Πάντως η υποκρισία περισσεύει στην πολιτική σκηνή της χώρας. Δεν το περίμενα ότι ο Μεϊμαράκης, ένας από τους πιο φανατικούς της Δεξιάς, θα ψηφιζόταν με τόση άνεση για πρόεδρος της Βουλής!!! Νομίζω ότι στο αξίωμα αυτό θα έπρεπε να επιλεγεί από τη ΝΔ και να [υπερ]ψηφιστεί ένας πιο "αποδεκτός" πολιτικός που να συγκεντρώνει χαρακτηριστικά ήπιου πολιτικού. Το άλλο που μου κάνει εντύπωση είναι ότι όλοι, μα όλοι, κάνουν τους υπερπατριώτες και συναποφάσισαν σιωπηρά ή όχι, να βάλουν τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στη... γωνία. Δεν της επέτρεψαν να βγάλει δικό της αντιπρόεδρο, όπως ορίζεται από τον Κανονισμό. Τότε γιατί η Δημοκρατία μας δεν κήρυσσε παράνομο αυτό το "κόμμα" ώστε να αποκλειστεί και από τη Βουλή; Το ψήφισαν χιλιάδες Ελληνες... Είναι στη Βουλή αλλά σε καραντίνα!!! Δεν μπορώ να καταλάβω... Δηλαδή, όταν θα ζητούν να μιλήσουν οι εκπρόσωποί της, ο πρόεδρος της Βουλής δεν θα τους δίνει το λόγο, βρίσκοντας διάφορες αστείες δικαιολογίες;;;; Κάπου υπάρχει ένα κενό! Αλλά ο δημοκράτης νέος πρόεδρος της Βουλής ελπίζουν ότι θα το λύσει...
- .................................
Κι εγώ για να είμαι σωστός δεν ξεχωρίζω ως πιο "πολιτισμένο" ή πιο "δημοκράτη" τον Μεϊμαράκη, του οποίου είναι γνωστά, σε όσους έχουν μνήμη, τα έργα και οι ημέρες του στα χρόνια της "πολιτικής" νιότης του...
Η προϊστορία στην πολιτική ζωή του τόπου έχει ενδιαφέροντα περιστατικά. Εκείνο ιδιαίτερα που δημοσιοποιήθηκε και έδειχνε το πλούσιο λεξιλόγιο του κυρίου Μεϊμαράκη, έχει μείνει αποτυπωμένο στις σελίδες των εφημερίδων της εποχής αλλά και στ' αυτιά όσων ήσαν παρόντες μέσα στη Βουλή. Μιλώ για τότε που είχε επιτεθεί με σφοδρότητα εναντίον του τότε βουλευτή του ΛΑΟΣ Ι. Κοραντή. Ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ (0-05-2011):
- .................................
Προσερχόμενος στην συνεδρίαση ο κ. Κοραντής στράφηκε προς τον κ. Μεϊμαράκη για να του πει «καλημέρα» και ο πρώην υπουργός του φέρεται να του απάντησε οργισμένος: «Μου λες και καλημέρα εμένα ρε αλήτη, περιθωριακέ, εσύ που θες να με πας στο ειδικό δικαστήριο;». Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ εμβρόντητος παρακολουθούσε τον κ. Μεϊμαράκη να τον καθυβρίζει, ενώ οι παριστάμενοι βουλευτές «πάγωσαν». Ο πρώην υπουργός της ΝΔ ακούστηκε να λέει εκτός μικροφώνου: «Σκατομαλ..., καραγκιόζη, έλα έξω, βγες έξω να σε γ...», ενώ ο κ. Κοραντής τον κοιτούσε κάνοντας τον σταυρό του! Ο κ. Μεϊμαράκης διατύπωσε αιχμές για διαρροές περί δήθεν ύπαρξης στοιχείων εις βάρος του τα οποία υποτίθεται ότι διαθέτει ο κ. Κοραντής από την περίοδο που ήταν επικεφαλής της ΕΥΠ, κάτι που διαψεύδει ο τελευταίος λέγοντας ότι «ο κ. Μεϊμαράκης ή φοβάται, ή φαντάζεται ή και τα δυο», επισημαίνοντας ότι «εγώ λειτούργησα ως διοικητής της ΕΥΠ σύμφωνα με το νόμο και ως τέως διοικητής με τον ίδιο τρόπο και ας αφήσει τα παραμύθια…».
- .................................
Μη μου πείτε και τι έγινε;;; Δηλαδή, τι να πω τώρα; Ότι μακρύναν οι ποδιές και σκεπαστήκαν οι... πομπές;;; Αλλά ο Μεϊμαράκης δεν είναι και χθεσινός. Εχει μακρά θητεία "πολιτικής" δραστηριότητας σ' εκείνες τις αλήστου μνήμης ομάδες της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας, που κυνηγούσαν τους πολιτικούς αντιπάλους, που προπηλάκιζαν τους μη αρεστούς, που σπάγανε, βρίζανε, χτυπούσαν... Όσοι από μας έχουμε ακόμη τη μνήμη ζωντανή, δεν θέλουμε να ξεχάσουμε. Και φυσικά ΔΕΝ ΣΒΗΝΟΥΜΕ!!! Διαβάστε και το παρακάτω, έτσι για να διανθίσουμε τη διάθεσή μας και να σπάσει κάπως ο πάγος:
- .................................
Στην Ελλάδα διαθέτουμε, ως γνωστόν, τριών τύπων πανεπιστήμια: το κανονικό πανεπιστήμιο, το ανοικτό πανεπιστήμιο και το πανεπιστήμιο του καφενείου. Με αφορμή το γεγονός ότι ο Ευάγγελος (για τους φίλους «Βαγγέλας») Μεϊμαράκης θα είναι ο νέος πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, θα μπορούσαμε να πούμε ότι, εντέλει, ένας προικισμένος εκπρόσωπος του πανεπιστημίου του καφενείου εκρίθη ο καταλληλότερος για το think tank της Ν.Δ. Μη σπεύσετε να παρεξηγήσετε τα παραπάνω. Δεν εννοώ ότι ο τέως υπουργός Εθνικής Αμύνης ήταν κακή επιλογή για τη συγκεκριμένη θέση. Τουναντίον επρόκειτο για επιλογή η οποία -ει μη τι άλλο- δείχνει ρεαλισμό, υπό την έννοια ότι και η πολιτική στην Ελλάδα ολοένα απομακρύνεται από τον κόσμο των ιδεών, αλλά και ο θεσμός του κανονικού πανεπιστημίου -ελέω λαϊκισμού- όλο και περισσότερο συγκλίνει με το πανεπιστήμιο του καφενείου. Ο Μεϊμαράκης είναι ένας πρακτικός άνθρωπος της πιάτσας. Δεν το κρύβει ότι αισθάνεται πολύ πιο άνετα στα μπουζούκια παρά στις βιβλιοθήκες. Ωστόσο, έχει το πλεονέκτημα -μάλλον σπάνιο για την Ελλάδα, όπου οι παντογνώστες περισσεύουν- να αναγνωρίζει αυτά που δεν καταλαβαίνει και να μην ανακατεύεται μαζί τους. Δεν είναι το είδος του ανθρώπου που παριστάνει ότι είναι κάτι που δεν μπορεί να είναι... (Tου Στεφανου Κασιματη, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,Tετάρτη, 1 Σεπτεμβρίου 2010).
- .................................
No comments:
Post a Comment