Λάμπρος Μίχος: "Πληρώσαμε τους Λιάνηδες και τους Θεοδωράκηδες..."!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του βουλευτή Β΄Αθήνας και γραμματέα του Τομέα Εσωτερικών του ΠΑΣΟΚ, ΛΑΜΠΡΟΥ ΜΙΧΟΥ, στην εφημερίδα METRO και στον δημοσιογράφο ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΤΣΙΓΙΑΝΝΗ

• Είµαστε ένα βήµα πριν την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος;

Κάποιοι νοµίζουν ότι, εάν καταρρεύσουν οι θεσµοί, τότε θα ανατραπεί το σύστημα και θα έρθει ένα καλό καθεστώς. Θα βγουν οι γνήσιοι, Λιάνηδες, Θεοδωράκηδες, καθηγητές, τραγουδιστές. Όλοι αυτοί είναι εκτός κατεστηµένου ξαφνικά και εκπροσωπούν το µέσο Έλληνα. Αφού εµπορεύτηκαν ειδήσεις, εµπορεύτηκαν τον πολιτισµό και την πολιτική, τώρα ξαφνικά είναι εναντίον του πολιτικού συστήματος. Όταν τραυµατιστούν οι θεσµοί, υπάρχει περιθώριο να εµφιλοχωρήσουν τα συµφέροντα, οι συντεχνiες, ο λαϊκισµός, οι νονοί και οι μπράβοι. Την ταξιθεσία στο πολιτικό σύστηµα δεν θα την κάνει µετά ο Σαµαράς, η Παπαρήγα ή ο Τσίπρας. Θα έχει καταργηθεί η έννοµη πολιτική τάξη. Οι νονοί και οι µπράβοι θα την κάνουν.

• Η κριτική αυτή στρέφεται κυρίως εναντίον των κοµµάτων της αντιπολίτευσης που αντιµάχονται το Μνημόνιο;

Στρέφεται εναντίον εκείνων που µε ανευθυνότητα λαϊκίζουν και θέλουν την πτώση του πολιτικού συστήµατος. Υπάρχουν δημοσιογράφοι-κονδυλοφόροι οι οποίοι τα τελευταία χρόνια τράφηκαν µε τα 3-4 µισθολόγια από διάφορους οργανισµούς και υπηρεσίες.

Αφού λοιπόν χόρτασαν, κατατρώγovτας από το δημόσιο πλούτο, τώρα ολοφύρονται γιατί κόψαµε το δεκάρικο από τη σύνταξη του µικρο-συνταξιούχου. Βλέπω και αυτούς που κάνανε συναυλίες, πράγµατα, εξηντάρικα - κατοστάρικα χιλιάδες. Γυρίσανε όλη την Ελλάδα, τους γιορτάσαµε τα εβδομηντάχρονα, τα ογδοντάχρονα από χρήµατα της πολιτικής προστασίας και τώρα βγαίνουν και διαµαρτύρονται γιατί χρεοκόπησε το κράτος. Φαντάσου όλους αυτούς τους τύπους, όπως και κάποιους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που φύγανε και λένε τώρα να ζητήσουµε συγγνώµη από τον ελληνικό λαό εµείς, που µείναµε πίσω.

Εγώ δηλαδή, που ήρθα χθες. Εκείνος ήταν 20 χρόνια, πηγαινόφερνε τη Λιάνη όταν διοικούσε η Λιάνη και πρωθυπούργευε, έκανε απίθανες συναυλίες από δω και από εκεί και οργάνωνε και έπαιζε µε τη δηµοσιογραφία και τις κοσµικές στήλες και ήταν από αυτούς που τροφοδότησαν µε πολύ κάρβουνο το πολιτικό σύστημα, και τώρα βγάζουν την ουρά τους και µας λένε να ζητήσουµε συγγνώµη από τον ελληνικό λαό.

Όλο αυτό το κατεστημένο πρέπει να το καταλάβει ο κόσµος τι ρόλο παίζει και να µην υποκύψει σε αυτά τα κελεύσµατά τους.

• Αναφέρεστε στον κ. Λιάνη...

Βεβαίως.

• Πάντως στην κυβέρνηση υπάρχει µια κακοφωνία και φαινόµενα αβελτηρίας από την πρώτη στιγµή που ήρθε στην εξoυσία το ΠΑΣΟΚ...

Ο Γιώργος Παπανδρέου έπρεπε να δείξει µεγαλύτερη τόλµη. Υπάρχουν υπουργοί που έχουν δείξει και φαυλότητα και κοµµαταρχισμό και σε κάθε περίπτωση που διαπιστωνόταν κάτι τέτοιο, έπρεπε ο Γιώργος Παπανδρέου να επιδείξει πυγµή. Αυτό δεν το έκανε. Και νοµίζω ότι πληρώνουμε τώρα τα επίχειρα αυτού του πολιτισµένου τρόπου και της ευγένειας του Παπανδρέου, ο οποίος πιστεύει στη διαβούλευση και στη δημοκρατία και σε όλες τις απόψεις κτλ. Εντάξει ως ενός σημείου όμως. Όταν υπάρχουν θέματα που είναι προκλητικά, εκεί θα πρέπει να παταχθούν αµέσως. Και ο κόσµος θα το χαιρότανε και θα επιδοκίμαζε τον Παπανδρέου και θα ήταν στήριγμά του αν πέταγε εγκαίρως απέξω αυτούς που έδειχναν ολιγωρία, αβελτηρία κτλ. Αυτό δεν σηµαίνει ότι η κυβέρνηση έχει αποτύχει και πρέπει να φύγει στο σύνολό της. Ο Παπανδρέου όµως πρέπει να σας πω ότι είναι συναισθηµατικός άνθρωπος, έχει µεγάλη ειλικρίνεια και είναι και προσηλωμένος σε αυτό που κάνει. Είναι καθαρός και έντιμος. Εγώ τον στήριξα και τον στηρίζω, γιατί δεν υποκύπτει σε συμφέροντα.

