουστάρει. Αλλά, ο Βενιζέλος δεν έχει δικαίωμα να πάρει αυτό που έφτιαξε ο λαός με αγώνες και ιδρώτα, και να το κάνει... παρελθόν! Όσα διαβάζω στα ρεπορτάζ των εφημερίδων, δεν με αγγίζουν. Ξέρετε οι δημοσιογράφοι που είναι διαπιστευμένοι στα κόμματα, τελικά ταυτίζονται μαζί με τα κόμματα και την επίσημη γραμμή τους...

• .........................

Και τώρα, θα μου πείτε, τι θα κάνουμε;;; Είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να το απαντήσουμε. Λυπάμαι γιατί από τόσα στελέχη του Κινήματος δεν βρέθηκε ένας (αριθμός 1) να πάρει μια κρυστάλλινη θέση σε όσα συμβαίνουν υπό την καθοδήγηση του Βενιζέλου. Άλλοι έχουν ενσωματωθεί στην παρέα του, άλλοι έφυγαν για να συνεχίσουν την πολιτική τους καριέρα στο ΣΥΡΙΖΑ ή την ΔΗΜΑΡ (πράγμα που σημαίνει ότι σκέφτονταν μονάχα την προσωπική του πολιτική επιβίωση) και άλλοι πήγαν σπίτι τους. Από αυτούς που πήγαν σπίτι τους είτε αναγκασμένοι από το κομματικό σύστημα είτε εθελούσια, περιμένω να πάρουν πρωτοβουλίες.

• .........................

Λυπάμαι που θα ξαναπώ για τον ΓΑΠ, αλλά ματαίως περιμένω εγώ ο άγνωστος Χ (μαχητής του Κινήματος), ένα νεύμα του. Θα πάμε εκεί, ή αλλού, ή θα περιμένουμε ή θα κάνουμε ό,τι μας κατέβει στο κεφάλι!!! Οι αοριστολογίες δεν με καλύπτουν. Ότι δήθεν θα παλέψουμε, θα διώξουμε, θα πάρουμε, θα κάνουμε κ.λπ. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Αυτή τη στιγμή γράφεται η κομματική ιστορία και στο χώρο που κάποτε εμείς ανδρωθήκαμε και δώσαμε το πάθος μας και τις ιδέες μας και τα καλύτερά μας χρόνια, ο Βενιζέλος και κάποιοι ανόητοι επιδίδονται σε πολιτικές και κομματικές αλχημείες.

• .........................

Στο σημείο αυτό αρχίζει, νομίζω, η δική μας ευθύνη που θεωρητικά τουλάχιστον πιστεύουμε πως αν υπάρχει μια στράτευση άξια της τιμής του πνεύματος και της ανεξαρτησίας της συνείδησης είναι η στράτευση στην υπόθεση της δημοκρατίας. Υπάρχει ένα σημείο συνάντησης όλων μας: η αγάπη μας για τον ιστορικό χώρο που πολιτεύθηκε το Κίνημα και τα εκατομμύρια των πολιτών πίστεψαν στις αρχές του. Αλλά και η πίστη μας ότι ο χώρος μας αυτός είναι η μόνη ελπίδα για τον τόπο.

• .........................

Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του ΠΑΣΟΚ από τον Βενιζέλο θ’ αποτελεί καταισχύνη της πολιτικής. Βέβαια η πολιτική που σήμερα εκφράζεται από το ΠΑΣΟΚ που κουλαντρίζει ο Βενιζέλος είναι μια πολιτική που δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του ελληνικού λαού και φυσικά δεν έχει σχέση με τα οράματα που επί δεκαετίες μας κινητοποιούσαν. Βλέπει κανείς ότι οι διαφορές  μεταξύ των κομματικών σχηματισμών σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτες ή ασήμαντες. Και μη θεωρήσει κανείς ότι έχει ισχύ ο τεχνητός διαχωρισμός σε δυνάμεις «μνημονιακές» και «αντιμνημονιακές». Είναι διαχωρισμός ψευδεπίγραφος. Όπως ψευδής είναι και η συνεχής επίκληση της πρακτικής των «μεταρρυθμίσεων», που πάντοτε ήταν ένα σύνθημα ελκυστικό, γιατί ανταποκρινόταν στη δυσαρέσκεια των πολλών από ανικανοποίητους πόθους ή επιδιώξεις. 

• .........................

Θα με απασχολεί το γεγονός ότι όσοι ευαγγελίζονται αλλαγές, πιστεύουν στην ανάγκη των αλλαγών κι αν ο ιδεολογικός εξοπλισμός, ο δικός τους και του κόμματός τους έχει ως θεωρητική αφετηρία τις κοινωνικές μεταβολές. Είναι χαρακτηριστικό το σχόλιο που διάβασα στον «τοίχο» του facebook ενός φοιτητή: «Πώς γίνεται να λένε όλοι... Δεν πρέπει να πειράξουμε τα χαμηλά εισοδήματα...και το μόνο που κάνουν είναι όχι μόνο να τα πειράζουν αλλά να τους αλλάζουν τα φώτα στη κυριολεξία!». Τελικά, οι μεταρρυθμίσεις για ποιους γίνονται; Για να πετσοκόβεται η χθαμαλή σύνταξη του μικροσυνταξιούχου, για να μη μπορεί να βρει δουλειά ο νέος άνθρωπος που σπούδασε και βλέπει ότι όλα πήγαν χαμένα;;

• .........................

Λοιπόν, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι οι αρχές μας εξακολουθούν να έχουν ισχύ. Αλλά με παραποιημένη τη φυσιογνωμία το Κίνημα, μας ωθεί στο προσκήνιο. Επειδή δεν θέλουμε να είμαστε απλώς άβουλα ζωντανά. Επειδή πρέπει να βάλουμε ένα τέρμα στην αβουλία, στην ατομική και τη συνειδησιακή νωθρότητα. Επειδή είμαστε εναντίον του αδίστακτου πολιτικαντισμού. Επειδή δεν θέλουμε να μπούμε στο ακάθαρτο παζάρι, όπου έχει πέραση η μικροπονηρία και το αλισβερίσι…

• .........................

ΠΡΕΠΕΙ να ανανεώσουμε τη σχέση με το χώρο που γέννησε ελπίδες και άλλαξε την Ελλάδα. Πώς;;;  Όποιος έχει προτάσεις, ας τις ρίξει στο τραπέζι. Προσέξτε όμως ότι κατά καιρούς δημιουργήθηκαν κάποιες ομάδες που μετά ακολούθησαν την πεπατημένη: γίνηκαν μια ακόμη «συνιστώσα» σε κάποιον άλλο χώρο! Κι αυτός είναι ένας κίνδυνος…