Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
4 comments:
τι σου συμβαίνει σύντροφε και προσέτρεξες στον Αλεξαντρινό?
Νίκο μου τίποτα πιά δεν με εκπλήσσει στην πολιτική...
Εγώ απελευθερώθηκα νωρίς με το να μη περιμένω τίποτα για τον εαυτό μου αλλά ούτε και να κάνω τη χάρη σε κάποιον να του ζητήσω κάτι. Φτωχός στο έχει μου, πλούσιος στην ελευθερία μου και στη θέασή μου.
Ωστόσο το ποίημα του Καβάφη είναι πάντα δραματικά επίκαιρο...
Ο monahikoslikos που με ξέρει καλά, τσίμπησε αμέσως. Αλλά δεν άργησε κι ο φίλος μου ο Φαίδων... Παλιές καραβάνες! Δεν θα γράψω περισσότερα. Σε ευθετότερο χρόνο τα λέμε. Είστε φίλοι...
Νικο,
Καλα εκανες και εγραψες Καβαφη γιατι εχω χρονια να τον διαβασω.
Ελπιζω τα Καβαφικα σου να αναφερονται στα πολιτικα του τοπου, αν και δεν εχω ακολουθησει τα τελευταια που γινονται στην Ελλαδα.
Δεν νομιζω οτι ξαφνικα σου ηρθε ποιητικη εμπνευση...αν και ο Καβαφης ειναι παντα επικαιρος και διαβαζεται ευκολα.
Παντως λογια απελπισιας μου φαινονται...
Post a Comment