• Αληθεύει ότι είχατε στείλει επιστολή στον Γ. Παπανδρέου;

Σας το λέω τώρα για πρώτη φορά. Εµείς, µια οµάδα βουλευτών, είχαµε ζητήσει µε επιστολή µας στον πρωθυπουργό να θεσπίσει µητρώο «πόθεν έσχες» για όλους τους Έλληνες, για να καταγραφούν εκεί όλα. Τα ακίνητα, οι µετοχές, τα πάντα. Και χαίροµαι διότι οι πληροφορίες που έχω είναι ότι στο νέο φορολογικό νοµοσχέδιο θα καθιερωθεί «πόθεν έσχες» σε όλους τους Έλληνες. Δεν είναι δυνατόν να πληροφορούμαστε ότι 500 καρδιολόγοι στη Θεσσαλονίκη έχουν καταθέσεις 1.5 δισ. Που σηµαίνει ότι το 1/3 είναι από τις φαρµακευτικές εταιρείες και τα 2/3 από «φακελάκια». Να πού πήγαν τα χρήµατα.

Στην εποχή των τσαρλατάνων...

ΣΕ ΕΠΟΧΕΣ ΚΡΙΣΗΣ οικονομικής, πνευματικής και ηθικής, γεμίζει το προσκήνιο με τσαρλατάνους που ευαγγελίζονται τη σωτηρία του τόπου. Δεν είναι δύσκολο όμως να καταλάβει κανείς ότι είναι ανύπαρκτα τα ιδεολογικά ερείσματα όλων αυτών που εκμεταλλεύονται την αγωνία του λαού και μοναδικό κίνητρο είναι το αλόγιστο πάθος για την εξουσία. Θα πει κάποιος ότι χιλιάδες άνθρωποι είναι στους δρόμους και επιζητούν την ανατροπή της κυβέρνησης που της έλαχε το βαρύ φορτίο ν' αλλάξει το κράτος για να μπορέσουμε όλοι να ζήσουμε μέσα σ' αυτό με όρους δημοκρατικούς, με όρους ισονομίας και αξιοκρατίας.  

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να καταλάβω μέχρι ποιού βαθμού ο βρασμός ψυχής του Σαμαρά ή του Τσίπρα είναι αληθινός. Οσο για το ΚΚΕ και την Παπαρήγα, τι να πω; Απλώς ζουν με τα περασμένα και είναι δυστυχείς - ευτυχώς - που χάσανε στον εμφύλιο... Είναι δύσκολο για το εθνικό σύνολο να συνειδητοποιεί τους κινδύνους, αν και πιστεύω ότι με το ένστικτό του κατορθώνει και αυτοπροστατεύεται. Στην περιοχή της πολιτικής όμως έχει κανείς την  αίσθηση της απουσίας ικανών ανθρώπων που θα μπορούσαν να είναι οι φωτισμένοι οδηγοί. Κι έτσι παρατηρούμε τις διάφορες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες, να κατεβαίνουν στους δρόμους, προβάλλοντας τον ατομικιστικό χαρακτήρα της ράτσας μας, επιζητώντας να μη θιγούν τα συμφέροντά τους, να μη χάσουν τα κεκτημένα τους, να μείνουν ανέγγιχτες οι συντεχνίες...  

ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ οι τσαρλατάνοι της πολιτικής. Επιπλέουν οι μυαλοπώλες του πνεύματος. Και μόνη η ιδέα της προβολής είτε στις πλατείες και τους δρόμους ή του προσκήνιου στα τηλεοπτικά παράθυρα, μαγεύει τους αυτάρεσκους πολιτικούς ή συνδικαλιστές που ηδονίζονται με τη βακχεία των λόγων τους, που κατατροπώνουν τον αντίπαλο με τη σύγχυση και τον σαματά, που αυθαδιάζουν για να ικανοποιήσουν το πλήθος. Και το πλήθος που πιέζεται από μια άδικη πολιτική, μεταθέτει τις ευθύνες στους τσαρλατάνους και σ' εκείνους γενικότερα που μονοπωλούν για τον εαυτό τους τη συλλογική θέληση. Αλλά το μόνο που καταφέρνουν όσοι κραυγάζουν νυχθημερόν - κι εδώ δεν παραλείπω τους τηλε-εισαγγελείς που χτυπάνε "νούμερα" από τα "δελτία ειδήσεων" των τηλεοπτικών καναλιών - είναι να συσκοτίζουν την ατμόσφαιρα. Οι προσωπικές και μικροκομματικές φιλοδοξίες έχουν ενσωματωθεί στο λαϊκό αίτημα για καλύτερες μέρες και κατ' αυτό τον τρόπο η πολιτική ή δημοσιογραφική δραστηριότητα που χρησιμοποιεί αυτό το αίτημα ως πρόσχημα, εκπίπτει σε δημαγωγία.

Κακός σύμβουλος η δημαγωγία

 

Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι κολοσσιαία σκάνδαλα τσάκισαν την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Βέβαια,θα πρέπει να σημειώσω ότι η Ελλάδα δεν δημιουργήθηκε το 1981 που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Κι όσοι θέλουν να μας πείσουν γι' αυτό κάνουν λάθος ή πιστεύουν ότι θα ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού και θα τον κάνουν να ξεχάσει όσα τράβηξε κυρίως από τη Δεξιά και τους κουμανταδόρους της τις τελευταίες δεκαετίες. Επίσης δεν είναι δυνατό να ξεχάσω τα τεράστια λάθη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και την "προδοσία" των ανθρώπων εκείνων που εγώ τους θεωρούσα "συντρόφους" και οι οποίοι τελικά αποδείχτηκαν απατεώνες.  

Μ' ενοχλεί όμως πολύ όταν κυρίως οι άνθρωποι της λεγόμενης παραδοσιακής Αριστεράς κάνουν ότι είναι αθώοι, αφού δεν κυβέρνησαν, λες και έζησαν στο περιθώριο της ζωής μας. Γνωρίζω δεκάδες στελέχη της αριστεράς που, είτε με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είτε της Νέας Δημοκρατίας, στελέχωσαν κρατικές ή κυβερνητικές θέσεις. Ενα απλό παράδειγμα που θα αναφέρω είναι το γεγονός ότι πάντοτε τις επιτροπές που κανόνιζαν π.χ. τις επιχορηγήσεις στους θιάσους τις στελέχωναν καλλιτέχνες που ΔΕΝ προέρχονταν από το χώρο του ΠΑΣΟΚ... 

Σήμερα τα στελέχη της αντιπολίτευσης είναι οι βρικόλακες του μίσους και του διχασμού. Έχουν στήσει στον τοίχο την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό και πυροβολούν αδιακρίτως. Η διαφθορά και ο εξευτελισμός της πολιτικής δεν ήταν ποτέ, αν θέλετε, προνόμιο του ΠΑΣΟΚ. Ας καταλάβουν ότι ΟΛΟΙ υπήρξαν συμμέτοχοι. Κι όταν εξανίστανται για τα όσα έχει πει ο Πάγκαλος ("μαζί τα φάγαμε...."), απλώς υποδύονται τις στρουθοκαμήλους. Έκανε λάθη η παρούσα κυβέρνηση. Ναι! Αλλά θα πρέπει να δεχτούμε ότι πολιτεύτηκε και πολιτεύεται ανάμεσα σε συμπληγάδες. 

Τρανό παράδειγμα η ψήφιση του νέου νόμου για τα ΑΕΙ. Η Αριστερά πρωτοστατεί στην αταξία. Καταλήψεις, απώλεια "εξεταστικών" για τους φοιτητές, γενικό μπάχαλο. Κάποτε θα πρέπει όλοι να καταλάβουν  ότι οι φοιτητοπατέρες δεν μπορούν να διοικούν τα πανεπιστήμια κι ούτε να αποφασίζουν μαζί με κάποιους καθηγητές ποιοι θα πάρουν πτυχία, ποιοι θα κάνουν μεταπτυχιακά, ευρωπαϊκά προγράμματα κ.ά. Πρέπει, επίσης, να καταλάβουν όλοι ότι η υπόθεση του "ασύλου" δεν μπορεί πλέον να έχει ισχύ σήμερα. Να τερματιστεί η ασυδοσία με τους τυχάρπαστους που κλείνονται μέσα σε μια σχολή και διακηρύσσουν την "ελευθερία των ιδεών". 

Οι ταξιτζήδες, οι φορτηγατζήδες, οι φαρμακοποιοί, οι γιατροί, οι πανεπιστημιακοί και άλλες επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες βρίσκονται στους δρόμους. Και διεκδικούν! Κανείς όμως δεν έχει διάθεση να σταθεί στο πλευρό της κυβέρνησης για να ξεπεραστούν οι δυσκολίες. Και ζητούν οι πολιτικοί αρχηγοί... εκλογές! Σήμερα μάλιστα ο υπερφίαλος, εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Μιχελάκης σε ό,τι αφορά στο αίτημα του κόμματός του για πρόωρες εκλογές είπε: "Πιστεύετε, με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, ότι το όποιο κόστος της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες είναι μεγαλύτερο από το κόστος που υφίσταται αυτή τη στιγμή η πραγματική οικονομία και η κοινωνία; Εγώ προσωπικά πιστεύω πως όχι".

Κι ο Τσίπρας, με τη χυδαία φρασεολογία του, φωνάζει για εκλογές, λες και την επομένη των εκλογών θα βρεθεί στον πρωθυπουργικό θώκο! Οσο για το ΚΚΕ και την Παπαρήγα, που κρατούν τις σημαίες της "εξέγερσης", δεν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει τη στάση τους. Ζουν σε άλλες εποχές. Εχει αναλογιστεί κανείς απ' όλους αυτούς που οδηγείται η χώρα; Αλλος τραβάει από δω, άλλος τραβάει από κει, ο καθένας έχει τους δικούς του λόγους να θέλει τις εκλογές, όλοι έχουν τους λόγους τους να αντιπολιτεύονται με τον τρόπο που βλέπουμε, όλοι θέλουν να κονιορτοποιήσουν την πολιτική ζωή, αρκεί να βγάλουν από τη μέση τον Παπανδρέου, τον Βενιζέλο και το ΠΑΣΟΚ! Ζητούν εκλογές, υποσχόμενοι στον λαό ότι έτσι θα υπάρξει άμεση επίλυση των προβλημάτων της χώρας.

Είναι τραγικό ότι η εξουσία σιγά-σιγά και σταθερά περνάει στους εραστές της ανεξέλεγκτης δύναμης. Θα ήταν παράλογο να παραγνωρίσει κανείς τις σκληρές συνθήκες που βιώνει σήμερα ο ελληνικός λαός. Αλλά το χειρότερο είναι ορισμένες πολιτικές δυνάμεις να εκμεταλλεύονται με τον χυδαιότερο τρόπο τα πάθη του λαού, και να πολιτεύονται για ν' αυξήσουν τα δημοσκοπικά ποσοστά τους στις εκλογές που επιζητούν. Η δημαγωγία είναι στην ημερήσια διάταξη. 

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με μανία μουντζουρώνουν το ήδη θολωμένο τοπίο. Δεν τους είπε κανείς να μη μιλάνε, αλλά πλέον δεν μιλάνε απλώς αλλά έχουν σηκώσει τη σημαία της άρνησης από την ημέρα που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας. Και τώρα σκορπίζουν απλόχερα υποσχέσεις. Ο Τσίπρας, μάλιστα έφτασε στο σημείο να προαναγγέλλει ειδικό δικαστήριο για Παπανδρέου και άλλα στελέχη της κυβέρνησης!!! Θέλουν εκλογές, λοιπόν; Ας πάρει μια απόφαση ο Παπανδρέου να γίνουν εκλογές να τελειώνουμε....

Η γελοιότητα και η αδυναμία της ΕΡΤ!

Τα έχω πάρει στο κρανίο! Δεν μπορώ να καταλάβω με ποια λογική κάθε τόσο στις εκπομπές τους οι κύριοι δημοσιογράφοι της κρατικής τηλεόρασης προσκαλούν άλλους δημοσιογράφους από εφημερίδες ή και ραδιοτηλεοπτικά κανάλια ορισμένες φορές για να μιλήσουν πάνω στην πολιτική επικαιρότητα. Το πρώτο που σκέφτομαι είναι ότι οι κακόμοιροι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ βρίσκονται σε πλήρη αδυναμία να εκφράσουν απόψεις ή να διαφωτίσουν το κοινό που θέλει ν' ακούσει χωρίς φωνές και εξυπνάδες κάποια πράγματα για την κοινωνικοπολιτική ζωή. Εχω διαπιστώσει ότι πολλές φορές προσκαλούνται σε εκπομπές της ΕΡΤ κάποιοι δημοσιογράφοι που εργάζονται στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία", όπως επίσης και σε άλλες εφημερίδες ("Νέα", "Έθνος", "Καθημερινή" κ.ά.). Με ποια λογική τους καλούν; Ξέρουν περισσότερα από τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ; Και σε τελευταία ανάλυση, τι προσθέτουν; Αυτό που προσθέτουν είναι σε αναγνωρισιμότητα, που σημαίνει ότι δημιουργούνται κάποιες προϋποθέσεις για να παραμένουν στο προσκήνιο με τα όποια αποτελέσματα για την επαγγελματική τους προοπτική.  Και για να τελειώνω: Εάν οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ είναι ανεπαρκείς, τότε κάποιο πρόβλημα υπάρχει με τη διοίκηση της ΕΡΤ που τους προσέλαβε. Εάν τους καλούν για να υπάρχει ένα "ψηφιδωτό" απόψεων, πάλι λάθος κάνουν, διότι έτσι ρίχνουν νερό στο μύλο που ισχυροποιεί τη δημοσιογραφική εξουσία. 

Ποιος αντέχει την Κανέλλη;;;

Πρωί-πρωί ο Οικονομέας κι ο Καμπουράκης έχουν στο "παράθυρο" την άλλοτε κολλητή του Καραμανλή και του Λάσκαρη (εκείνου που είχε καταργήσει την πάλη των τάξεων) και για πολλοστή φορά κάνει μαθήματα πολιτικής προς την κυβέρνηση και γενικά προς όλους. Η χριστιανο"μαρξίστρια" Κανέλλη έχει γίνει η ατραξιόν των πανηγυριών που στήνουν οι διάφορες εκπομπές. Πουλάει εξυπνάδα, ύφος, επαναστατικότητα... Είπε ότι κάποιος υπουργός το 1981 δεν ήξερε τι σημαίνει insert! Και λοιπόν, κυρία Κανέλλη; Είναι αλήθεια ότι η Λιάνα λέει ωραία ανέκδοτα. Και κάποτε έγραφε ωραίες ιστορίες για αεροσυνοδούς. Πάντως έχει ξεχάσει το παρελθόν της. Εχει πλάκα...

ΥΓ. Επειδή ανέφερε την "φωνή του Πολυτεχνείου", την Μαρία Δαμανάκη, η κυρία Κανέλλη μήπως μπορεί να μας πει πού ήταν και τι έκανε την εποχή του Πολυτεχνείου;;;

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η πρώτη φορά που το ΚΚΕ φάσκει και αντιφάσκει!!!

Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ διαμαρτυρίας των απολυμένων από την τηλεόραση του ΚΚΕ είναι η μόνη στην οποία δεν συμμετείχε το… ΠΑΜΕ. Λογικό, αφού το κόμμα θύμωσε επειδή οι απολυθέντες τόλμησαν να αποδώσουν στη διοίκηση του σταθμού την ιδιότητα… του εργοδότη! «Οι συγκεκριμένοι», γράφει ο «Ριζοσπάστης», «δεν ντράπηκαν να μιλήσουν για “εργοδοσία”, εξισώνοντας τον “902” με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, ενώ ξέρουν ότι ο “902” δεν είναι και δεν λειτουργεί σαν καπιταλιστική επιχείρηση». Πάντως, αυτή η… μοναδικότητα δεν εμποδίζει το σταθμό του κόμματος να απολύει όπως οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση, και μάλιστα με βάση τις «αντεργατικές ρυθμίσεις» που το ΚΚΕ καταγγέλλει ότι θεσπίζονται για τα υπερκέρδη των καπιταλιστών!

Θέλουμε ν' αλλάξει αυτό το κράτος; Να αρχίσουμε την κριτική από τον εαυτό μας!

Παρακολουθώ με προσοχή τις εξελίξεις και πρέπει να πω ότι τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά νιώθω ότι δεν πάμε καλά ως κράτος και ως κοινωνία. Η κυβέρνηση φέρεται αποφασισμένη(;;;) να προχωρήσει στην υλοποίηση του προγράμματός της με τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες. Ωστόσο, η κατάσταση δεν είναι ρόδινη και κανείς δεν το θεωρεί δεδομένο ότι οι μεταρρυθμίσεις θα πραγματοποιηθούν, εξαιτίας της αντίδρασης κάποιων (πολλών) κοινωνικών και επαγγελματικών ομάδων που θεωρούν ότι θίγονται τα δικαιώματά τους. Φοβάμαι ότι σε λίγες μέρες, στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, θα γίνουν επεισόδια, αφού ήδη αυτά σχεδόν έχουν προαναγγελθεί από τις οργανώσεις (συνδικαλιστικές και άλλες). Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε να ναυλώσει ολόκληρη αμαξοστοιχία για να μεταφέρει κόσμο που θα διαδηλώσει κατά της κυβέρνησης!

Προφανώς όμως κανείς απ' όλους αυτούς, τους οποίους συμμερίζομαι, ΔΕΝ έχουν καταλάβει ότι αν δεν προχωρήσει η υλοποίηση των υπεσχημένων, δηλ. του προγράμματος εξυγίανσης, οι Ευρωπαίοι θα μας γράψουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και δεν θα δοθεί η επόμενη δόση, οπότε... έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου! Δεν είναι αστείο. Διαβάζω τελευταία τις δηλώσεις όλων των Ευρωπαίων δανειστών μας και με πιάνει τρομάρα. Μάλλον τώρα δεν αστειεύονται, αφού όλοι έχουν καταλάβει πως πάμε να τους την φέρουμε, να μην συμμορφωθούμε με όσα έχουμε συμφωνήσει.

Από την άλλη, δεν είναι δυνατό να ακούμε αυτόν τον άθλιο Λυμπερόπουλο των ταξιτζήδων να προαναγγέλλει ταραχές επειδή -λέει- θίγονται τα συμφέροντα του κλάδου του. Οι θλιβερές μειοψηφίες των πανεπιστημιακών σχολών να εκβιάζουν το κράτος και να κρατούν ομήρους εκατοντάδες φοιτητές που θέλουν να τελειώσουν με τις σπουδές τους. 

Το ερώτημα είναι απλό: Θέλουμε ν' αλλάξει αυτό το κράτος;;; Είναι αλήθεια ότι όλοι έχουμε στριμωχτεί. Κι εγώ, κι εσύ και όλοι μας. Πώς θα το αλλάξουμε εάν δεν στριμωχτούμε; Δεν αλλάζει με μια υπουργική ή άλλη απόφαση.  Διάβαζα τη συνέντευξη του Στέλιου Ράμφου, που είναι ένας σοβαρός διανοητής, και που μεταξύ άλλων λέει τα εξής:

"Να πάμε σε συμπεριφορά ευθύνης και να αρχίσουμε την κριτική από τον εαυτό μας. Να αρχίσουμε από εμάς, αυτή θα είναι η αφετηρία της αλλαγής"!!!

Θαυμάστε... επαναστάτη!

Ο αρχηγός των ταξιτζήδων Λυμπερόπουλος τόνισε ότι, εάν το υπουργικό συμβούλιο καλύψει τον Ραγκούση, τότε θα προχωρήσει στην δημιουργία αντικυβερνητικού μετώπου μαζί με άλλες αντιδρώσες κοινωνικές ομάδες, καλώντας τα κόμματα να πάρουν θέση. «Θα είναι άσχημες οι εξελίξεις εάν το υπουργικό συμβούλιο εγκρίνει το νομοσχέδιο. Έχουμε όλο τον χρόνο να μην αφήσουμε τίποτα όρθιο» δήλωσε χαρακτηριστικά. Θεωρεί τον εαυτό του... παλικαρά! Αυτό και μόνο είναι αρκετό να τον συλλάβουν και να τον στείλουν στο... σπίτι του! Ποιος είναι ο κύριος Λυμπερόπουλος που απειλεί θεούς και δαίμονες, εάν δεν υποκύψει η κυβέρνηση στις απαιτήσεις του; Πότε οι φορτηγατζήδες, πότε οι ταξιτζήδες, πότε οι φοιτητοπατέρες και οι λεωφορειούχοι, πότε οι φαρμακοποιοί, πότε οι γιατροί και πάει λέγοντας.  Δεν είναι δυνατό να μας κρατούν ομήρους κάποιες επαγγελματικές ομάδες και κάποιοι που θεωρούν ότι θίγονται τα συμφέροντά τους. 

Οι πρυτάνεις και οι παρέες τους

• Tου Πασχου Μανδραβελη
• Η Καθημερινή, 06/09/2011

Το πιο καλό επιχείρημα υπέρ της αλλαγής του νόμου για τα ΑΕΙ είναι αυτές καθ’ αυτές οι αντιδράσεις στον νόμο για τα ΑΕΙ. Υποτίθεται ότι τα πανεπιστήμια είναι οι βασικοί φορείς της καινοτομίας στη χώρα. Δεν γνωρίζουμε σε τι καινοτομούν, αλλά σε ό,τι αφορά τα πανεπιστημιακά ζητήματα η διαδικασία είναι γνωστή και βαρετή. Γενική συνέλευση πενήντα ατόμων, ρητορική της δεκαετίας του ’70, απόφαση για κατάληψη, τραμπουκισμοί σε βάρος όσων διαφωνούν και περαιτέρω υποβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Οι Ελληνες πολίτες έχουν δει το έργο τόσες φορές, που πλέον αδιαφορούν. Θεωρούν τα ελληνικά πανεπιστήμια μια ακόμη χαμένη υπόθεση της χώρας. Τα βλέπουν κάτι σαν τον στρατό· ένα αναγκαίο στάδιο που πρέπει να περάσουν τα παιδιά τους για να έχουν ελπίδες διορισμού στο Δημόσιο.

Δεν γνωρίζουμε αν αυτή η αντίληψη περιποιεί τιμή στους πανεπιστημιακούς δασκάλους, αλλά το αυτί των πρυτάνεων δεν ιδρώνει. Μάχονται για να συντηρηθεί το τέλμα από το οποίο σιτίζονται, διευκολύνοντας μάλιστα τους ελάχιστους φοιτητοπατέρες να κάνουν λαμπόγυαλο τα ΑΕΙ, αυτά που με όρκους υποσχέθηκαν ότι θα υπηρετούν και θα προστατεύουν. Ανέβαλαν τις εξετάσεις για να μπορούν ανεμπόδιστες οι κομματικές νεολαίες να κάνουν την ετήσια σχεδόν τελετουργία τους. Λες και σκοπός του πανεπιστημίου δεν είναι η εκπαιδευτική λειτουργία, αλλά η επαναστατική γυμναστική. Κι όταν κάποιος επισημαίνει το αυτονόητο εκδίδουν ανακοινώσεις ότι υβρίζονται. Τα καημένα...

Αν, λοιπόν, έπρεπε να αλλάξει ο τρόπος διοίκησης των πανεπιστημίων είναι γιατί πρέπει να υπάρξει διοίκηση των πανεπιστημίων. Σύμφωνα με τον πρύτανη του Καποδιστριακού, κ. Θ. Πελεγρίνη, οι πρωτοβουλίες ανήκουν στους φοιτητές, δηλαδή στους φοιτητοπατέρες, οι οποίοι αποφασίζουν και διατάσσουν τους πρυτάνεις. Ο ίδιος προφανώς είναι διακοσμητικό στοιχείο του πανεπιστημίου με μόνη υποχρέωση να διευκολύνει αυτές τις πρωτοβουλίες. Κι εδώ τίθεται ένα ερώτημα: θα εμπιστευόταν κανείς μια αεροπορική εταιρεία στην οποία οι επιβάτες θα αποφάσιζαν πως θα απογειωθεί το αεροπλάνο, ενώ θα διαφήμιζε ότι οι κυβερνήτες προσφέρουν «άπλετο χώρο και χρόνο για τη διενέργεια της συνέλευσης των επιβατών»; Θα έλεγε ποτέ διοικητής νοσοκομείου ότι οι εγχειρήσεις αναβάλλονται για ένα μήνα μέχρι να αποφασίσουν οι εκπρόσωποι των ασθενών πώς θα γίνονται οι εργαστηριακές εξετάσεις; Προφανώς όχι, κι αυτό δείχνει την εκτίμηση που τρέφουν οι πρυτάνεις στην εκπαιδευτική διαδικασία. Θεωρούν δευτερεύουσα διαδικασία την εκπαίδευση, την οποία ρητορικά λιβανίζουν. Τι κι αν χαθεί ένας μήνας μαθημάτων; Το σύστημα συναλλαγής των πρυτανικών αρχών με τους φοιτητοπατέρες να μην διαταραχθεί. Ολα τ’ άλλα βρίσκονται. Ακόμη και η εξέλιξη των ίδιων των πανεπιστημιακών.

Την περασμένη εβδομάδα συνέβη κάτι εξωφρενικό, αλλά όχι πρωτότυπο στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μέλη φοιτητικών παρατάξεων διέλυσαν τη συνεδρίαση για εξέλιξη πανεπιστημιακού, εκβιάζοντας τους καθηγητές να δηλώσουν -θέλουν δεν θέλουν- την αντίθεσή τους στον νόμο. Αυτό το σύστημα των τραμπουκισμών και εκβιασμών υπερασπίζονται με σθένος οι πρυτάνεις και οι (κομματικές) παρέες τους. Το ερώτημα, όμως, είναι: οι υπόλοιπες υγιείς δυνάμεις των ΑΕΙ πότε θα αντιδράσουν;

Το ΚΚΕ άλλα λέει κι άλλα κάνει!

Διάβασα ότι οκτάωρη στάση εργασίας κήρυξε η ΕΤΙΤΑ στον τηλεοπτικό σταθμό 902 για την Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ένωσης Τεχνικών, οι εργαζόμενοι αντιδρούν στις απολύσεις που έγιναν στον τηλεοπτικό σταθμό και ζητούν την ανάκλησή τους. Η ανακοίνωση της ΕΤΙΤΑ:

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Τ.Ι.Τ.Α. κηρύσσει 8ωρη στάση εργασίας για την Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011 από ώρα 16.00 – 00.00 στον τηλεοπτικό σταθμό 902, αντιδρώντας στις απολύσεις.ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από την Διοίκηση του 902 την ανάκληση των απολύσεων και την δέσμευση ότι δεν θα χαθεί ούτε μία θέση εργασίας.ΚΑΛΟΥΜΕ όλους τους τεχνικούς στον τηλεοπτικό σταθμό 902, μέλη μας και μη, να μετάσχουν μαζικά και δυναμικά στη στάση εργασίας.Συνάδελφοι, η άμεση ανταπόκριση, η μαζική και η δυναμική παρουσία σας στα αγωνιστικά καλέσματα της Ένωσης είναι το μόνο που μπορεί να περιφρουρήσει τις εργασιακές μας σχέσεις και να επιφέρει και νέες κατακτήσεις.

Είναι φανερό πως στο "βασίλειο" του ΚΚΕ υπάρχουν άλλοι νόμοι και κανείς δεν έχει δικαίωμα να ελέγξει τους κουμανταδόρους του κόμματος. Μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Επίσης μπορούν να πηγαίνουν στη Βουλή και να καταγγέλλουν το κράτος για τις απολύσεις από τους δημόσιους οργανισμούς, να διαδηλώνουν στους δρόμους γι' αυτό, να φωνάζουν κ.λπ. Οι αντιφάσεις τελικά είναι χαρακτηριστικό αυτού του κόμματος που εξακολουθεί να θέλει καταρρακωμένο το ηθικό του λαού για να έχει το άλλοθι των "κινητοποιήσεων". 

Πολιτική, δημοσιογραφία και η κριτική της σκοπιμότητας...

Με κάνουν και γελάω οι διάφοροι γραφιάδες υπερασπιστές των δικαίων του λαού και της τιμής του Ανδρέα Παπανδρέου. Άλλοτε εχθροί, αδιάφοροι, αντίπαλοι πολιτικοί και κάποιοι καιροσκόποι, τώρα επικαλούνται τον "ηγέτη" Ανδρέα για να κριτικάρουν - αρνητικά - το έργο της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Η εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" είναι μια ειδική περίπτωση εντύπου που επιχειρεί να εγκλωβίσει στην "πολιτική" της τους ανυποψίαστους αναγνώστες. Κάνει φοβερές προσπάθειες να φανεί δήθεν αντικειμενική αλλά είναι πλέον γνωστό ότι η εν γένει στάση της απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και τον πρωθυπουργό είναι καιροσκοπική και φυσικά δεν εδράζεται σε αξίες που καθοδηγούν τη "γραμμή" της. Τα οικονομικά προβλήματά της μπλέοκονται με τις επιθυμίες της εκδότριας... 

Έχω μείνει έμβρόντητος από την αλλαγή στάσης και κάποιων δημοσιογράφων που κάποτε ήσαν παρατρεχάμενοι κάποιων μελών του Εκτελεστικού Γραφείου και τρόφιμοι των διαδρόμων της Χαριλάου Τρικούπη. Κι εγώ πλέον μπορώ να λέω ό,τι θέλω αλλά δεν έχω εφημερίδα ούτε κάποιο άλλο μέσο επικοινωνίας για να διαπραγματευτώ την πολιτική συμπεριφορά μου. Πολλές φορές έχω γράψει αρνητικά για την κυβερνητική πρακτική και τα λάθη της πολιτικής του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω το γεγονός ότι υπάρχει εμμονή στην επίτευξη κάποιων στόχων. 

Έχω διαπιστώσει λάθη, παραλείψεις και ξέρω πολύ καλά ότι είναι αρκετά εκείνα τα στελέχη που δουλεύουν σε κυβερνητικές θέσεις και που είναι ανεπαρκή. Αυτό, όμως, δεν μου δίνει το δικαίωμα να διαγράψω την όλη πολιτική αυτής της κυβέρνησης. Ο νόμος για την Παιδεία, λόγου χάρη, που προσφάτως ψηφίστηκε, μπορεί να έχει κάποιες ατέλειες, ωστόσο λίγο μυαλό χρειάζεται για να διαπιστώσει κανείς ότι είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Κι αν η σπουδάζουσα του ΠΑΣΟΚ συμπλέει με εκείνην της Νέας Δημοκρατίας και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, κι όλοι μαζί οργανώνουν τις καταλήψεις των πανεπιστημιακών σχολών, αυτό δεν σημαίνει ότι καλώς πράττουν. 

Επιτέλους, να φύγουν οι κομματικές νεολαίες από τα πανεπιστήμια, να πάψει η συναλλαγή καθηγητών και φοιτητών... Απ' όσα γνωρίζω πουθενά αλλού δεν κλείνουν πανεπιστήμια για ένα νόμο που ψήφισε η συντριπτική πλειοψηφία του κοινοβουλίου. Θέλει γι' αυτό ο Τσίπρας να ρίξει την κυβέρνηση; Ας πείσει, λοιπόν, με το πρόγραμμά του κι εφόσον διαθέτει την απαραίτητη πειθώ, τον ελληνικό λαό ώστε να ψηφίσει το κόμμα του για να κυβερνήσει αυτός και η παρέα του! 

Για να στοιχειοθετήσει την επιχειρηματολογία του ο δημοσιογράφος Τ.Παππάς (τον θυμάμαι να κυκλοφορεί στους διαδρόμους των γραφείων (ας πούμε... για ρεπορτάζ...), σε σημερινό άρθρο του, γράφει: 

Ο μουσικοσυνθέτης Ηλίας Ανδριόπουλος απαγόρευσε στο ΠΑΣΟΚ να χρησιμοποιεί στις εκδηλώσεις και συγκεντρώσεις του το τραγούδι του «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες». Η κόρη του Μάνου Λοΐζου απαγόρευσε κι αυτή να χρησιμοποιεί το τραγούδι του πατέρα της «Θα τον μεθύσουμε τον ήλιο». Δεν ξέρουμε αν οι απόγονοι του Καρλ Ορφ εξέδωσαν ανάλογη απαγόρευση για τα «Κάρμινα Μπουράνα». Υπάρχουν πάντως πολλά τραγούδια στο πλούσιο ελληνικό ρεπερτόριο τα οποία θα μπορούσε να αξιοποιήσει το νέο ΠΑΣΟΚ. Για παράδειγμα, «Στις φάμπρικες της Γερμανίας και του Βελγίου τις στοές» που τραγούδησε ο μεγάλος Στέλιος Καζαντζίδης την περίοδο της μαζικής μετανάστευσης. Ισως με το μνημόνιο η χώρα ξαναζήσει ανάλογα φαινόμενα. 

Τα δυο τραγούδια που "απαγορεύτηκαν" έγιναν παγκοίνως γνωστά και διάσημα γιατί τραγουδήθηκαν από τα εκατομμύρια των μελών και οπαδών του ΠΑΣΟΚ. Το να τα "απαγορεύουν" ο δημιουργός και η κόρη του Λοϊζου, είναι αφέλεια που δυστυχώς εξωτερίκευσε τον συναισθηματισμό του αγαπητού Ηλία, αλλά και την έχθρα (προς το ΠΑΣΟΚ) της κόρης του Λοϊζου. Όσο για τις μπούρδες περί "μετανάστευσης", δεν έχω να πω κάτι... Η κακεντρέχεια δεν είναι καλός σύμβουλος. Καλύτερα να μιλάνε εκείνοι που έχουν πάθει και ξέρουν. 

Αυτό που ξέρω  είναι ότι η κριτική της σκοπιμότητας είναι ένα φαινόμενο της εποχής μας και μάλιστα είναι ένα είδος νοσηρού ναρκισσισμού. Ορισμένοι από τους δημοσιογράφους είναι αλήθεια ότι θεωρούν τους εαυτούς τους κηδεμόνες της πολιτικής, της ηθικής και της ευφυίας του ελληνικού λαού. Πιστεύουν ότι αυτοί έχουν το δικαίωμα να στηρίζουν ή να καταβαραθρώνουν κυβερνήσεις στο όνομα της "αλήθειας" και της "ενημέρωσης"! Πλέον όλοι γνωρίζουν ότι η κοινωνία μας πολυβολείται από πολλές "αλήθειες". Πιστεύω ακράδαντα ότι η σημερινή δημοσιογραφία, εν πολλοίς, τροφοδοτεί τη μισαλλοδοξία και την πολιτική σύγχυση. 

Μια πολιτική θα κριθεί από το γενικό ήθος της. Από το κλίμα της. Από τους ιδανικούς σκοπούς της κι αν ακόμη συμβεί να μη τους πραγματώνει. Και η ηθική αξιολόγηση μιας πολιτικής δεν μπορεί να χωριστεί ούτε από το ήθος ούτε από την πρόθεσή της. Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν σκέφτηκε  να θεωρήσει τον Παλαμά ότι αμάρτανε στα ιερά και τα όσια που ο ίδιος ετίμησε όσο κανείς, επειδή επρόβαλε αρνητής  και ξεθεμελιωτής  παραδόσεων καθιδρυμένων, ιδανικών, πίστεων, συμβόλων, στον "Δωδεκάλογο του Γύφτου"... Αλλά η τακτική ορισμένων δημοσιογράφων με παραπέμπει στον Μακάρθι που βάζουν απέναντι στον Γιώργο τον Ανδρέα Παπανδρέου, παίρνουν το υποδεκάμετρο και βγάζουν αποφάσεις. Δεν χωράει μακαρθισμός στην ελληνική κοινωνία - σήμερα!